Definitie
A Urineweginfectie is een infectie (meestal door bacteriën, zelden door virussen) van de urinewegen. Dit kan leiden tot een ontsteking van de urinebuis. De blaas kan ook worden ontstoken, en de urineleider, die urine uit de nier naar de blaas, kan ook worden aangetast door de infectie. In de meeste gevallen is het echter een ongecompliceerd Urineweginfectie van de urinebuis (van de blaas naar de uitgang). Meestal worden meisjes vaker getroffen door de Urineweginfectie dan jongens.
Oorzaken
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor het ontstaan van urineweginfecties. Meestal wordt de urineweginfectie veroorzaakt door bacteriën uit de darm. Vooral bij kinderen kan de afvoer van de urinebuis in de luier komt ook in contact met de stoelgang.
Bacterie die uit de darm worden uitgescheiden, kunnen de urethra binnendringen en een urineweginfectie veroorzaken. Daarom zijn de meest voorkomende ziekteverwekkers die een urineweginfectie veroorzaken, enterobacteriën uit de darm. Deze omvatten bacteriesoorten zoals E. coli, Proteus mirabilis en Klebsiellen.
Enterococci en stafylokokken kan ook urineweginfecties veroorzaken. Vooral bij kinderen, virussen kan ook verantwoordelijk zijn voor urineweginfecties. In de meeste gevallen ligt een infectie met adenovirussen aan de basis van de virale urineweginfectie.
Minder vaak voorkomende oorzaken van urineweginfectie bij kinderen zijn afwijkingen in de anatomie van de urinewegen. Zo hebben jongens af en toe te kampen met een vernauwing van de voorhuid (phimosis). Dit kan de hygiëne in het genitale gebied bemoeilijken.
Onder de voorhuid - dwz direct aan de entree naar de urethra - bacteriën kunnen zich snel ophopen, die vervolgens een urineweginfectie veroorzaken. Sommige kinderen zijn ook bijzonder vatbaar voor meer gecompliceerde urineweginfecties. De bacteriën stijgen via de urethra in de blaas en van daaruit verder de urineleider. Dit komt vooral vaak voor als dat zo is reflux (de urinestroom van de blaas naar de urineleider). In de meeste gevallen is dit ook het gevolg van een kleine verkeerde plaatsing van de ureterstructuur.
Diagnose
De diagnose van de urineweginfectie wordt gesteld in een urinemonster. Het is belangrijk dat het urinemonster schoon wordt afgenomen, zodat het niet wordt verontreinigd door normale (natuurlijk voorkomende) huid kiemen, die vervolgens ten onrechte worden aangezien voor ziekteverwekkers. In het urinemonster kunnen verschillende stoffen zoals bacteriën, ontstekingscellen en afbraakproducten van de bacterie worden opgespoord door middel van een U-Stix (een papieren strookje).
Je kunt ook onder een microscoop naar de urine kijken en daar bacteriën vinden. Er moet een urinecultuur worden uitgevoerd om de kiem te detecteren die de infectie heeft veroorzaakt. Dit houdt in dat je een paar druppels urine op een kweekmedium plaatst en vervolgens kijkt of er bacteriën groeien.
