Stop bloedneuzen

neusbloedingen zien er vaak slechter uit dan ze zijn. Bij het stoppen van een bloedneus besluiten veel getroffen mensen hun hoofd terug in de nek. Dit is echter een absoluut verkeerde maatregel.

Het bloeden wordt verhoogd en de bloed kan vervallen de keel. Er is een groot risico dat het wordt ingeslikt en in de maag, wat kan leiden tot misselijkheid en braken. Een ander gevaar bij deze verkeerde maatregel is bij bewusteloze patiënten, omdat de bloed kan in de luchtwegen.

In plaats daarvan, als eerste maatregel, de hoofd moet iets naar voren worden gekanteld en losjes worden opgehangen. Dit vermindert de bloed druk. Om de bloedneus snel te stoppen, moeten de neusgaten worden samengedrukt met de vingers direct onder de neusbeen, omdat de oorzaak van bloeding meestal aan het uiteinde van de neus-.

Na vijf tot tien minuten kunt u proberen de druk geleidelijk te verlagen en kijken of er nog steeds bloed uit de neus-. Ook de zogenaamde ijsband geeft vaak verlichting. Plaats hiervoor een koelkussen of een natte, koude doek in de nek.

Een alternatieve positie voor verkoeling is het voorhoofd. Het koelpakket of de ijsblokjes moeten altijd in een doek worden gewikkeld om bevriezing van de huid te voorkomen. Deze methode veroorzaakt de schepen van de neus- reflexmatig samentrekken en het bloeden wordt gestopt.

Als je het opmerkt neusbloedingen, is het belangrijk om kalm te blijven. Als dit niet gebeurt, is het bloeddruk stijgt nog verder en het bloeden wordt versterkt. Als deze methoden niet werken en de bloedneus niet binnen 15 tot 20 minuten kan worden gestopt, moet een arts voor oor, neus en keel worden geraadpleegd. Als de bloeding uit beide neusgaten komt, moet ook een arts worden geraadpleegd.

Home remedies

Een oud huismiddeltje is om cellulose of vloeipapier onder de tong. Hiervoor is bijvoorbeeld een kwart zakdoek goed geschikt. Het zuigen van een schijfje citroen zou sommige mensen ook moeten helpen.

Deze methode wordt vaak gebruikt door atleten. De droge doek onder de tong wordt door het lichaam als vreemd beschouwd en vervolgens probeert het lichaam het vreemde lichaam weg te duwen, wat meer veroorzaakt speeksel geproduceerd worden om het vreemde lichaam te bezoedelen. Naast de toegenomen speeksel productie, de bloedstroom naar het gebied onder de tong wordt verhoogd, waardoor er minder bloed naar de neus stroomt en de bloedneus sneller stopt.

De effectiviteit van deze methode is echter niet wetenschappelijk bewezen. Als alternatief voor het samendrukken van de neusgaten, wordt vaak een wattenstaafje in het voorste deel van de neus ingebracht. Het wattenstaafje kan dan het bloeden van binnenuit stoppen.

Het moet mogelijk zijn om het na ongeveer tien minuten weer te verwijderen. Om het slijmvlies te beschermen wordt het wattenstaafje ingevet huidcrème. Wattenstaafjes kunnen aan het slijmvlies blijven plakken als ze niet vroeg genoeg worden verwijderd.

Als het wattenstaafje wordt verwijderd, kan de wond weer openscheuren. Daarom is compressie van de neusgaten het betere alternatief. Veel artsen raden om deze reden de methode van absorberende katoen af.

Er zijn echter ook zogenaamde "hemostatisch absorberend katoen", dat bloedstollende eigenschappen heeft en wordt aanbevolen voor neusbloedingen. Als de bloedneus niet met conventionele middelen kan worden gestopt, kan de KNO-arts een neustamponade toedienen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een anterieure en posterieure tamponade, ook wel een Belocq-tamponade genoemd.

Een tamponade is een absorberend katoenen kompres. Een anterieure tamponade wordt meestal uitgevoerd wanneer de bloeding wordt veroorzaakt door de zogenaamde locus kiesselbachii. Dit is een vasculaire plexus aan het uiteinde van de neus.

Voor de tamponade wordt meestal een kompres gebruikt, dat in het hoofd wordt gedrukt neusholte. De tamponades dienen altijd aan beide kanten gemaakt te worden, zodat er via de andere kant tegendruk kan worden uitgeoefend. Na twee tot drie dagen wordt de anterieure neustamponade verwijderd.

Daarna moet het slijmvlies van de neus goed worden verzorgd. De achterste neustamponade, aan de andere kant, wordt gemaakt in het geval van ernstige neusbloedingen uit de achterste nasopharynx bij bloeding uit de sphenopalatina slagader. Deze bloedingen zijn ernstiger dan bloedingen uit het voorste deel van de neus, omdat de schepen in de nasopharynx zijn niet zo fijn vertakt en hebben daarom een ​​grotere diameter.

Deze bloedingen kunnen niet worden gestopt door een anterieure neustamponade. De Belocq-tamponade wordt meestal uitgevoerd onder plaatselijke verdoving, soms ook onder narcose. Voor de tamponade wordt een katheter via de neus ingebracht de keel en vervolgens uit de mond met een tang. Aan de katheter wordt een draad bevestigd, die aan het andere uiteinde is verbonden met een schuimrubberen kussentje.

De katheter wordt vervolgens weer over de neus uitgetrokken zodat de tampon de nasopharynx kan bereiken en daar de posterieure neusopening (choanas) kan sluiten. De draad wordt vervolgens aan de neus bevestigd. Tegelijkertijd wordt nog een anterieure tamponade uitgevoerd, zodat de holte van de neus van voren en van achteren wordt gesloten en het bloeden in elk geval wordt gestopt. De posterieure tamponade blijft meestal twee dagen zitten. Vanwege het infectiegevaar in de posterieure tamponade wordt profylactisch een antibioticum toegediend.