Cardiologische MRT

MRT is de afkorting voor magnetische resonantie beeldvorming. Het maakt gebruik van magnetische velden en radiogolven om gegevens te genereren die in afbeeldingen worden vertaald. Hierdoor kunnen de anatomie en functie van organen en weefsels van het menselijk lichaam worden weergegeven.

Een MRI van de hart- staat ook bekend als cardio-MRI en vertegenwoordigt een verdere ontwikkeling van apparatuurtechnologie in de afgelopen jaren, omdat bewegende organen zoals het hart voorheen niet op deze manier konden worden afgebeeld. Met een cardiale MRI kan bijvoorbeeld in één onderzoek worden vastgesteld of de hart- spier wordt correct aangevoerd en of een bloedvat in het hart is veranderd. Het MRI-onderzoek van de hart- wordt voornamelijk gebruikt om precieze conclusies te kunnen trekken over welk deel van het hart wordt aangetast.

MRI is een veilige onderzoeksmethode die nog geen schadelijke effecten op het lichaam heeft kunnen detecteren. Het gaat niet om celbeschadigende straling zoals in het geval van een Röntgenstraal onderzoek of computertomografie (CT). Tijdens het onderzoek worden bepaalde lichaamsfuncties gecontroleerd.

Hiervoor worden elektroden op de borst om de hartfunctie te controleren door middel van een elektrocardiogram (ECG), een bloed drukmanchet wordt aangebracht de bovenarm en meestal is er een stekker aan de vinger om het zuurstofgehalte in het bloed te meten (zuurstofverzadiging). Daarnaast kunnen tijdens het MRI-onderzoek medicijnen worden toegediend om stresssituaties op het hart te simuleren en bijvoorbeeld de hartactiviteit te verhogen (bijvoorbeeld bij dobutamine stress-MRI). Er kan bijvoorbeeld worden getoond hoeveel bloed stroomt door de kransslagaders onder stress. Op deze manier is het gevaar van een vernauwing van de schepen kan beter worden beoordeeld.

Contrastmedium voor een hart-MRI

Een MRI-onderzoek van het hart is meestal alleen mogelijk met behulp van een contrastmiddel. Contrastmiddelen kunnen het signaal dat de MRI-scanner moet opnemen versterken en absorberen, zodat het hart en de te onderzoeken structuren beter kunnen worden gevisualiseerd (dwz donkerder of lichter lijken op het door de computer gegenereerde zwart-witbeeld). Dit vereist een of twee vasculaire toegangen (infusies) waardoor contrastmiddelen en medicijnen kunnen worden toegediend voor het onderzoek.

Medicijnen worden bijvoorbeeld gebruikt om een ​​stresssituatie op het hart te simuleren. Contrastmedia kunnen ongewenste bijwerkingen hebben, daarom moeten de risico's en voordelen zorgvuldig worden afgewogen op basis van de bestaande reeds bestaande ziekte. Mogelijke complicaties bij het toedienen van contrastmiddelen als onderdeel van een MRI van het hart zijn een ernstige belasting voorwaarde van het hart.

Afhankelijk van de onderliggende onderliggende ziekte kunnen verschillende medicijnen die tijdens het MRI-onderzoek worden toegediend: komen tot Bovendien kan er een hartstilstand ontstaan, wat kan leiden tot gevaarlijke hartritmestoornissen. In sommige gevallen wordt de injectie van het contrastmiddel als onaangenaam ervaren of voelt de getroffen persoon zich koud of warm. In de regel worden MRI-contrastmiddelen echter veel beter verdragen dan veel andere Röntgenstraal contrastmiddelen, vooral omdat ze niet schadelijk zijn voor de nieren.

• Pijn op de borst (angina pectoris)
• Hoofdpijn
• Kortademigheid
• Oplichting of
• Verhogen of verlagen van de bloeddruk