Diagnose
In het geval van een abces op de nekmoet in ieder geval een arts worden geraadpleegd, aangezien slechts in zeldzame gevallen een genezing zonder medische hulp plaatsvindt. De diagnose van een abces in een vergevorderd stadium kan alleen worden gemaakt door een medische geschiedenis en fysiek onderzoek van de getroffen persoon. De typische symptomen van een abces, samen met de palpatie, zijn meestal voldoende om een diagnose te stellen.
Het kan echter nodig zijn om diagnostische beeldvormingsmethoden te gebruiken om de omvang van het abces te bepalen. Bijvoorbeeld een ultrageluid onderzoek, maar ook onderzoek met een MRI of apparatuur die röntgenfoto's gebruikt, kan informatie opleveren over de grootte van de abcesholte en de structuren die eraan grenzen. Een onderzoek van de bloed kan de aanwezigheid van een ontsteking bevestigen, maar geeft meestal geen indicatie van welke ziekteverwekker de oorzaak is van het abces. Om de ziekteverwekker te bepalen, de pus in de abcesholte moet worden onderzocht. Met de detectie van de ziekteverwekker kan indien nodig een specifieke antibioticatherapie worden uitgevoerd.
Therapie van een abces in de nek
De therapie van een abces hangt af van de grootte en lokalisatie van de ontsteking. In het geval van oppervlakkige abcessen in de vroege stadia kan bijvoorbeeld meestal genezing worden bereikt door systemische toediening van antibiotica. In veel gevallen wordt echter een antibacteriële therapie gebruikt antibiotica is niet voldoende om een abces in de nek voldoende.
Dit komt omdat de abcesholte niet is aangesloten bloed schepen, daarom zelfs systemisch antibiotica kan de bacteriën van vermenigvuldiging. Lokale antibiotica mogen helemaal niet worden gebruikt, omdat ze de ontsteking niet voldoende kunnen beheersen. Ook de expressie van het abces moet worden vermeden, aangezien er een risico bestaat op een opening naar binnen en dus een bloed vergiftiging (sepsis).
Om deze reden abcessen op de nek worden vaak operatief geopend. Hier de pus wordt uit de abcesholte gespoeld, meestal onder narcose, en een zogenaamde drainage wordt in de holte geplaatst. Op deze manier kan de holte ook na de operatie worden gespoeld tot volledige genezing heeft plaatsgevonden. In de nekmoet er goed op worden gelet dat omliggende structuren tijdens een chirurgische opening worden gespaard. De anatomische smalheid van de nek van veel belangrijke structuren maakt het moeilijk om een abces in het nekgebied te opereren.
Voorspelling
De prognose voor abcessen is over het algemeen erg goed als de ontsteking adequaat wordt behandeld. Het is vooral belangrijk dat de therapie zo vroeg mogelijk wordt uitgevoerd. Dit is vooral belangrijk in het geval van abcessen in het nekgebied, omdat veel vitale structuren langs de nek lopen die niet mogen worden samengedrukt.
Vooral wanneer koorts en rillingen optreden, is het belangrijk om snel een arts te raadplegen. Het gevaar van bloed vergiftiging (sepsis) is aanwezig in alle abcessen en verslechtert de prognose enorm. Als het gebruik van antibiotica niet veelbelovend is, moet zo snel mogelijk een chirurgische opening van het abces worden overwogen, aangezien dit in veel gevallen de enige alternatieve behandelingsoptie is.
