sniffles

Synoniemen in bredere zin

Medisch: acute rhinitis (Rhinitis acuta); virale rhinitis; microbiële rhinitis, verkoudheid van coryza, ontsteking van de neusholte

Frequentie

Een volwassene lijdt ongeveer twee tot drie keer per jaar aan verkoudheid. Bij kinderen is de incidentie zelfs nog hoger met vier tot acht verkoudheden. In totaal gaat iemand in zijn leven door ongeveer 200 verkoudheden.

Ongeveer de helft van alle verkoudheden wordt veroorzaakt door rhinovirussen. De verkoudheid (rhinitis), die we allemaal minstens één keer ervaren tijdens een van de koude seizoenen, is een onschadelijke infectie veroorzaakt door een virus. Meestal is het een virus uit de groep van rhinovirussen of adenovirussen.

Een verkoudheid is een virale infectie van de bovenste luchtwegen, inclusief de neus- en keel, veroorzaakt door virussen. Tijdens de kou kan een ontsteking van de slijmvliezen (epitheel) ontwikkelt, wat de secretie stimuleert. Deze uitscheiding van de secretie manifesteert zich samen met andere klachten als rhinitis.

Er moet onderscheid worden gemaakt tussen de verkoudheid en griep, die vaak ten onrechte de verkoudheid wordt genoemd. EEN griep (invloed) wordt veroorzaakt door griep virussen en is veel erger dan een verkoudheid. Om het te onderscheiden van een griep, de term "griepachtige infectie" is ook gebruikelijk voor verkoudheid.

Oorzaken

Koude virussen bereiken ons neusslijmvlies via kleine druppeltjes (druppel infectie). Ofwel heeft iemand direct op ons niest of gehoest, of we zijn besmet via de vochtige, koude lucht. De term "koud" heeft zijn rechtvaardiging: wanneer we bevriezen, is er een verandering in de bloed stroom in het neusslijmvlies en de virussen hebben een gemakkelijkere tijd om het slijmvlies te penetreren. Dit leidt tot een virale infectie (infectie met virussen) van de neusslijmvlies.

Symptomen

"Een verkoudheid komt drie dagen, blijft drie dagen en gaat drie dagen!" In de eerste dagen begint de verkoudheid vaak met een onaangename kriebel in de neus-, een krabben in de nasopharynx en een overmatige drang om te niezen. Na ongeveer drie dagen hebben we onze zakdoek regelmatig nodig, omdat de neus- “Rent”, dwz het geeft een waterige afscheiding af.

Meer en meer zijn we onze neus “beu”. De neusslijmvlies zwelt op en we kunnen nauwelijks door onze neus ademen. Zelfs ons reukvermogen (maar niet ons smaakvermogen!)

stelt ons teleur. Als onze nasale ademhaling wordt voor een langere tijd gehinderd, krijgen we hoofdpijn, tranen in onze ogen en de afscheiding in onze neus wordt harder en slijm-etterig (geelachtig groenachtige afscheiding). Tegen het einde van de rhinitis voelen we een droogheid van het neusslijmvlies en een nog dikkere afscheiding in de neus.

Sommige mensen, vaak kinderen, krijgen ook een koorts in de eerste dagen en merk dat ze 's nachts veel zweten. We zijn onze neuzen steeds meer “beu”. De neusslijmvlies zwelt op en we kunnen nauwelijks door onze neus ademen.

Ook ons ​​gevoel voor geur (maar niet ons gevoel van smaak!) stelt ons teleur. Als onze nasale ademhaling wordt voor een langere tijd gehinderd, krijgen we hoofdpijn, tranen in onze ogen en de afscheiding in onze neus wordt harder en slijm-etterig (geelachtig groenachtige afscheiding).

Tegen het einde van de rhinitis voelen we een droogheid van het neusslijmvlies en een nog dikkere afscheiding in de neus. Sommige mensen, vaak kinderen, krijgen ook een koorts in de eerste paar dagen en merk dat ze 's nachts veel zweten. De diagnose verkoudheid wordt voornamelijk gesteld op basis van de typische symptomen (“kliniek”), die worden geregistreerd door de patiënt medische geschiedenis (anamnese) en fysiek onderzoek.

