Complementaire geneeskunde is een term voor verschillende behandelmethoden, maar ook voor diagnostische concepten, die complementair zijn aan wetenschappelijk onderbouwde behandelmethoden (klassieke geneeskunde / "orthodoxe geneeskunde"). De methoden claimen niet de conventionele geneeskunde te vervangen, maar maken het eerder tot hun taak om het behandelsucces van klassieke therapieën te ondersteunen.
Een definitie van de wereld Gezondheid Organisatie (WHO) luidt: De term complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM) omvat een breed spectrum van geneesmethoden die geen deel uitmaken van de traditie van het betreffende land en niet geïntegreerd zijn in de dominante geneeskunde. gezondheidszorg systeem.
Het spectrum van complementaire geneeskundige procedures is breed. Bijvoorbeeld, acupunctuur, Bach bloesem therapie, bioresonantie therapie, Bobath-concept, autohemotherapie, homeopathie, ozon therapie, cupping therapie en Traditioneel Chinees Medicijn zijn onder hen, om er maar een paar te noemen.
Er is een grote bereidheid voor aanvullende medische behandelingen. Complexe ziekten worden doorgaans beïnvloed door verschillende factoren (bijv. Voeding, sport, psyche, levensstijl, opleiding, omgeving), waarmee in de klassieke geneeskunde niet of onvoldoende rekening wordt gehouden. Complementaire geneeskunde is holistisch georiënteerd en probeert lichaam, geest en ziel in de therapie.
Typische indicaties (toepassingsgebieden) voor complementaire geneeswijzen zijn pijn voorwaarden, hoofdpijn, angst en Depressie, astma en allergieën, slapeloosheid (slaapstoornissen) en spijsverteringsstoornissen. In tumor ziekten (kanker), de effectiviteit van chemotherapie kan worden verbeterd en bijwerkingen kunnen worden beperkt.
Conventionele artsen hebben complementaire geneeskundigen nodig om bewijs te leveren van studies en meta-analyses *. Gebruikers van complementaire geneeskundige procedures verwijzen naar hun eigen therapeutische ervaring wanneer hen wordt gevraagd naar de werkzaamheid en verwijzen naar de effectiviteit van hun behandelmethoden met de opmerking "Hij die geneest heeft gelijk".
Ook zijn niet alle klassieke medische procedures (zogenaamde erkende orthodoxe medische methoden) die de Duitse zorgverzekeraars betalen, bewezen in studies en meta-analyses!
Aan sommige universiteiten lopen inmiddels onderzoeksprojecten naar complementaire geneeskunde, die voornamelijk gefinancierd worden met stichtingsgeld van de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen als onderdeel van modelprojecten.
Voor sommige complementaire geneeskundige behandelingsmethoden zijn door de medische verenigingen bijscholingsreglementen uitgevaardigd:
- Acupunctuur
- Chiropractische therapie
- Homeopathie
- Natuurgeneeskunde
- Fysiotherapie en balneologie
- Psychoanalyse
- Psychotherapie
- Speciale pijntherapie
Alternatieve beoefenaars, natuurgeneeskundige masseurs, fysiotherapeuten, ergotherapeuten en osteopaten kunnen ook complementaire geneeswijzen aanbieden of uitvoeren.
Men mag echter niet vergeten dat complementaire geneeskundige behandelingen zowel bijwerkingen als standaardtherapieën kunnen veroorzaken.
* Statistische procedure om de resultaten van verschillende maar vergelijkbare onderzoeken te combineren. Meta-analyses worden meestal gebruikt als onderdeel van een systematische review om de geïdentificeerde onderzoeken kwantitatief te analyseren.
