Synoniemen
Cimicifuga racemosa, boterbloem, bugloss, kaars, dameswortel, slangenwortel
Plant beschrijving
De Cimicifuga is een vaste plant die op schaduwrijke plekken in de bossen van Noord-Amerika wordt aangetroffen en tot 1.5 meter hoog wordt. De bladeren zijn gesteeld, drievoudig geveerd, puntig en aan de randen diep gezaagd. De bloemen groeien kaarsachtig, lang en smal, druifachtige, kleine, witte bloemen. De kleine, bruine zaden zitten in eivormige capsules. De bloeitijd is tussen juni en september.
Medicinaal gebruikte plantendelen
De onderstam van de cimicifuga wordt in de herfst gegraven, schoongemaakt, gedroogd en in stukken van 5 à 10 cm lengte gesneden. De wortels zijn longitudinaal gegroefd, knoestig en donkerbruin, hebben een onaangename geur en smaak erg bitter en scherp.
Ingrediënten
Acteïne, cimicigenol, saponinen, looistoffen, fenolzuren
Curatieve werking en toepassing
Dit medicijn wordt niet als thee gebruikt, maar is vaak een onderdeel van kant-en-klare medicijnen, die voornamelijk worden gebruikt bij overgangsklachten, maar ook bij reumatiek en artrose in deze levensfase.
Toepassing in homeopathie
Cimicifuga wordt hier voornamelijk gebruikt bij overgangsklachten met Depressie bij patiënten met een hysterische basishouding. Ook voor migraine en reumatische klachten in deze fase. Hoofdpijn invloed op de achterkant van de hoofd en worden beschreven alsof de schedel staat op barsten en een wig wordt van achteren naar binnen gedreven. Soms komen vrouwen binnen zwangerschap worden ook behandeld met Cimicifuga met als doel de bevalling te vergemakkelijken.
Bijwerkingen
Bij normale dosering worden geen bijwerkingen verwacht.
