Introductie
Pesten is de technische term voor het lastigvallen of psychisch terroriseren van personen door mensen uit hun omgeving. Het doel van het pesten is om het slachtoffer zo klein mogelijk te houden of om hem / haar weg te jagen, hetzij van school, werk of andere instellingen. De slachtoffers van de pestaanvallen zijn vaak mensen die geen sterke positie in de groep hebben en die zich onderscheiden van de anderen door sociale status, afkomst, gedrag of uiterlijk.
De groep daders bestaat voornamelijk uit mededaders die alleen bang zijn om zelf aangedaan te worden. Vaak zijn er maar een paar aanstichters die het pesten initiëren. Ze hebben meestal een zelfverzekerde houding en een vaste positie in de groep.
De gevolgen van Pesten verwijzen vooral naar de slachtoffers die lijden onder de constante aanvallen van verschillende soorten. De constante stress is niet alleen uitputtend en gevaarlijk voor het lichaam - de psyche lijdt er ook onder. Verdriet, angst en woede beheersen het leven van veel slachtoffers van pesten. Het is niet verwonderlijk dat deze omstandigheden kunnen leiden tot geestesziektezelfverwonding, letsel door derden of zelfs zelfmoordgedachten met alle gevolgen van dien. Bovenal moeten de daders worden gewezen op de ernstige schade die ze met hun gedrag kunnen achterlaten.
Algemene gevolgen van pesten
Pesten kan een negatief effect hebben op het fysieke voorwaarde van het slachtoffer en van de psyche van de betrokken personen. De voortdurende aanvallen van de daders veroorzaken verschillende negatieve gevoelens bij de getroffen persoon en bevorderen de veelal reeds bestaande zelfonzekerheid. De aanvallen kunnen worden gekarakteriseerd in verbale vorm (bijv
belediging) of door daden (bv. overwerk veroorzaken). Vaak verschillende soorten Pesten worden gecombineerd. De negatieve gevoelens - verdriet, angst of woede - verminderen zowel de prestaties op het werk als in het dagelijks leven.
De slachtoffers van pesten zijn niet langer gemotiveerd om in de samenleving van de dadergroepen te komen of zijn er zelfs bang voor. Vaak ontwikkelt zich een fundamenteel wantrouwen jegens andere mensen, wat interpersoonlijke relaties over het algemeen moeilijker maakt, zelfs als de andere persoon eigenlijk 'vriendelijk' is. De gevolgen zijn sociale terugtrekking (vermijdingsgedrag), een gevoel van machteloosheid, twijfel aan zichzelf, angst en mentale en fysieke achteruitgang.
De fysieke afname kan zich uiten in een sterke afname of toename van het lichaamsgewicht. De resultaten zijn enerzijds kinderen of jongeren die niet meer naar school kunnen of willen, en anderzijds volwassenen die hun baan verliezen of overgeplaatst moeten worden. In bijzonder ernstige gevallen leidt de psychologische terreur waaraan de slachtoffers worden blootgesteld, tot arbeidsongeschiktheid en levenslange schade.
De kwaliteit van leven van slachtoffers van pesterijen wordt aanzienlijk verminderd, wat ook een impact heeft op hun fysieke situatie volksgezondheid. Getroffen mensen worden vaker ziek en hebben meestal meer tijd nodig om de ziekte te genezen. Dit hangt vaak samen met het vermijdingsgedrag van zo min mogelijk tijd doorbrengen met de dadergroep.
De ernstigste gevolgen van pesten - als het niet tot fysiek geweld leidt - zijn echter op de psyche. De term "mobbing-syndroom" is al ingeburgerd in technisch jargon en wordt in dezelfde categorie geplaatst als posttraumatische stressstoornis (PTSD). PTSD komt voor bij mensen wier leven acuut in gevaar is of die getuige zijn geweest van de dood van andere mensen (klassiek voorbeeld: soldaten).
Dit feit alleen al illustreert de ernst van de gevolgen van pesten. Slachtoffers van pesten hebben een verhoogd risico op ontwikkeling Depressie of andere psychische stoornissen. De problemen van de betrokken personen moeten uiterst serieus worden genomen, anders kunnen er verstrekkende gevolgen zijn.
Vanwege de hopeloosheid die de slachtoffers voelen, zien sommigen van hen maar één mogelijkheid om aan de hele zaak te ontsnappen: zelfmoord (zelfmoord). Elke dader moet zich ervan bewust zijn dat hij of zij iemand zo diep in wanhoop kan drijven dat hij of zij niet langer wil leven. Ook werden reeds gewelddadigheden toegeschreven aan voorafgaande Mobbing. De negatieve gevoelens worden gebundeld in een diepe haat jegens de daders, die op een gegeven moment wordt uitgewoond.
