Hoe meloxicam werkt
De werkzame stof meloxicam remt het enzym cyclooxigenase (COX), dat belangrijk is voor de vorming van prostaglandinen. Prostaglandinen zijn weefselhormonen die verschillende functies in het lichaam vervullen. Het COX-enzym bestaat in twee subtypen, COX-1 en COX-2.
COX-1 wordt in veel weefsels van het menselijk lichaam aangetroffen. Het is betrokken bij de vorming van prostaglandinen, die voornamelijk endogene processen controleren, zoals de vorming van maagzuur of de bloedtoevoer naar de nieren.
COX-2 daarentegen wordt specifiek in ontstoken en beschadigde weefsels gevormd, zodat daar verhoogde prostaglandinen als ontstekingsboodschappers worden geproduceerd. Met andere woorden: de prostaglandinen bevorderen hier de ontstekingen, zodat het beschadigde weefsel goed van bloed wordt voorzien en het immuunsysteem eventuele binnendringende ziekteverwekkers in een vroeg stadium kan bereiken.
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) remmen beide COX-varianten, waarbij het eigenlijke doelwit COX-2 is. Er wordt aangenomen dat remming van COX-1 verantwoordelijk is voor bijwerkingen, vooral die in het maag-darmkanaal.
Meloxicam remt bij lage doseringen vooral COX-2, vergelijkbaar met diclofenac, maar bij hogere doseringen gaat deze voorkeur verloren. Het medicijn heeft daardoor minder bijwerkingen dan minder selectieve NSAID's.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Nadat de werkzame stof in de lever is afgebroken, wordt deze in ongeveer gelijke hoeveelheden via de ontlasting en urine uitgescheiden. Ongeveer 13 tot 25 uur na inname van meloxicam is de helft van de afbraakproducten uitgescheiden.
Wanneer wordt meloxicam gebruikt?
Meloxicam is goedgekeurd voor:
- Symptomatische behandeling op korte termijn van artrosepijn.
- Langdurige symptomatische behandeling van reumatoïde artritis of spondylitis ankylopoetica (spondylitis ankylopoetica).
Hoe wordt meloxicam gebruikt?
De pijnstiller en het ontstekingsmedicijn meloxicam wordt eenmaal daags als tablet ingenomen. Het moet altijd op ongeveer hetzelfde tijdstip van de dag worden ingenomen, zodat de bloedspiegels constant blijven.
Afhankelijk van de ernst van de aandoening en de pijn wordt 7.5 tot 15 milligram meloxicam bij de maaltijd ingenomen met een glas water. De maximale dosering van 15 milligram per dag mag niet overschreden worden.
Meloxicam kan ook worden geïnjecteerd om de behandeling te starten.
Wat zijn de bijwerkingen van meloxicam?
Typische bijwerkingen van meloxicam zijn onder meer indigestie, misselijkheid, braken, buikpijn, constipatie, winderigheid en diarree bij meer dan tien procent van de behandelde personen. In zeldzame gevallen komt ook hoofdpijn voor.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van meloxicam?
Contra-indicaties
Meloxicam mag niet worden ingenomen door:
- Overgevoeligheid voor meloxicam of andere NSAID's.
- gastro-intestinale bloedingen in het verleden onder NSAID-therapie
- terugkerende zweren of bloedingen
- ernstige lever- of nierfunctiestoornis
- ernstig hartfalen (congestief hartfalen)
Geneesmiddelinteracties
Meloxicam mag niet samen met andere NSAID's worden ingenomen omdat de bijwerkingen op het spijsverteringskanaal en de nieren, die typisch zijn voor NSAID's, kunnen toenemen en er geen verdere toename van het effect te verwachten is.
Gelijktijdig gebruik van cortison en anticoagulantia (zoals fenprocoumon, warfarine) kan ook de bijwerkingen van meloxicam versterken en leiden tot bloedingen in het maag-darmkanaal.
Gelijktijdig gebruik van meloxicam met bloeddrukmedicatie zoals ACE-remmers, dehydraterende middelen (diuretica) en sartanen kan leiden tot een verslechtering van de nierfunctie. Patiënten worden daarom bij aanvang van de behandeling gecontroleerd door een arts.
Voorbeelden van dergelijke middelen zijn onder meer:
- ACE-remmers: captopril, ramipril, enalapril, enz.
- Diuretica: Hydrochloorthiazide, indapamide, furosemide, torasemide, enz.
- Sartanen: candesartan, eprosartan, valsartan, enz.
Als gevolg hiervan kunnen actieve ingrediënten zich in het lichaam ophopen en giftige bloedspiegels bereiken. Dit geldt bijvoorbeeld voor lithium – gebruikt voor psychische aandoeningen – en methotrexaat (MTX), dat wordt gebruikt voor kanker en auto-immuunziekten.
Leeftijdsbeperking
Meloxicam-tabletten zijn goedgekeurd voor gebruik vanaf 16 jaar en voor injecties vanaf 18 jaar.
Zwangerschap en borstvoeding
Tijdens de eerste twee trimesters van de zwangerschap mag meloxicam alleen worden ingenomen als dit dringend nodig is. Beter bestudeerde middelen zijn ibuprofen en paracetamol. In het laatste trimester van de zwangerschap is meloxicam gecontra-indiceerd.
Het actieve ingrediënt gaat over in de moedermelk. Langdurig gebruik bij vrouwen die borstvoeding geven wordt daarom niet aanbevolen.
Hoe kunt u geneesmiddelen verkrijgen die meloxicam bevatten?
Meloxicam is in Duitsland en Oostenrijk op recept verkrijgbaar in elke dosering en verpakkingsgrootte. In Zwitserland is de goedkeuring verlopen en is de distributie stopgezet.
Hoe lang is meloxicam bekend?
Meloxicam behoort tot de klasse van oxicams. In tegenstelling tot andere oxicams, die slechts licht selectief zijn in hun werking, is meloxicam COX-2-selectief, vooral bij lage doses.
Sinds de goedkeuring in Duitsland in 1996 viel het tot 2005 onder octrooibescherming. Sindsdien zijn er verschillende generieke geneesmiddelen op de markt gekomen die de werkzame stof meloxicam bevatten.
