Stroke, samen met hart- aanval en kanker, is een van de meest voorkomende doodsoorzaken en de meest voorkomende reden om zorg nodig te hebben op volwassen leeftijd. In Duitsland lijden ongeveer 270,000 mensen aan een beroerte elk jaar, met uitzondering van onopgemerkte, "stille" herseninfarcten. De gevolgen van beroertes - van zwakte in de armen of benen tot verlamming en zelfs de dood - zijn bekend. Maar hoe gaat het gebeuren?
Vernauwing van de halsslagader (halsslagader).
Ongeveer 18 procent van de beroertes (30,000) is te wijten aan een vernauwing van de halsslagader De halsslagaders lopen omhoog in de hoofd aan beide zijden van de nek en levering bloed aan de hersenen Ze worden halsslagaders genoemd omdat een verstoring van de bloed flow berooft de persoon van bewustzijn. Versmalling of zelfs blokkering van de halsslagaders, bekend als halsslagaderstenose, is navenant gevaarlijk.
Oorzaken van carotisstenose
De belangrijkste oorzaak van carotisstenose is verkalking van de aderen (atherosclerose). Het komt meestal voor bij mensen ouder dan 60 jaar. Zoals bij alle vaatziekten, risicofactoren omvatten hoge bloeddrukovermatig vet in het bloed, suikerziekte, roken, gebrek aan lichaamsbeweging en zwaarlijvigheid De geleidelijke afzetting van vet op de wanden van de bloed schepen leidt tot een vernauwing van de halsslagader Bloed stroomt niet langer vrijelijk naar de hersenen - resulterend in symptomen zoals verminderde circulatievisie en spraak, gevoelloosheid en tintelingen, verlamming, hoofdpijn en duizeligheid Na verloop van tijd vormen zich plaques (stolsels) op de wanden van het bloed schepen Het wordt echt gevaarlijk wanneer deze losbreken en naar de hersenen met de bloedbaan: De plaques kunnen kleinere slagaders blokkeren, wat leidt tot neurologische schade en zelfs beroerte en de dood. In Duitsland leven ongeveer een miljoen mensen met meer dan 50 procent halsslagaderstenose.
Hoe bepaalt een arts of halsslagaderstenose aanwezig is?
Heel eenvoudig door te luisteren met een stethoscoop of door bijvoorbeeld ultrageluid, angiografieof computertomografie Enige verkalking maakt deel uit van het natuurlijke verouderingsproces. In deze gevallen schrijft de arts alleen een medicijn voor dat de doorbloeding verbetert en de vorming van bloedstolsels voorkomt. Als er al een beroerte is opgetreden of als er sprake is van een hogere mate van halsslagaderstenose, is tot nu toe meestal een operatie uitgevoerd (halsslagader TEA). In deze procedure opent de chirurg het halsslagader, snijdt het af van de bloedbaan, verwijdert de verkalking, reinigt het vat en naait het weer aan elkaar. In sommige gevallen wordt een "patch" gemaakt van een stuk ader of plastic materiaal is genaaid (het enten).
Innovatieve behandelingsoptie
Geselecteerde patiënten kunnen nu een operatie worden bespaard: hun halsslagaders worden verwijd via halsslagaderstenting. Deze minimaal invasieve behandeling kan meestal onder worden gedaan plaatselijke verdoving en vereist geen huid incisie in de nek Het zet minder spanning op het vat en de omliggende baarmoederhals zenuwen, brengt geen chirurgisch trauma met zich mee, en kan bereiken schepen die niet vatbaar zijn voor een operatie (bijvoorbeeld nabij de basis van de schedel).
Hoe werkt stenting van de halsslagader?
Het principe is simpel: verbreden, veiligstellen, ondersteunen. Via een katheter - vanuit de lies - worden de benodigde instrumenten in de halsslagader geduwd slagader Een ballon verwijdt de vernauwing. Daarbij kunnen plaques losraken - als ze de hersenen bereiken, is er een acuut risico op een beroerte! Om dit te voorkomen introduceert de arts vaak een extra veiligheidssysteem: een kleine paraplu klapt open in het vat en vangt de losse onderdelen op. EEN stent (gaasachtige draad) wordt vervolgens ingebracht om de vaatwand te ondersteunen. De arts gebruikt een kleine hoeveelheid contrastmiddel om te controleren of de afsluiting is succesvol geopend. Als de bevindingen onopvallend zijn, worden de ballon, katheter en ingeklapte paraplu samen met de gevaarlijke losse plaques en weefselfragmenten eruit getrokken. Alleen de stent blijft in het lichaam om de halsslagader te voorkomen slagader van weer vernauwing. Na verloop van tijd is het weefsel van de slagader muur groeit rond de stent, waardoor de slagader extra wordt versterkt. Met alle voorbereidingen en Grensverkeer, de procedure duurt ongeveer 45 minuten.
Voordelen voor patiënten
- Geen chirurgische ingreep, veel minder traumatisch
- Lokale anesthesie in plaats van algehele anesthesie
- Geen chirurgisch litteken op de nek
- Objectief en subjectief kortere hersteltijden, waardoor de patiënt eerder naar huis kan worden ontslagen.
Belangrijkste onderzoeksresultaten
Een recente studie (SAPPHIRE) toont de positieve resultaten aan van minimaal invasieve carotis-stentplaatsing bij patiënten met een significant verhoogd chirurgisch risico. Voor deze patiënten met bijvoorbeeld ernstige hart- or long ziekte, dit is goed nieuws. Het plaatsen van een carotis-stent levert voor hen net zo goede resultaten op als een operatie, die voor hen bijzonder riskant is. Alle andere patiënten zullen het advies blijven krijgen om een endarteriëctomie of, in mildere gevallen, medicatie te ondergaan therapie voorlopig - totdat er andere studieresultaten beschikbaar zijn.
Beschikbaarheid van carotis-stenting
Carotis-stenting is landelijk beschikbaar in Duitsland. Niet alleen universitaire ziekenhuizen kunnen de procedure uitvoeren, maar alle radiologie, vasculaire chirurgie, of cardiologie oefenen, zolang het personeel daar de juiste opleiding heeft genoten. Patiënten die zich afvragen waar ze het beste kunnen worden behandeld, kunnen het aantal procedures als evaluatiecriterium gebruiken: hoe meer ervaring en routine een medisch team heeft verzameld, hoe groter het succes van de behandeling.
Conclusie
Carotis-stenting is een andere behandelingsoptie voor vernauwde halsslagaders. Steeds meer artsen en patiënten kiezen bewust voor deze vorm van CVA-profylaxe. Het succes- en complicatiepercentage en de langetermijnresultaten van stent-geassisteerde carotisangioplastiek worden momenteel vergeleken met de chirurgische procedure in verdere prospectieve gerandomiseerde onderzoeken. Wanneer u beslist welke behandelingsoptie voor u de juiste is, moet u de voor- en nadelen zorgvuldig met uw arts afwegen.
