Diagnose
Een antigeen-sneltest kan worden gebruikt om scharlaken te diagnosticeren koorts. Een uitstrijkje van de keelholte van de baby slijmvlies wordt genomen met een wattenstaafje. Na een paar minuten kan de arts de test gebruiken om te zien of de keel van de patiënt gekoloniseerd is streptokokken.
Het is belangrijk om te onthouden dat deze test niet alle scharlaken detecteert of aangeeft koorts. Als de test positief is, is er een infectie met streptokokken en moeten zo snel mogelijk met een antibioticum worden behandeld. Als de test negatief is, moet de test een nieuw keeluitstrijkje naar het laboratorium sturen. Hier de bacteriën die aanwezig kunnen zijn, kunnen worden gekweekt en betrouwbaar worden gedetecteerd.
Therapie
De juiste therapie voor scharlaken koorts bij baby's bestaat uit het starten van een antibioticatherapie. Het antibioticum van eerste keuze is penicilline en wordt gewoonlijk aan baby's toegediend in de vorm van sap of, als de baby in het ziekenhuis wordt opgenomen, intraveneus. De toediening van het antibioticum heeft als voornaamste doel ervoor te zorgen dat de zieke baby's zo snel mogelijk geen infectierisico meer vormen. Na een antibioticakuur van meer dan 24 uur is er meestal geen risico op infectie meer.
Is er een vaccinatie?
Er is geen actief vaccinatie tegen roodvonk. Na een eerdere infectie kan men opnieuw besmet raken met een andere streptokokkenstam, die een ander toxine produceert, en de ziekte kan weer uitbreken. Na 24 uur antibioticabehandeling is de besmette baby niet langer besmettelijk. Als de ziekte echter wordt genezen zonder antibioticatherapie, is er een hoog infectierisico totdat de symptomen zijn verdwenen, dwz tot drie weken.
Risico
Net als bij andere infectieziekten, roodvonk kan leiden tot ernstige cursussen en complicaties. Een giftige cursus met diarree, braken, krampen en duizeligheid kunnen optreden. Er is ook een risico van bloed vergiftiging, die kan leiden tot hersenvliesontsteking of vorming van bloedstolsels bij de baby hersenen.
Neurologische storingen en toevallen kunnen ook voorkomen. Een andere secundaire ziekte is reumatische koorts. De immuunsysteem formulieren antilichamen tegen streptokokken, die op hun beurt reageren met het eigen weefsel van het lichaam en kunnen leiden tot - hart- - en nier schade.Het risico van acuut nier ontsteking, een zogenaamde glomerulonefristis, wordt ook verhoogd. Over het algemeen kan het risico op late complicaties en secundaire ziekten aanzienlijk worden verminderd als de ziekte vroegtijdig wordt opgespoord en behandeld antibiotica.
