Genezing van het Piriformis-syndroom
De behandeling van piriformis syndroom is meestal erg moeilijk en duurt lang. Patiënten nemen met hun klachten vaak laat contact op met een arts, zodat de juiste diagnose laat gesteld wordt. Een vertraagde start van de behandeling belemmert de genezing aanzienlijk en vertraagt het succes van de behandeling.
Echter, zelfs na een onmiddellijke start van de behandeling, het doel van vrijheid van pijn wordt vaak pas bereikt na een periode van weken tot maanden. Na een kuur in de zin van vrijheid van pijnis er meestal nog een verhoogde vatbaarheid voor herhaling van piriformis syndroom. De consistente prestaties van de bovengenoemde stretching oefeningen en gerichte spiertraining zijn daarom belangrijke preventieve maatregelen. Met behulp hiervan is een terugval (recidief) echter vaak goed te voorkomen.
Hoe kan ik het Piriformis-syndroom voorkomen?
De meest voorkomende oorzaak van Piriformis Syndrome is een langdurige, voorovergebogen of zittende houding. Daarom zijn het vooral mensen die de hele dag aan een bureau werken die door de ziekte worden getroffen. Zwaar tillen kan ook het Piriformis-syndroom veroorzaken. Beweging helpt op twee manieren tegen deze risicofactoren. Enerzijds kan de zithouding worden onderbroken door regelmatig op te staan, anderzijds de Piriformis-spier wordt getraind tijdens beweging.
Welke arts moet ik raadplegen als ik het Piriformis-syndroom heb?
Piriformis-syndroom is een ziekte die verband houdt met het bewegingsapparaat van ons lichaam. De piriformis spier is bijzonder getroffen. Het veroorzaakt ook klachten in andere spieren, ligamenten en gewrichten. Daarom is het Piriformis-syndroom een geval voor de orthopeed. Indien nodig kan de orthopedisch chirurg voor beeldvorming zorgen, meestal uitgevoerd door een radioloog.
Samengevat
Het Piriformis-syndroom heeft verschillende oorzaken, waarbij externe druk of het werken piriformis spier veroorzaakt irritatie van de Ischiaszenuw lopend in directe nabijheid gedurende een lange periode. De symptomen zijn pijn straalt van de billen in de been, maar ook in de lumbale wervelkolom, vergelijkbaar met die van een hernia. Fysieke bescherming is belangrijk voor de behandeling, evenals pijn- en ontstekingsremmende medicijnen, en de stretching van verkorte of verharde spieren. Lokale “anesthesie-injecties” kunnen gedurende korte tijd effectief helpen, maar het langdurige genezingsproces vereist vooral geduld met de bovengenoemde behandelingsopties.