Verder is er, indien nodig, de mogelijkheid om de ziekteverwekker op te sporen die de verkoudheid veroorzaakt. Er zijn verschillende methoden, waaronder virusisolatie uit uitstrijkjes (van de neus, keel), de detectie van virale antigenen of antilichamen gevormd in het lichaam. Bovendien kan het genetisch materiaal van de ziekteverwekker worden geïdentificeerd door middel van een PCR (polymerasekettingreactie), waardoor virusbepaling mogelijk is.

Als alternatief kan het virus ook worden gekweekt in een celkweek. Deze beschreven methoden voor de detectie van een rhinitis worden echter niet gebruikt voor ongecompliceerde kuren van een rhinitis vanwege het ontbreken van therapeutische gevolgen. Klachten die op het eerste gezicht op verkoudheid lijken, kunnen ook andere oorzaken hebben dan een virale infectie van het bovendeel luchtwegenMogelijke symptomen zijn hooi koorts (allergische rhinitis), sinusitis (ontsteking van de neusbijholten) of afscheiding van cerebrospinale vloeistof (liquor; liquorroe).

Naast de "rhinitis" met heldere, stroperige afscheidingen, hooikoorts gaat vaak gepaard met jeuk aan de ogen en neus, rood worden van de ogen (conjunctivitis) en een verstopte neus. Hooikoorts wordt veroorzaakt door pollen of grassen, als er al overgevoeligheid voor bestaat. Vaak vindt men verdere aanwijzingen voor een allergische gevoeligheid (dispositie) bij patiënten: positieve familiegeschiedenis (andere getroffen personen in de familie), donkere schaduwen onder de ogen of dwarse groeven van de neus.

Bij sinusitisklaagt de getroffen persoon ook over een verstopte neus, waardoor deze ziekte op verkoudheid lijkt. De afscheiding is mucopurulent. Bovendien zijn er hoofdpijn, koorts en druk of pijn de neusbijholten.

Sinusitis, in tegenstelling tot rhinitis, wordt meestal veroorzaakt door bacteriën. In zeldzame gevallen zijn schimmels of virussen echter ook de oorzaak van het klinische beeld dat op verkoudheid lijkt. Als een verder differentiële diagnose van verkoudheid, lekt cerebrospinale vloeistof (cerebrospinale vloeistof) na een craniocerebrale verwonding (craniocerebrale trauma) of chirurgische ingreep in het gebied van de hoofd, waarbij zich fistels (niet-natuurlijke verbindingen) kunnen vormen tussen het hersenvocht en de neusholte.

Door deze nieuw gevormde verbinding stroomt cerebrospinale vloeistof de neus in en druppelt naar buiten als een heldere vloeistof. In tegenstelling tot koude afscheiding bevat hersenvocht weinig proteïne en veel suiker (glucose), zodat het door de samenstelling van de afscheidingen te onderscheiden is van verkoudheid. Er moet een belangrijk verschil in taalgebruik worden gemaakt tussen griep en rhinitis.

Griep (invloed), in tegenstelling tot de verkoudheid, begint plotseling en heftig met hoge koorts, zwakte, rillingen, uitputting en hoesten. Deze symptomen kunnen gepaard gaan met spier- en pijn in de ledematen. Na herstel blijft het gevoel van zwakte vaak enkele weken aanhouden.

Helaas is er geen vaccinatie tegen verkoudheid zoals de 'echte' griep (invloed). Er zijn meer dan 200 virussen bekend die een banale verkoudheid kunnen veroorzaken. Bovendien zijn deze virussen echte snelwisselartiesten, waardoor het onmogelijk is om een ​​vaccin te maken.

Niettemin bieden natuurlijke producten en de apotheek ons ​​nuttig AIDS. Neusdruppels of sprays met de ingrediënten xylometazoline (Otrivin®) of oxymetazoline (Nasivin®) helpen bij een verstopte neus. Ze helpen ons de hele nacht door te slapen met een heldere neus.

Na een week moeten de neusdruppels / -sprays echter worden stopgezet, omdat anders onze neusslijmvliezen aan de toepassing wennen en zonder deze niet opzwellen (privinisme). Het droge slijmvlies kan parallel worden behandeld met neuszalven (Bepanthen®) of neusoliën (Coldastop®). Inhalaties met kamille stoom (Kamillosan®) of zout (Emser-Salz®) hebben een ontstekingsremmende en tevens prettige eigenschap.

