Diagnostiek
Na een gedetailleerde ondervraging van de arts met betrekking tot de symptomen en hun optreden in de context van de medische geschiedenis enkel gewricht wordt nader onderzocht. De arts palpeert eerst het gewricht rond de enkel en kan de drukgevoeligheid bepalen met pijn reactie en ook veranderingen zoals gewrichtseffusie. In het verdere verloop van de diagnose, een röntgenstraal kan worden uitgevoerd om ook botveranderingen te zien.
Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) is ook bijzonder geschikt, omdat weke delen structuren ook beter kunnen worden gevisualiseerd. Vaak, artroscopie wordt ook uitgevoerd. Dit is een kleine ingreep waarbij het gewricht wordt gespiegeld met behulp van geschikte apparatuur en een kleine camera. Op deze manier kunnen veranderingen in het gewricht beter worden ingeschat en kunnen tegelijkertijd slijtageverschijnselen direct worden verwijderd. Vaak wordt de diagnose op deze manier bevestigd.
Therapie
Afhankelijk van hoe geavanceerd het plank syndroom is, wordt conservatieve of chirurgische behandeling gezocht. De conservatieve therapie omvat de bescherming van het gewricht met koeling en verhoging van de voet, zodat ontsteking en zwelling kunnen genezen.Bovendien kunnen ontstekingsremmende en pijnstillende geneesmiddelen (NSAID's) worden gebruikt om de symptomen te verbeteren. Geavanceerd plank syndroom, kan het nodig zijn om de synoviale plooi te verwijderen, omdat deze herhaaldelijk wrijving veroorzaakt kraakbeen en botten, vooral bij patiënten die actief zijn in sport. Verwijdering van de synoviale huid (synovectomie) als onderdeel van artroscopie vertoont vaak een snelle verbetering van de symptomen en voorkomt terugkerende ontstekingen.
