Om hikken (singultus) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsoorzaken Voeding Volumineuze maaltijd (sterke opgezette maag). Consumptie van stimulerende middelen Alcohol Tabak
De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op de hik (singultus): Toonaangevend symptoom Hikken vergezeld van een "hik" -geluid.
Algemene maatregelen Ademhalingsmanoeuvres Stoppen met ademen Valsalva-knijppoging (synoniem: Valsalva-manoeuvre): geforceerde uitademing tegen de gesloten mond en neusopening en gelijktijdig gebruik van de buikknijp [alleen onder medisch toezicht!] Alternatief: zo hard in een spuit van 10 ml blazen dat de zuiger begint te bewegen. Hyperventilatie (verhoogde ademhaling die verder gaat dan nodig). Opnieuw inademen in… Hikken (Singultus): therapie
De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van hik (singultus). Familiegeschiedenis Hoe is de algemene gezondheid van uw familieleden? Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Heb je de hik* gehad voor meer... Hiccups (Singultus): medische geschiedenis
Ademhalingssysteem (J00-J99) Longontsteking (pneumonie) Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Diabetes mellitus Hyponatriëmie (natriumtekort) Hypokaliëmie (kaliumtekort) Cardiovasculair systeem (I00-I99) Herseninfarct (ischemisch infarct) Myocarditis (ontsteking van de hartspier) Infectieuze en parasitaire ziekten (A00-B99). Neurosyfilis - late vorm van syfilis die leidt tot hersenveranderingen. Syfilis (geslachtsziekte) Lever, galblaas en galwegen … Hiccups (Singultus): Of iets anders? Differentiële diagnose
De volgende zijn de belangrijkste ziekten of complicaties die ook kunnen worden veroorzaakt door de hik (singultus): Psyche - Zenuwstelsel (F00-F99; G00-G99). Slapeloosheid (slaapstoornissen) Verdere fysieke uitputtingstoestanden
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamstemperatuur, lichaamsgewicht, lichaamslengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid, slijmvliezen en sclerae (wit deel van het oog). Mondholte Keelholte (keel) Buik (buik) Vorm van de buik? Huidskleur? Huidtextuur? Uitbloeiingen (huid … Hikken (Singultus): onderzoek
De volgende diagnostiek is alleen nodig bij persisterende singultus (aanhoudende hik)! Laboratoriumparameters van de 1e orde – verplichte laboratoriumtests. Klein bloedbeeld Ontstekingsparameters – CRP (C-reactief proteïne) of ESR (erytrocytsedimentatiesnelheid). Amylase (in serum), lipase – als pancreatitis (ontsteking van de pancreas) wordt vermoed [acute pancreatitis: ≥ 3-voudig van de bovenste … Hikken (Singultus): test en diagnose
Therapeutisch doel Beëindiging van persisterende singultus (aanhoudende hik). Therapieaanbevelingen Voor zover er sprake is van een uitlokkende ziekte, staat de therapie ervan op de voorgrond. Behandeling van persisterende singultus: spierverslappers (bijv. baclofen) in combinatie met gabapentine (epilepticum). Prokinetica (geneesmiddelen die de peristaltiek van het bovenste spijsverteringskanaal stimuleren en de maaglediging bevorderen: bijv. metoclopramide) Neuroleptica (haloperidol) … Hik (Singultus): medicamenteuze therapie
De volgende diagnostiek is alleen nodig bij persisterende singultus (aanhoudende hik)! Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Computertomografie (CT) van de buik/buikholte – sectionele beeldvormingsprocedure (röntgenbeelden vanuit verschillende richtingen met computergebaseerde evaluatie, bijzonder geschikt voor de weergave van benige verwondingen). Esophago-gastro-duodenoscopie (ÖGD; spiegeling van slokdarm, maag en twaalfvingerige darm) – bij vermoede reflux … Hikken (Singultus): diagnostische tests
