Diagnose | Fournier Gangreen

Diagnose

Sinds een Fournier gangreen leidt tot een snelle verspreiding en progressie van de infectie, meestal is een zogenaamde gaze-diagnose mogelijk. Dit betekent dat de corresponderende arts er alleen naar hoeft te kijken om een ​​vermoedelijke diagnose te stellen. Zelfs in twijfelgevallen zal de arts onmiddellijk met de therapie beginnen.

De reden is de hoge sterfte (sterfte) van a Fournier gangreenDaarom kost een uitgebreide diagnose kostbare tijd. In ieder geval een bloed monster maakt deel uit van de diagnose om te zien hoe ver de infectie is of dat septische parameters al kunnen worden bepaald. Een uitstrijkje van de gangreen wordt ook gebruikt om de overeenkomstige pathogenen te classificeren en om een ​​optimaal antibioticum te vinden.

Wat is het transmissiepad?

Bacteriële infectie bij Fournier gangreen kan op verschillende manieren voorkomen. Een mogelijkheid is dat de bacteriën het weefsel binnendringen door kleine wonden in de huid en daar vermenigvuldigen. Het is ook mogelijk dat de bacteriën die van nature in de darm voorkomen (bijv. Escherichia coli) worden overgedragen naar het perineale of genitale gebied.

Een andere mogelijkheid is een infectie van de urinewegen, bijvoorbeeld in de vorm van een blaas infectie. Vaak treedt een infectie van de anale of urethrale klieren op. Daar de bacteriën vermenigvuldig en verspreid dan langs de fascia.

Bijbehorende symptomen

A Fournier Gangreen gaat altijd gepaard met huidveranderingen in de vorm van roodheid, zwelling, razende verkleuring, ernstig pijn of een slechte geur. In de vroege stadia kan het ook jeuk veroorzaken in het genitale gebied. Begeleidend Fournier Gangreen, vooral in de latere stadia, is er ook een sterk koorts hart- tarief en een slechte generaal voorwaarde.

De reden is de systemische co-reactie en de afscheiding van bacteriële toxines (gifstoffen). Dit kan ook leiden tot schokken symptomen. Dit betekent dat de patiënt een veel te laag bedrag compenseert bloed druk door een verhoogde hart- tarief. Dit kan leiden tot bewusteloosheid, bleekheid, koud gevoel, tintelingen in de ledematen, orgaanfalen of overlijden. Overdracht van de infectie naar andere organen is ook mogelijk.