Duur en prognose
In de overgrote meerderheid van de gevallen is de operatie onproblematisch, zodat het sleutelbeen breuk wordt goed verzorgd en geneest na verloop van tijd zonder enige beperking. Bewegings- en belastingscapaciteit zijn dan weer volledig ontwikkeld. In eerste instantie is het bot natuurlijk maar gedeeltelijk veerkrachtig, maar met gerichte training en de nodige voorzichtigheid verloopt de genezing meestal buitengewoon goed.
Alleen in uitzonderlijke gevallen is een correctie nodig of blijft een beperking achter. Na de sleutelbeen breuk operatief is behandeld, duurt het genezingsproces enkele weken. In eerste instantie een gips cast of een mitella is nog steeds gedragen.
Op de eerste dag na de operatie zijn lichte bewegingen in de tilband mogelijk. De duur van het ziekenhuisverblijf is meestal 2 dagen, waarna de tilband in week 3 kan worden verwijderd. Voor de duur van ca.
12 weken, de sleutelbeen breuk is nog niet volledig genezen, zodat de gedeeltelijke belasting pas vanaf week 6 mag beginnen. Na 6-12 maanden worden de resterende metalen platen verwijderd. De genezing van een sleutelbeen breuk is een proces dat enkele weken duurt en wordt beïnvloed door verschillende factoren.
De genezing begint onmiddellijk na de operatie, wanneer de samengevoegde botdelen samen beginnen te groeien. Voor de resterende weken is naast fysiotherapie alleen lichte stress geïndiceerd om het genezingsproces niet te vertragen. Als er complicaties optreden, kan de genezingsduur aanzienlijk worden verlengd, vooral als een nieuwe operatie nodig is.
In de regel verloopt de genezing echter goed, zelfs in het geval van een gecompliceerd sleutelbeen fractuur. Gemiddeld is het bot weer volledig veerkrachtig binnen 8-12 weken na een sleutelbeen fractuur. Bij kinderen wordt de genezingstijd echter vaak verkort.
Ze worden aanbevolen om het rugzakverband ongeveer 10 dagen te dragen. Volwassenen, aan de andere kant, moeten het rugzakverband 2-3 weken op zijn plaats laten als conservatieve therapie wordt gebruikt. Daarna zouden de randen van de breuk aan elkaar moeten zijn gegroeid.
Volledige belasting kan worden bereikt na 6-8 weken. Na deze tijd kan de fractuur meestal als volledig genezen worden beschouwd. Toch moet in de beginperiode enige voorzichtigheid in acht worden genomen.
De duur van het herstel kan worden verlengd door complicaties, waarvan sommige aanzienlijk kunnen zijn, maar deze zijn zeldzaam. In de acute situatie van het letsel kan onmiddellijke immobilisatie met koeling de lokale reactie minimaliseren en blauwe plekken verminderen. In de daaropvolgende genezingsfase is de belangrijkste voorwaarde voor een snelle genezing van de breuk dat de randen van de breuk precies op elkaar liggen en niet verschuiven.
Een arts moet zo vroeg mogelijk worden geraadpleegd om de positie van de botten. Daarna is het niet de taak van de patiënt om de schouder te bewegen en de fractuur te stabiliseren. Alleen op deze manier kan de botten genees zo snel mogelijk.
Als een patiënt een operatie moet ondergaan voor a sleutelbeen fractuur, een ziekbriefje is verplicht. Hoe lang het ziekteverzuim moet zijn, hangt af van het individuele genezingsproces en de activiteiten die men tijdens het werk doet. Mensen die voornamelijk met hun armen werken, moeten een ziekbriefje krijgen totdat ze voldoende hersteld zijn, dwz minimaal 4-6 weken.
Daarna moet men het lichaam nog niet volledig belasten en langzaam weer aan het werk gaan. Indien dit niet mogelijk is, kan het ziekteverlof verder worden verlengd. Voor mensen die niet aan een zware belasting worden blootgesteld en bijvoorbeeld voornamelijk kantoorwerk verrichten, kan een ziekmelding van 2 weken voldoende zijn.
In alle gevallen mag deze periode echter niet korter zijn, aangezien het belangrijkste deel van het genezingsproces direct na de operatie plaatsvindt. Je moet je ook niet onder druk voelen en ziekteverlof opnemen totdat je weer zin hebt in de taken op het werk of op school. In zeldzame gevallen kunnen er complicaties optreden tijdens de behandeling, waarbij de fractuur helemaal niet of onvoldoende geneest via een zogenaamde "pseudoartrose".
In deze gevallen moet de behandelende arts zorgvuldig overwegen of genezing kan worden bereikt door een dislocatie en "herpositionering" van het bot, of dat een operatie noodzakelijk is. Na een paar weken van mislukte genezing moet het bot vaak operatief worden gefixeerd. Hiervoor worden de uiteinden van de fracturen direct op elkaar geplaatst en aan elkaar bevestigd met een plaat of draden. De schouder moet dan worden geïmmobiliseerd in een rugzakverband. Vooral bij jonge mensen moet optimale genezing worden nagestreefd om langdurige verkeerde positionering en zichtbare misvormingen te voorkomen.