Om de ziekte van Graves te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Voeding Hoge jodiuminname Consumptie van stimulerende middelen Tabak (roken) Psychosociale situatie Stress
De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op de ziekte van Graves: I. Symptomen van hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) Hoofdsymptomenbasismetabolisme Verhoogde lichaamstemperatuur → hitte-intolerantie of overgevoeligheid voor hitte (thermofobie). Zweten Warme, vochtige huid Gewichtsverlies (ondanks toegenomen eetlust) Cardiale (cardiovasculaire) Tachycardie – hartslag te snel: > 100 slagen per minuut [cardiac output volume … Ziekte van Graves: symptomen, klachten, tekenen
Pathogenese (ziekteontwikkeling) De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte die geclusterd is bij mensen met HLA-DR3. De ziekte wordt vaak geassocieerd met andere auto-immuunziekten (type 1 diabetes mellitus, reumatoïde artritis, de ziekte van Addison). De ziekte van Graves wordt veroorzaakt door auto-antilichamen die worden geproduceerd tegen de TSH-receptor (TRAK) van TSH (schildklierstimulerend hormoon). Dit stimuleert (prikkelt) permanent de receptoren, … Ziekte van Graves: oorzaken
Algemene maatregelen Bij orbitopathie (uitpuilen van de oogbollen) – gebruik zo nodig kunsttranen en getinte glazen met zijschermen en neem zo mogelijk een relatief rechtopstaande slaaphouding aan; bovendien kunnen de oogleden tijdens de slaap worden dichtgeplakt (kijkglasverband). Nicotinebeperking (afzien van tabaksgebruik) – stoppen met roken moet … Ziekte van Graves: therapie
Laboratoriumparameters van de eerste orde – verplichte laboratoriumtests. TSH ↓ (schildklierstimulerend hormoon). T1 (trijoodthyronine) en T3 ↑ (thyroxine) (bij manifeste hyperthyreoïdie). Laboratoriumparameters 4e orde – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, enz. – voor differentiële diagnostische verduidelijking. TRAK (TSH-receptorantilichaam) - auto-antilichaam van de schildklier, dat mogelijk aanwezig is in de ... Ziekte van Graves: test en diagnose
Therapeutisch doel Een euthyroïde metabolische toestand bereiken (= schildklierniveaus in het normale bereik). Therapieaanbevelingen Thyrostatica (geneesmiddelen die de schildklierfunctie remmen en worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen) Bij manifeste hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) → thioamidetype (thiamazol en carbimazol) of met propylthiouracil (PTU); duur van de therapie: een jaar (tot anderhalf jaar) van … Ziekte van Graves: medicamenteuze therapie
Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Schildklierechografie (echografie van de schildklier) – als basisonderzoek om de grootte en het volume van de schildklier en eventuele structurele veranderingen zoals knobbeltjes [M. Ziekte van Graves: struma met diffuse echo-arm, tekenen van infiltratie worden gezien als homogene interne structuren; in de Duplexsonographe toont verhoogde vascularisatie / vasculaire proliferatie of … Ziekte van Graves: diagnostische tests
1e orde subtotale thyreoïdectomie - verwijdering van het grootste deel van de schildklier. Indicaties: in geval van grote schildklier (grote strumen), vermoedelijke maligne (maligne) verandering van schildklier of persoonlijke weigering van radioactief jodiumtherapie. Bovendien wordt een operatie overwogen als de symptomen niet verbeteren of als er een recidief optreedt na therapie met thyreostatica. Totale thyreoïdectomie … Ziekte van Graves: chirurgische therapie
Neoplasmata - tumorziekten (C00-D48). Feochromocytoom - tumor van de bijniermerg die catecholamines produceert (norepinefrine, epinefrine en metanephrines). Tumorziekten van welke aard dan ook die leiden tot gewichtsverlies. Psyche – Zenuwstelsel (F00-F99; G00-G99). Amfetaminemisbruik Cocaïnemisbruik Manie Paniekaanvallen Psychose Symptomen en abnormale klinische en laboratoriumbevindingen niet elders geclassificeerd (R00-R99). cachexie … Ziekte van Graves: of iets anders? Differentiële diagnose
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die door de ziekte van Graves kunnen worden veroorzaakt: Ogen en oogaanhangsels (H00-H59). Hoornvliesbeschadiging door uitdroging bij afwezigheid/onvolledige sluiting van de oogleden (lagophthalmus). Oogzenuwcompressie (2-5% van de patiënten) – hoge druk op de oogzenuw die kan leiden tot slechtziendheid of blindheid, … Ziekte van Graves: complicaties
Staging van endocriene orbitopathie (EO). Stadiumbeschrijving I Gevoel van vreemd lichaam Fotofobie (lichte verlegenheid) Retrobulbaire druksensatie (retrobulbair, dwz achter de oogbol). II Ooglidretracties (retractie: krimpen, verkorten) en bindweefselbetrokkenheid bij: Chemose (= oedeem van het bindvlies): Bij ernstigere conjunctivitis (conjunctivitis) of Bij ontstekingsprocessen in de buurt door … Ziekte van Graves: classificatie
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Inspectie (bekijken) van huid, ogen en gehele lichaam [wg. Alopecia (haaruitval, diffuus). Zweten, warme en vochtige huid Ogen: exophthalmus (synoniemen: oftalmoptosis; oftalmopathie; protrusio bulbi; in de volksmond bekend als "googly eyes") – … Ziekte van Graves: onderzoek
