Dysgerminoom is een kwaadaardige tumor die de vrouwelijke eierstok aantast. De ziekte wordt ook wel seminoom van de eierstok genoemd en is een van de kwaadaardige tumoren van de geslachtscellen. In de meeste gevallen vertoont een dysgerminoom geen hormonale activiteit. Dysgerminoma is samengesteld uit vrijwel ongedifferentieerde kiemcellen en wordt gekenmerkt door snelle groei.
Wat is een dysgerminoom?
Kort gezegd vertegenwoordigt dysgerminoom die tumor van vrouwelijke geslachtscellen die het vaakst voorkomt. Ongeveer twee tot vijf procent van alle kwaadaardige ovariumtumoren zijn dysgerminomen. Dysgerminoom treft het vaakst vrouwen op jonge leeftijd. Ongeveer 90 procent van alle patiënten heeft het derde decennium van hun leven nog niet voltooid. Vanwege het voorkomen bij jonge vrouwen, wordt dysgerminoom in tal van gevallen bij toeval gediagnosticeerd onderzoeken tijdens de zwangerschap.
Oorzaken
Op dit moment kunnen geen definitieve uitspraken worden gedaan over de exacte oorzaken van de pathogenese van dysgerminoom. Enerzijds komen genetische aanleg ter discussie als mogelijke factoren bij het ontstaan van dysgerminomen. Aan de andere kant, in het geval van tumoren in het algemeen, milieufactoren zijn ook in staat de ontwikkeling van carcinomen te beïnvloeden en te bevorderen. Daarnaast is een combinatie van genetische en externe invloedsfactoren mogelijk, met gen dispositie waardoor men bijzonder vatbaar is voor bepaalde milieufactoren Verschillende medische onderzoeken doen momenteel onderzoek naar de oorzaken van dysgerminoom.
Symptomen, klachten en tekenen
Dysgerminoom veroorzaakt meestal weinig specifieke symptomen, dus de diagnose wordt vaak vertraagd en in veel gevallen te laat. Pijn in het gebied van de buik is typerend voor dysgerminoom. Als de tumor ischemisch wordt, lijken de symptomen soms op een acute buik Meer dan tweederde van de dysgerminomen strekt zich uit tot slechts één eierstok. Veel minder vaak treft dysgerminoom beide eierstokken Bovendien wordt dysgerminoom geassocieerd met weefselvocht betrokkenheid van knooppunten in ongeveer een derde van de gevallen. Dit is het hoogste percentage van alle kiemceltumoren.
Diagnose
Kortom, dysgerminoom is een kwaadaardige tumor, dus onmiddellijk therapie van de patiënt is in alle gevallen vereist. Dit geldt ook voor vroege stadia van dysgerminoom. Omdat de tumor echter relatief niet-specifieke symptomen veroorzaakt, ontwikkelt deze zich bij veel vrouwen lange tijd onopgemerkt. Om deze reden wordt de diagnose dysgerminoom vaak pas gesteld als de tumor al aanzienlijk is gevorderd in zijn groei. Als alternatief wordt dysgerminoom vaak bij toeval ontdekt, bijvoorbeeld tijdens preventieve behandelingen onderzoeken bij de gynaecoloog of tijdens medische controles tijdens zwangerschap De diagnose dysgerminoom moet worden gesteld door een gespecialiseerde arts. De medische geschiedenis richt zich op de symptomen van het dysgerminoom en op familiegeschiedenis. Dit komt omdat een ophoping van dysgerminoom in de familie mogelijk is. De patiënte geeft de arts informatie over hoe lang ze welke symptomen heeft gehad. De anamnese dient ter voorbereiding van het daaropvolgende klinische onderzoek, dat in eerste instantie gebruik maakt van verschillende beeldvormende procedures zoals ultrageluid of CT-onderzoeken. Op deze manier kan de kiemceltumor worden gevisualiseerd, wat aanzienlijk bijdraagt aan een betrouwbare diagnose. Uitstrijkjes, die histologisch worden geanalyseerd, zijn ook belangrijk. Op deze manier kunnen kwaadaardige degeneraties van cellen worden opgespoord. Bloed Ook testen van de patiënt spelen een belangrijke rol, omdat het serum soms bepaalde merkerstoffen bevat die duiden op de tumorziekte.
Complicaties
Omdat dysgerminoom een kwaadaardige tumorziekte is, zijn de gebruikelijke complicaties van kanker optreden. In het slechtste geval kunnen deze leiden tot de dood. Dit geval komt relatief vaak voor bij een dysgerminoom, omdat de ziekte te laat wordt gediagnosticeerd. In de meeste gevallen is het niet geassocieerd met pijn of verder ongemak en kan daarom alleen worden ontdekt tijdens controleonderzoeken. Verdere behandeling hangt meestal af van het stadium van de tumor. Eerst en vooral straling therapie wordt gebruikt, die ook kan worden ondersteund door een operatie. Als alle aangetaste gebieden kunnen worden verwijderd, zijn er meestal geen complicaties meer; vaak moet de getroffen persoon alsnog ondergaan chemotherapie na de behandeling. De levensverwachting is sterk verminderd, maar bij de meeste patiënten kunnen de tumoren niet volledig worden verwijderd. Het is ook niet mogelijk om deze tumorziekte te voorkomen. Om deze reden zijn regelmatige controles door een gynaecoloog vooral belangrijk voor vrouwen om verdere complicaties te voorkomen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
If pijn en druksensaties worden opgemerkt in de buikstreek die snel toenemen in intensiteit en duur, dient onmiddellijk een huisarts of de gynaecoloog te worden geraadpleegd. Hoewel deze symptomen niet noodzakelijk duiden op een dysgerminoom, kan een ernstige oorzaak niet worden uitgesloten. Een concreet vermoeden is gerechtvaardigd als de typische tekenen van een acute buik verschijnen. Dus, misselijkheid en braken net zoals diarree, constipatie en koorts moet onmiddellijk worden opgehelderd. Deze duidelijke eerste symptomen manifesteren zich meestal pas later in de loop van het dysgerminoom - wat een onmiddellijk bezoek aan de dokter des te belangrijker maakt. Als het weefselvocht knooppunten zwellen of veroorzaken pijn, dit moet onmiddellijk worden opgehelderd. Er is sprake van een medisch noodgeval als er sprake is van darmobstructie of cardiovasculaire problemen met mogelijke instorting van de bloedsomloop. Vrouwen die tekenen van deze symptomen vertonen, kunnen het beste direct bellen of naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan. Bij ernstige complicaties kan toediening noodzakelijk zijn eerste hulp direct ter plaatse.
Behandeling en therapie
Therapie voor dysgerminoom hangt vooral af van het stadium van de ziekte en of de patiënt in kwestie nog kinderen wil hebben. In stadium 1A wordt een adnexa meestal verwijderd tijdens een operatie als er nog steeds een kinderwens is. Als dit niet het geval is, worden bilaterale adnexectomie, omentectomie en hysterectomie uitgevoerd. Zo'n maatregelen moet ook worden ingenomen in vergevorderde stadia van omentectomie. Bovendien kan bestralingstherapie van dysgerminoom worden overwogen, aangezien de tumor relatief gevoelig is voor bestraling. Dergelijke behandelingsmethoden zijn vooral geschikt na chirurgische ingrepen om herhaling te voorkomen. Chemotherapie is niet nodig in fase 1A. Het is echter nuttig in gevallen van onvolledige verwijdering van het dysgerminoom en gevorderde stadia van de ziekte. Patiënten ondergaan gewoonlijk drie chemotherapeutische sessies. De stoffen cisplatine, etoposide en bleomycine worden gebruikt. De prognose van dysgerminoom is relatief goed, mits de tumoren tijdig en passend worden behandeld. Dus ongeveer 75 tot 90 procent van alle patiënten leeft nog tien jaar na diagnose en therapie van dysgerminoom, wat relatief hoog is voor kwaadaardige tumoren. Dit overlevingspercentage is echter alleen van toepassing op gevallen waarin het dysgerminoom minder dan tien centimeter groot is, een intact kapsel heeft en er geen ascites zijn. Verklevingen met omringend weefsel zijn dan ook uitgesloten.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van dysgerminoom hangt af van de grootte en het stadium van de gediagnosticeerde tumor. Hoe groter het is, hoe slechter de vooruitzichten voor herstel. In de meeste gevallen kan de weefselverandering met succes worden verwijderd tijdens een chirurgische ingreep. Dit wordt gevolgd door behandeling met kanker behandeling. Dit gaat gepaard met tal van bijwerkingen en beperkingen. Als de tumor kleiner is dan 10 cm, is de prognose goed. Niettemin sterft ongeveer 10-25% van de patiënten binnen tien jaar na de eerste manifestatie van de ziekte. Zonder medische behandeling loopt de patiënt het risico op vroegtijdig overlijden. Volgens de huidige wetenschappelijke kennis kan een dysgerminoom alleen operatief worden verwijderd. Er is geen spontane genezing of preventie van verdere ziekteprogressie. Omdat een dysgerminoom asymptomatisch is, wordt het vaak incidenteel gevonden tijdens een routineonderzoek of zwangerschap Dit verhoogt de kans dat de tumor te laat wordt ontdekt. Het vooruitzicht op een volledige genezing neemt af zodra ook het lymfestelsel wordt aangetast door de kanker cellen. Bovendien is er een verhoogd risico op levenslang onvruchtbaarheid voor de vrouw als gevolg van de ingreep. De kwetsbaarheid van geestesziekte is over het algemeen verhoogd en kan een slechte invloed hebben op de algehele prognose.
het voorkomen
Op dit moment kan dysgerminoom niet specifiek worden voorkomen. Dit komt omdat de oorzaken van de ontwikkeling van dysgerminoom nog niet voldoende zijn onderzocht om geschikte preventieve middelen af te leiden en te testen maatregelen In plaats daarvan is een tijdige diagnose van dysgerminomen belangrijk, ondersteund door regelmatige controles door een gynaecoloog.
Follow-up
In het geval van een dysgerminoom is de getroffen persoon voornamelijk afhankelijk van de snelle en vroege diagnose van de ziekte, zodat de tumor zich niet naar de andere delen van het lichaam verspreidt. Om deze reden is vroege opsporing van de ziekte de belangrijkste zorg bij dysgerminoom. Hoe eerder het dysgerminoom wordt ontdekt, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. De maatregelen van de nazorg is zeer beperkt. Ook na het succesvol verwijderen van de tumor is de patiënt nog afhankelijk van regelmatig onderzoek van het lichaam om in een vroeg stadium een nieuwe tumor op te sporen. In de meeste gevallen wordt deze tumor behandeld met behulp van chemotherapie of bestralingstherapie. Hoewel er geen bijzondere complicaties optreden tijdens de therapieën, zijn de getroffenen afhankelijk van de hulp en steun van familie en vrienden. Intensieve discussies zijn ook nuttig om psychologische stoornissen of Depressie In de meeste gevallen vermindert dysgerminoom de levensverwachting van de getroffen persoon echter aanzienlijk. Het verdere verloop is sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose, zodat hierover geen algemene voorspelling kan worden gedaan.
Wat u zelf kunt doen
Bij vermoeden van een tumor dient eerst een arts te worden geraadpleegd. Als er daadwerkelijk een dysgerminoom is, moet de behandeling onmiddellijk worden gestart. Daarbij moeten patiënten mogelijke oorzaken van de ziekte identificeren en ernaar streven hun levensstijl te veranderen. Als het carcinoom is gebaseerd op een ongezond dieetmoet er een geïndividualiseerd dieet komen. De nieuwe dieet plan moet worden afgestemd op het dysgerminoom en de symptomen die het veroorzaakt. Daarnaast is het noodzakelijk om begeleidende medicijnen te regelen. Deze taak kan het beste worden uitgevoerd door de verantwoordelijke arts, aangezien deze effectief is pijnstillers en sedativa vaak een recept nodig. In de meeste gevallen hebben dysgerminoompatiënten een operatie of behandeling met bestraling of chemotherapie nodig. Aangezien deze procedures een grote belasting vormen voor het lichaam, bedrust en ontspanning worden altijd aangegeven. De patiënt dient lichamelijk en geestelijk voor zichzelf te zorgen en samen met de arts of therapeut een goede begeleidende behandeling uit te werken. Als de cursus ernstig is, is het raadzaam om een psycholoog te raadplegen. Praten met een professional kan niet alleen angst verlichten, het opent vaak ook nieuwe mogelijkheden voor de getroffenen.
