Golf elleboog
In contrast met tennis elleboog veroorzaakt de elleboog van de golfer (Epicondylitis ulnaris humeri) problemen aan de binnenkant van de elleboog. Het komt veel minder vaak voor dan de tennis elleboog. De peesaanhechtingen van de buigspieren van de pols en vingers, die zich daar op een benige bevestiging van de opperarmbeen, zijn erg geïrriteerd en dit veroorzaakt pijn, die ook kan uitstralen in de buigzijde van de onderarm.
Bijzonder pijnlijk zijn buigbewegingen zoals het sluiten van de vuist. Peesirritatie kan leiden tot langdurige veranderingen, zodat degeneratieve slijtage (artrotische veranderingen) kan optreden als de symptomen lang aanhouden. De arm van de golfer wordt veroorzaakt door overbelasting of onjuiste belasting (bijv. Verkeerd aangeleerde technieken) bij sporten waarbij de buigspieren van de pols en de hand is gespannen.
Zoals de naam al doet vermoeden, is dit vaak het geval bij het golfen. De elleboog van een golfer kan zich echter ook ontwikkelen tijdens alledaags of professioneel overmatig gebruik van de bovengenoemde spiergroepen. Om een chronificatie van de pijnmoet de belasting van de aanhechtende pees en dus de spier zelf worden ontlast.
In eerste instantie wordt gestreefd naar immobilisatie in korte tijd (circa 1-2 weken) met behulp van een spalk. Voorzichtigheid is hierbij geboden, omdat een te lange immobilisatie van de elleboog kan leiden tot verstijving van het gewricht.
Ook gunstig voor de pijnlijke arm zijn koude- of warmtetherapieën, evenals verband met pijnstillende en ontstekingsremmende zalven. Belangrijk bij de conservatieve behandeling van de arm van de golfer is ook fysiotherapie. De fysiotherapeut zal laten zien hoe het getroffen is pezen en hun bijlagen moeten enigszins worden uitgerekt, zodat dit meerdere keren per dag kan worden gedaan. Schok golftherapie gebruikt ultrageluid golven om de spieren los te maken, waardoor de pijnlijke trekkracht aan de ontstoken peesaanhechtingen wordt verminderd.
Pijn en ontstekingsremmende medicijnen worden meestal gebruikt om dit proces te ondersteunen. Als de symptomen ernstig zijn, kan de arts injecteren cortisone in het pijnlijke spiergebied. cortisone heeft een ontstekingsremmende werking en vermindert zo de pijn.
Het mag echter niet over een langere periode worden toegediend cortisone kan spieren beschadigen en pezen. Chirurgische behandeling wordt alleen aanbevolen als de conservatieve therapie ook na maanden geen verbetering of zelfs een verergering van de symptomen vertoont. Tijdens de operatie worden de geïrriteerde peesaanhechtingen gescheiden van de opperarmbeen, en door de druk op de spier te verminderen, wordt de pijn vaak geëlimineerd.
Alle artikelen in deze serie:
