Droge huid onder de ogen | Droge huid

Droge huid onder de ogen

Onder de ogen droge huid ontwikkelt zich snel. Droge lucht in de winter door verwarming, zonlicht of verzorgingsproducten en cosmetica droogt de gevoelige huid rond de ogen snel uit. Het kan ook de uitdrukking zijn van een allergische reactie of infectie. Met name verzorgingsproducten kunnen allergische reacties in de ogen veroorzaken.

Neurodermitis kan ook de huid rond de ogen uitdrogen. Een gevaarlijke en zeer pijnlijke ziekte, die ook kan leiden tot droge huid in een beginfase is een herpes ziekte van de ogen. De droge huid heeft kleine laesies waardoor verdere ziekteverwekkers de huid kunnen binnendringen en zo een ontsteking van de oogleden kunnen veroorzaken.

Therapeutisch gezien moeten verzorgingsproducten spaarzaam worden gebruikt en de huid mag niet te vaak worden gewassen. Producten met ureum voorzichtig op het oog worden aangebracht. Bepanthen zalf is zeer geschikt, waarvan er ook een speciale crème is voor gebruik op het oog en neus-.

Oorzaken van een droge huid

De oorzaken van een droge huid (xeroderma) zijn zeer divers en zijn niet in de laatste plaats afhankelijk van leeftijd en toestand volksgezondheid. Er zijn verschillende externe factoren die kunnen worden beschouwd als oorzaken van een droge huid. Een daarvan is langdurige verkoudheid.

De huid van het gezicht na een winterwandeling voelt bijvoorbeeld meestal erg droog en ruw aan, omdat de kou vocht uit de huid trekt. Extreme hitte kan ook leiden tot een droge huid, omdat er veel vocht verloren gaat door zweten. Zelfs na een warm bad of lang zwemmen kan een droge huid ontstaan.

Vooral zout water kan gezien worden als een oorzaak van een droge huid, aangezien het water samen met het zout ook veel vocht uit de huid haalt. Voor bijzonder gevoelige patiënten zijn soms zelfs simpele prikkels, zoals het dragen van wollen truien, voldoende om een ​​droge huid te veroorzaken. Naast deze externe oorzaken zijn er veel "interne" oorzaken die de oorzaak kunnen zijn van een droge huid.

Enerzijds leidt een vochttekort heel snel tot een droge huid, zeker als de patiënt veel verdampt (zweet). Maar ook een verkeerde of te eenzijdige voeding kan de huid uitdrogen of tot onzuiverheden leiden puistjes. De psyche kan ook een oorzaak zijn van een te droge huid, maar deze factor speelt meestal een ondergeschikte rol.

Dit punt wordt pas belangrijk als het om psychisch-compulsief gedrag gaat. Patiënten met een dwangmatige wasstoornis wassen hun huid soms 5-7 keer per dag en schrobben de belangrijke olieachtige film van de huid met een borstel zodat de huid geen beschermende barrière meer heeft en uitdroogt. Naast het psychologische, interne of externe oorzaken van een droge huid, er zijn ook verschillende huidziekten of zelfs medicijnen die tot een gebarsten, droge huid leiden.

Neurodermitis in het bijzonder is een ziekte waarbij de huid extreem droog, rood gekleurd en jeukend is. Maar psoriasis, suikerziekte mellitus, hypothyreoïdie or eczeem kan ook de oorzaak zijn van een droge huid. Maar ook leeftijd speelt een doorslaggevende rol.

Hoe ouder een patiënt wordt, hoe minder talg (vet) het talgklippen produceren in de huid. Dienovereenkomstig ontbreekt de beschermende lipidenfilm op de huid en wordt de huid gebarsten en broos. Deze verminderde talgproductie wordt sebostase genoemd.

De laatste oorzaak van een droge huid is het gebruik van stimulerende middelen zoals alcohol of sigaretten. Alcohol ontneemt het lichaam waardevolle vloeistoffen omdat het lichaam meer vocht verliest door te zweten na het drinken van alcohol. Wanneer roken, gifstoffen en nicotine een armer veroorzaken bloed doorbloeding van de huid en daarmee verlies van vocht, wat kan worden beschouwd als oorzaak van een te droge huid.

De meeste mensen stellen zelf een diagnose van een droge huid, omdat de symptomen erg karakteristiek en duidelijk zijn. Gaat u met deze klacht naar een arts, dan voert deze eerst een nader gesprek. De anamnese moet in ieder geval de vragen bevatten wanneer en hoelang de getroffen persoon aan de symptomen lijdt, of hij / zij regelmatig bepaalde medicijnen gebruikt, of hij / zij andere onderliggende ziektes of allergieën heeft, of de patiënt dieet is onlangs veranderd en of er misschien andere begeleidende symptomen zijn.

Daarnaast zijn er natuurlijk nog vele andere punten waar de arts aan kan werken om de oorzaak van een droge huid te achterhalen. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek, die bedoeld is om de diagnose te bevestigen en ook de ernst van de droge huid nauwkeuriger kan bepalen. Er zijn speciale apparaten die het water- en vetgehalte van het huidoppervlak nauwkeurig kunnen bepalen en ook de ruwheid kunnen meten. Bovendien is een allergietest moet beslist worden uitgevoerd om uit te sluiten dat een allergie een droge huid veroorzaakt.

Als de arts na deze eerste indruk een bepaalde onderliggende ziekte vermoedt (enkele van de mogelijke oorzaken: zie Oorzaken), zal hij of zij naar aanleiding van deze verdenking andere onderzoeken starten. Deze kunnen een bloed of ontlastingstest. Beeldvormingsprocedures zoals een Röntgenstraal or ultrageluid kan ook nodig zijn. De arts kan ook een colonoscopie, waarbij hij tegelijkertijd een monster van het weefsel kan nemen (biopsie).