Contrastmedia: effect, gebruik en risico's

Om bijzondere medische onderzoeksprocedures verstandig en zo efficiënt mogelijk te kunnen uitvoeren voor de betrokken personen, zijn er verschillende AIDS vereist. Tot deze chemische stoffen behoren met name de zogenaamde contrastmiddelen.

Wat zijn contrastmiddelen?

Contrastmiddelen worden gebruikt in ultrageluid en Röntgenstraal diagnostiek en in MRI​ Contrastmiddelen zijn stoffen die niet direct voor de therapie van ziekten en om de symptomen die optreden te verhelpen. Het primaire doel van contrastmiddelen is om te helpen bij het opsporen van ziekten en afwijkingen van organen. Het gebruik van contrastmiddelen in de geneeskunde is voornamelijk beperkt tot de medische methoden die bekend staan ​​als beeldvormingstechnieken. Contrastmedia worden gebruikt in ultrageluid en Röntgenstraal diagnostiek en MRI​ Deze technieken worden ook wel contrastmedia-beeldvorming genoemd vanwege de bestaande behoefte aan contrastmedia. Verschillende contrastmiddelen moeten zeer specifieke eigenschappen hebben en mogen geen effect hebben op het organisme. Ze worden op een volledig natuurlijke manier door het lichaam uitgescheiden.

Toepassing, werking en gebruik

Naast Röntgenstraal diagnostiek en echografie, zeer moderne procedures zoals MRI worden niet uitgevoerd zonder contrastmiddelen. Contrastmiddelen maken het mogelijk om individuele morfologische structuren beter te visualiseren. Contrastmiddelen maken gebruik van de fysische wetten van optica. In deze context is het de bedoeling om bepaalde anatomische structuren donkerder te maken door middel van zeer speciale chemische deeltjes in het contrastmiddel. Door schaduwen te creëren, is het mogelijk om selectief informatie te wijzigen die door het onderzoeksapparaat wordt uitgezonden. Dit is de basis voor het verbeteren van de beeldkwaliteit van diagnostiek contrastmiddel afbeeldingen. De afzonderlijke contrastmiddelen hebben verschillend licht en straling absorptie​ Bovendien verschillen de contrastmedia qua samenstelling. Ze verschillen in molecuulgewicht, osmolariteit en viscositeit. Medische technologische procedures maken hiervan gebruik en werken met verschillende contrastmedia om de best mogelijke beeldkwaliteit te bereiken. Contrastmedia, die ideaal zijn voor bijvoorbeeld MRI, zijn gebaseerd op het creëren van verschil in dichtheid op een kunstmatige manier. Dit omvat de optische manipulatie van metaalionen die magnetisch van aard zijn.

Gebruikte stoffen

Niet alle gebruikte contrastmiddelen zijn gebaseerd op één en hetzelfde principe. Contrastmiddelen in radiologie hebben hoog of laag dichtheid en worden röntgennegatieve of röntgenpositieve stoffen genoemd. Voor de patiënt of patiënten presenteren contrastmiddelen zich als vloeistoffen die ofwel door ofwel in het organisme worden ingebracht mond of door injectie. Op medisch gebied worden echter talrijke contrastmiddelen toegediend die van elkaar verschillen in hun chemische en fysische structuur. Bij röntgendiagnostiek worden contrastmiddelen toegediend in de vorm van schorsingen of barium sulfaat​ Bovendien bevatten veel contrastmiddelen voor röntgenstralen jodium​ Op het gebied van examens door ultrageluidop hun beurt hebben volledig verschillende contrastmedia de voorkeur. In medische kringen staan ​​deze contrastmiddelen bekend als echo-contrastversterkers. De contrastmiddelen bevatten meestal luchtbellen of een goed verdragen gas en lijken meestal op schuim. De interne organen zijn als het ware "opgeblazen", waardoor met deze contrastmiddelen een beter echografisch onderzoek kan worden gerealiseerd. Bij magnetische resonantiebeeldvorming hebben de extracellulaire en intracellulaire contrastmiddelen hun waarde inmiddels bewezen. De laatste groep contrastmiddelen wordt vrij zelden geselecteerd. Deeltjes genaamd superparamagnetisch ijzer deeltjes behoren tot deze klasse van contrastmiddelen. Stoffen die een chemische binding vormen met mangaan worden ook beheerd. Extracellulaire contrastmiddelen zijn typische beeldvorming AIDS in MRI. Deze contrastmiddelen verplaatsen zich buiten de orgaancellen, in tegenstelling tot intracellulaire (intra = binnen) contrastmiddelen. Deze contrastmiddelen bevatten gadoliniumionen en versnellen de magnetisatie van water in de weefsels.

Risico's en bijwerkingen

Over het algemeen zijn moderne contrastmiddelen onschadelijk en hopen ze zich in geen geval op in het organisme. Daarom volksgezondheid gevolgen veroorzaakt door contrastmiddelen zijn uitgesloten. Meestal worden contrastmiddelen op de normale manier ongemerkt uitgescheiden en veroorzaken ze geen ongemak. Sommige mensen kunnen een allergie of intolerantie voor contrastmedia. Mild diarree or misselijkheid kunnen optreden als aanvullende bijwerkingen bij contrastmiddelen die oraal worden toegediend. Dit komt echter meestal door de grote hoeveelheid vloeistof waarin de contrastmiddel is opgelost.