Na gebruik van decongestivum neusdruppels / spasmen, kan neusspoeling met een zoutoplossing (Emser-Salz®-oplossing) de neus reinigen door stroperige afscheidingen weg te spoelen. De zoutoplossing heeft ook een desinfecterende en ontzwellende werking. Tijdens een verkoudheid produceert het neusslijmvlies enorme hoeveelheden afscheidingen en slijm.

Hoe meer vloeistof deze afscheiding is, hoe gemakkelijker het samen met de ziekteverwekkers kan wegvloeien. Zorg daarom voor voldoende vloeistofvervanging (minimaal twee liter per dag). Warme en licht gezoete theeën (of gezoet met honing) hebben enerzijds de eigenschap dat ze snel door het lichaam worden opgenomen en anderzijds stimuleren ze de bloed circulatie van de nasopharyngeale slijmvlies door hun hitte.

Hoe sterker dit bloed circulatie is, hoe meer afweercellen naar de nasopharynx worden getransporteerd en de ziekteverwekkers kunnen bestrijden. Het kruidenpreparaat Sinupret®, verkrijgbaar in tablet-, dragee- of druppelvorm (Sinupret® forte, Sinupret® druppels), heeft ook een mucolytisch en rustgevend effect. Omdat verkoudheid een relatief onschadelijke maar vaak aanhoudende en stressvolle ziekte is, nemen veel mensen hun toevlucht tot homeopathische middelen voor de behandeling van verkoudheid.

Er zijn echter veel verschillende oorzaken van rhinitis, die anders moeten worden behandeld. De kracht van de kou, de consistentie en kleur van de nasale secretie en de effecten op de nachtrust spelen allemaal een rol bij de keuze van een geschikt homeopathisch middel.Homeopathie heeft tot doel de eigen genezende krachten van het lichaam te activeren. De oorzaak van de ziekte is om te worden behandeld, volgens het principe ́ ́Ähnliches is te genezen door iets dergelijks ́ ́.

Een homeopathisch middel wordt ook geproduceerd in bepaalde bereidingsprocedures, een belangrijk sleutelwoord is daarbij de Potenzierung. Het middel wordt bijvoorbeeld verdund met water en stapsgewijs geschud totdat in veel gevallen het eigenlijke actieve ingrediënt niet meer detecteerbaar is. De therapie zegt dat het water zich aanpast aan de eigenschappen van het actieve ingrediënt ́ ́erinnert ́ ́, wat in tegenspraak is met de huidige wetenschappelijke stand van zaken en vaak wordt bekritiseerd.

Nochtans heeft de Hom? Opathie een grote aanhang en met name tegen onschadelijke ziektes zoals een koude homo opathische medicamenten worden in Duitsland jaarlijks voor vele miljoenen euro's gekocht. Homeopathische geneesmiddelen zijn alleen verkrijgbaar in apotheken en zijn over het algemeen niet vrij van bijwerkingen. Bij sommige preparaten (vooral die met een lage potentiëring) kunnen zo nodig interacties met andere geneesmiddelen of contra-indicaties (bijv. zwangerschap of bepaalde leeftijdsgroepen) moet worden overwogen.

Omdat het bij baby's, kinderen en zwangere vrouwen vaak niet is toegestaan ​​om chemische middelen tegen verkoudheid te gebruiken, worden voor de behandeling van verkoudheid vaak homoepathische middelen met weinig bijwerkingen overwogen. Er moet echter altijd aan worden herinnerd dat de homeopathische behandeling van verkoudheid onder bepaalde omstandigheden niet geschikt of voldoende is. Om ernstige gevolgen van de ziekte te voorkomen, is het in deze gevallen belangrijk om conventionele medicijnen te gebruiken.

Dit kan het geval zijn met begeleidende symptomen zoals koorts, huiduitslag, onverzadigbaar neusbloedingen of langdurige progressies. Homeopathische behandeling mag ook niet worden gebruikt voor andere oorzaken van verkoudheid die geen verband houden met verkoudheid (zoals vreemde voorwerpen, tumoren, verwondingen). Homeopathische behandeling moet ook worden vermeden in het geval van ernstige, chronische bijkomende ziekten of in het geval van ziekten waarvoor een volksgezondheid nadeel kan ontstaan ​​door het niet toepassen van andere behandelmethoden. Inmiddels zijn dat er veel homeopathische geneesmiddelen dat kan worden gebruikt bij verkoudheid. Een lijst met alle te gebruiken homeopathische geneesmiddelen vindt u onder Homeopathie bij verkoudheid