Diagnose
De diagnose van Depressie in jeugd is gebaseerd op de medische geschiedenis (arts-patiënt gesprek) van het kind en de ouders. De leeftijd van het kind en, afhankelijk daarvan, de mentale volwassenheid kunnen een doorslaggevende bijdrage leveren aan de diagnose. Zo wordt naast de leefsituatie van het kind ook rekening gehouden met de leefsituatie van de ouders, die ook moet worden beschouwd als de oorzaak van de Depressie.
Een ander basiscriterium is de symptomatologie die het kind biedt. De belangrijkste symptomen zijn het verlies van interesse en vreugdeloosheid van het kind, een opvallend hoge mate van vermoeidheid, gebrek aan drive en depressieve stemming. Daarnaast dienen andere secundaire symptomen om de diagnose te beperken.
Deze omvatten een verminderd concentratievermogen en opletten, verminderde eetlust en slaapstoornissen, evenals verminderd zelfrespect, schuldgevoelens en waardeloosheid en een pessimistische basishouding. Hieruit kan worden afgeleid of de Depressie een onderliggende ziekte is of dat het een depressie is in de context van een andere geestesziekte. Uit het ziekteverloop kan worden afgelezen of het een eerste diagnose is of dat deze al herhaaldelijk is opgetreden.
Daarnaast kunnen de verschillende vormen van depressie worden onderscheiden om gericht te kunnen beginnen met behandelen. Toegang tot talloze tests op internet om depressie te diagnosticeren, is momenteel een snel en gemakkelijk hulpmiddel voor een eerste beoordeling. Dit zijn in de regel vragen die met multiple choice in korte tijd de stemming van de potentiële patiënt beoordelen.
Vergelijkbare tests worden soms ook gebruikt door experts. De tests identificeren symptomen die verband houden met een bestaande depressie. Tests voor kinderen zijn zeldzaam en kunnen pas na een bepaalde leeftijd worden gebruikt.
Hier is een meer omvattende zelfbeleving van het kind een basisvereiste om de vragen zinvol te kunnen beantwoorden. De toepassing wordt daarom niet aanbevolen voor zuigelingen en basisschoolkinderen. Geavanceerd jeugdhet resultaat kan worden gezien als oriëntatiemiddel, maar nooit zonder deskundig advies.
Een zelfdiagnose wordt niet aanbevolen. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Test op depressie De diagnose van depressie is niet altijd gemakkelijk vanwege de vele verschillende symptomen en leeftijdsgebonden kenmerken van een kind. Ouders zijn meestal bekend met het gedrag van hun kind en merken meestal heel snel kleine veranderingen in het gedrag en de sociale interactie van hun kind op.
Niet elke verandering is echter hetzelfde als een pathologisch fenomeen, maar psychische afwijkingen dienen tijdig met een deskundige te worden besproken en erkend. Het is veel belangrijker om zowel uw eigen relatie met het kind als de interactie met andere kinderen te observeren en het is een goede parameter om veranderingen te herkennen. Het mogelijk depressieve gedrag van het kind heeft ook invloed op het gedrag van de ouders. Als ze zich de laatste tijd overspannen voelen als ouder, zichzelf verwijten maken over de opvoeding of een grotere afstand of afwijzing van hun kind voelen, kan dit een reactie zijn van zichzelf op het veranderde gedrag van hun kind.
