De groep diaminopyrimidines omvat verschillende actieve ingrediënten die medisch worden gebruikt als antibiotica Ze hebben allemaal een vergelijkbaar negatief effect op de groei van bacteriën in het menselijk lichaam. Vanwege hun lage reactiviteit met menselijke organen zijn ze uitstekende geneesmiddelen. De behandeling resulteert in een snelle en volledige genezing van symptomen zonder noemenswaardige bijwerkingen.
Wat zijn diaminopyrimidines?
Diaminopyrimidines zijn organische verbindingen van twee aminen (diamino) met een heterocyclische pyrimidinering. De ring bestaat uit vier carbon atomen waarin twee stikstof atomen zijn geïntegreerd. Afhankelijk van de positie van de twee aminogroepen ontstaan vier verschillende structuren (isomeren), die worden aangeduid volgens de positie van de aminen: 2,4-diaminopyrimidine, 2,5-diaminopyrimidine, 4,5-diaminopyrimidine en 4,6-diaminopyrimidine. Alle vier isomeren zijn chemisch identiek, maar hebben een verschillende reactiviteit met andere verbindingen vanwege de verschillende amineposities. De aminogroepen zijn zeer reactief (basisch) ten opzichte van zure verbindingen vanwege de waterstof atomen. Diaminopyrimidines vormen de basis voor veel geneesmiddelen.
Farmacologische werking
Diaminopyrimidines werken als foliumzuur remmers. Foliumzuur (vitamine B9) is de oorzaak van veel schadelijke stoffen. Foliumzuur zet zich ook in het lichaam om in purines, die kunnen kristalliseren. Ze kunnen slagaders en kleinere organische kanalen verstoppen. Foliumzuur wordt door cellen anders geproduceerd, afhankelijk van de soort. In bacteriën, het is gereduceerd van dihydrofolaat. Bij dit proces wordt tetrahydrofoliumzuur gevormd. Diaminopyrimidines en hun chemische derivaten interfereren met dit proces door het enzym dihydrofolaatreductase te remmen. Ze voorkomen dat de overeenkomstige verbindingen zich aan het enzym koppelen. Als gevolg hiervan kan foliumzuur niet worden geproduceerd. Dit leidt tot uitputting van foliumzuur in de bacteriële cel en uiteindelijk tot de dood ervan. De antibacteriële werking bereikt een breed scala van pathogenen, dus diaminopyrimidines spelen een belangrijke rol bij de afleiding van antibiotica. Ze lijken op sulfonamiden in hun actie. De isomeren vormen uitgangsmaterialen voor derivaten en remmen dus ook resistentie tegen antibiotica in bacteriën.
Medische toepassing en gebruik
In de geneeskunde worden verschillende op diaminopyrimidine gebaseerde middelen gebruikt. Er zijn monotherapeutica zoals trimethoprim, dat alleen diaminopyrimidine bevat. Maar er zijn ook combinaties solutions Met sulfonamiden zoals cotrimoxazol. Artsen dienen de twee varianten oraal toe voor bacteriële bestrijding bij urineweginfecties. De bacteriën sterven na korte tijd (ongeveer 14 - 20 uur na inname) en worden uit het lichaam uitgescheiden. Methotrexaat is een derivaat en lijkt op foliumzuur. De bacteriecellen nemen dit op in de cellen in plaats van foliumzuur, wat ook leidt tot depletie van foliumzuur en de dood ervan. Het wordt voornamelijk gebruikt door artsen in kanker therapie Diaminopyrimidines hebben voorkomen kanker cellen van verspreiding in klinische onderzoeken. Derivaten van deze verbindingen worden getest, maar zijn niet goedgekeurd. Bij auto-immuunziekten wordt het gebruikt als een suppressor, waardoor een overreactie van de immuunsysteem Iclaprim, een ander derivaat, kan waarschijnlijk worden gebruikt bij bacteriële klachten huid symptomen. Het is momenteel in het goedkeuringsproces (vanaf 2016). Andere derivaten van diaminopyrimidines worden gebruikt in reumatiek therapie, maar ook tegen haaruitval De structureel vergelijkbare diaminopyridines worden gebruikt bij de behandeling van neurologische aandoeningen. Naast hun gebruik als antibiotica, wordt ook hun werkzaamheid tegen protozoa getest. Protozoa zijn, in tegenstelling tot bacteriën, eukaryoot. Ze hebben een kern, die bacteriën niet hebben. Diaminopyrimidines kunnen direct in bacterieel plasma werken, terwijl ze in protozoa de kern zelf moeten binnendringen. Dit bemoeilijkt de werkzaamheid van de actieve ingrediënten. Klinische onderzoeken laten echter positieve resultaten zien.
Risico's en bijwerkingen
Foliumzuurvorming is ook belangrijk voor het menselijk lichaam. Dihydrofolaatreductie vindt plaats in cellen. Behandeling met diaminopyrimidine kan het menselijk lichaam echter niet schaden vanwege het specifieke effect op bacteriën. De medicatie met diaminopyrimidines is daar waarschijnlijk niet significant genoeg voor leiden Bacteriële foliumzuurproducenten zijn vatbaarder dan biologische productie. Omdat het effect van diaminopyrimidine beperkt is tot bacteriën en protozoa, resulteert dit in een hoge verdraagbaarheid. Sporadische gastro-intestinale symptomen of misselijkheid kan gebeuren. Detectie in bloed plasma zakt na een paar uur. Het lichaam scheidt diaminopyrimidines af na ongeveer 12-14 uur. Tot op heden zijn er geen verdere bijwerkingen opgetreden.
