Introductie
Depressie bij kinderen is een psychische stoornis die een merkbaar verminderde stemming bij het kind naar voren brengt. Deze ziekte kan psychische, psychosociale en lichamelijke klachten veroorzaken, die ernstige gevolgen kunnen hebben voor het kind. Depressie kan een leidend symptoom zijn, of onderdeel van een groter geestesziekte. De eerste manifestatie is mogelijk vanaf de kindertijd. Depressie bij kinderen is een ernstig probleem, daarom moet in een vroeg stadium een arts worden geraadpleegd.
Oorzaken
De oorzaken van depressie bij kinderen zijn zeer divers en zijn bijvoorbeeld terug te zien in biochemische processen, psychologische en sociale factoren, en genetische aanleg. In jeugd, dat is de tijd van kwetsbaarheid, persoonlijkheidsontwikkeling, oriëntatie en ontwikkeling van het sociale leven, zijn onregelmatigheden in de psychosociale ervaring van het kind dominant. Hier worden de meest voorkomende en ernstigste redenen genoemd, die nog meer opties als oorzaken openlaten.
De numeriek frequente scheiding / scheiding van ouders in geïndustrialiseerde landen, die het kind zijn beschermende omgeving berooft. Familiegeschillen en problemen kunnen hier ook op de voorgrond staan. Het verlies van één ouder en het daaropvolgende moeilijke bestaan van een halfwezen / wees, confronteren het kind op jonge leeftijd met grote stresssituaties en zoeken naar een soms complexe oplossing voor het probleem.
Bovendien vertegenwoordigt elk stervensproces van een naaste persoon een mogelijke reden. Bovendien kan een kind worden geconfronteerd met een existentieel bedreigende situatie door misbruik van seksueel geweld. Ook het anders-zijn van de eigen persoonlijkheid op school kan leiden tot depressie door regelmatige afwijzing en pesten.
Afhankelijk van de persoonlijke achtergrond, afhankelijk van het sociale milieu, voorbarig zwangerschap of contact met alcohol en drugs kan tot afwijzing leiden en daar de basis voor zijn geestesziekte. Ook een laag inkomen van de ouders zou als mogelijke oorzaak kunnen worden aangemerkt. Het bestaan van een fysieke of geestesziekte van de ouders is een ernstige oorzaak van jeugd depressie. In deze context gaat zowel een huidige als een eerdere depressieve episode van een ouder gepaard met een verhoogd risico dat het kind zelf ook depressief wordt.
Symptomen
Typisch begeleidend symptomen van depressie in jeugd kan worden overgedragen naar de leeftijd van het kind. Dit resulteert vaak in een vertraagde staat van lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. De terugval in gedragspatronen van jongere leeftijd kan in ernstige gevallen worden waargenomen.
Het ontwikkelingsachterstand gaat gepaard met en wordt mogelijk veroorzaakt door regelmatige eet- en slaapstoornissen hoofdpijn en maag doet pijn. Dit resulteert vaak in over- of ondergewicht. Motorische en taalkundige vaardigheden stagneren of gaan zelfs achteruit.
Het vermogen om op te letten wordt meestal sterk verminderd. Het veranderde ontwikkelingsproces leidt tot grote verschillen met kinderen van dezelfde leeftijd. Een lage mate van onafhankelijkheid, vertrouwen en interesse in nieuwe dingen volgen de constante neerslachtigheid en angst.
Ook sociaal contact met kinderen van dezelfde leeftijd lijdt hier onder en leidt tot eenzaamheid. Schuldgevoelens en frequente zelfkritiek zijn sterk uitgesproken en kunnen leiden tot aankondigingen of in zeer uitgesproken gevallen zelfs tot zelfmoordpogingen. Agressief gedrag in de context van depressie is een symptoom met meerdere facetten en kan gericht zijn tegen andere mensen, zichzelf of objecten.
Redenen kunnen hoge emotionele, sociale en prestatiegerelateerde eisen zijn en een schijnbaar onbeheersbare toestand creëren. Frequente eenzaamheid en voortdurend zelfonderzoek leiden onder de genoemde omstandigheden vaak tot agressie. Deze kunnen bijvoorbeeld uitlopen op vandalisme, gevechten of zelfmoordpogingen.
Dit laatste is een veel voorkomend probleem bij kinderen vanaf de puberteit. Slaapstoornissen en depressie kunnen meestal samen worden waargenomen. Een typisch kenmerk is 's ochtends vroeg wakker worden, maar ook' s nachts onrustig slapen.
De lengte en kwaliteit van de slaap kan gemakkelijk worden beoordeeld door de getroffenen. Veranderingen in de psyche kunnen worden overschat en zorgen en angst voor het eigen welzijn veroorzaken, wat de oorzaak is van slaapstoornissen. Bovendien draagt een aanhoudend gespannen mentale toestand bij aan dergelijke onregelmatigheden.
Het systeem van boodschappersubstanties in het hersenen komt ook in beeld. Sinds een onevenwichtige controle van bepaalde hormonen is meestal de oorzaak van depressie en deze ontregeling is ook belangrijk voor het slaapritme, beide komen meestal samen voor. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Slaapstoornissen Het is bewezen dat nachtmerries en slaapstoornissen vaak voorkomen bij depressie.
Het prikkelbare, angstige en depressieve gedrag dat optreedt tijdens een depressieve episode ondersteunt vaak de ontwikkeling van nachtmerries. Over het algemeen hebben meisjes vaker last van de bovengenoemde ongewenste dromen dan jongens van dezelfde leeftijd. In de context van depressie kan het risico op zelfmoordpogingen echter aanzienlijk toenemen als het kind nachtmerries als een begeleidend symptoom meldt.
Het is daarom essentieel dat frequente nachtmerries (meer dan twee per week) worden opgehelderd. Medicijnen die het kind neemt, kunnen ze ook veroorzaken. Daarom moet de oorsprong van de nachtmerries worden opgehelderd.
Het onvrijwillige gewichtsverlies is een zeer niet-specifiek symptoom van veel ziekten. Zonder een opzettelijk strikte voedingsgewoonten, zorgt dit proces er altijd voor dat een arts rechtop gaat zitten en oplet. Gewichtsverlies is het gevolg van een bepaalde kwaliteit en manifestatie van een ziekte.
De verandering in lichaamsgewicht in de context van een psychische aandoening kan vaak worden veroorzaakt door een verstoorde eetlust. Depressie in de kindertijd gaat vaak gepaard met pijn in de buik, constipatie (constipatie) of diarree en slaapstoornissen, en naast de depressieve stemming kan het een verandering in eetgewoonten teweegbrengen. De bijbehorende symptomen verhinderen vaak een regelmatig dagritme en verhinderen daarmee onder meer een gezonde en gedistribueerde voedselopname gedurende de dag.
Kinderen die op jonge leeftijd aan een depressie lijden, hebben vaak het gevoel dat ze niet voorbereid zijn op de emotionele en sociale verwachtingen die van hen worden verwacht. Constructieve interactie met klasgenoten in deze situatie lijkt dus vaak niet echt. Het kind raakt in een isolement.
Zonder andere mensen van dezelfde leeftijd te betrekken bij het omgaan met hun eigen stress op school, leidt dit snel tot verlies van motivatie. Daarnaast wordt enthousiasme voor voorheen interessante onderwerpen steeds moeilijker en kan het zich als een geheugen wanorde. Het verminderde concentratievermogen van de getroffen leerling leidt vaak tot verminderde prestaties op school.
Deze achteruitgang wordt meestal voor het eerst opgemerkt door ouders en leerkrachten. Regelmatig ondervragen van de gevoeligheden van het kind op school met betrekking tot depressie kan daarom een preventieve werking hebben. Het gebrek aan drive wordt gezien als een verminderd of ontbrekend vermogen van de menselijke drive.
De drive is de basis van alle actie en kan zowel worden gezien als wil of kunnen. Het dient om activiteiten uit te voeren om noodzakelijke en vrijwillige doelen te bereiken. Depressie wordt onder meer veroorzaakt door een gebrek aan drive en wordt er dus door bepaald.
Er moet onderscheid worden gemaakt tussen incidentele en blijvende lusteloosheid. Als het zich over een langere periode voordoet, kan dit leiden tot verwaarlozing van zichzelf en van sociale contacten. Bij uitgesproken symptomatologie leidt het tot het weglaten van noodzakelijke dagelijkse activiteiten van het leven, zoals zelfzorg.
Dit zijn onder meer het onderhouden van sociale contacten, persoonlijke hygiëne, voeding of professionele activiteiten. Zo kan het gebrek aan drive in de context van depressie verstrekkende gevolgen hebben voor een individu. Een typisch kenmerk van depressie is ook een uitgesproken gebrek aan concentratie.
Deze lijken in eerste instantie echter erg onspecifiek en de vraag naar de oorsprong van het kind gebrek aan concentratie wordt vaak niet in een ziektecontext geplaatst. Een concentratiestoornis is bijvoorbeeld te zien in het feit dat wat zojuist is meegemaakt of wat net is gelezen niet meer kan worden gereproduceerd. Als dit dagen of weken aanhoudt, komt het getroffen kind in situaties terecht die als zeer onaangenaam worden ervaren.
In de context van een depressie leiden deze al snel tot twijfel aan jezelf en het in twijfel trekken van de eigen intelligentie. De sporadische zwakte van de dag, die bij iedereen sporadisch voorkomt, verschilt echter van een ziektegerelateerde concentratiestoornis. Dit is sterk afhankelijk van andere factoren, zoals slaap, voeding en stress. Het is daarom erg belangrijk om nader te kijken naar de huidige begeleidende omstandigheden waarin het kind zich in de huidige leefsituatie bevindt.
