Longontsteking: diagnostische tests

optioneel diagnostiek van medische apparatuur - afhankelijk van de resultaten van de geschiedenis, fysiek onderzoek, laboratorium diagnostiek, en verplicht diagnostiek van medische apparatuur - Voor differentiële diagnose.

  • Röntgenfoto van de thorax (röntgenfoto thorax / thorax), in twee vlakken - vooral in gevallen van differentiële diagnostische ambiguïteit, ernstige ziekte of bijkomende ziekten (risicofactoren) [bewijs van een longinfiltraat; het zekerste radiologische teken van een infiltraat is het luchtbronchogram, het wordt ook wel een positief "luchtbronchogram" genoemd; dit komt doordat in dit gebied met lucht gevulde bronchiën zich onderscheiden van de omgeving]
  • Long echografie (synoniemen: long ultrageluid​ Engelse Long-echografie (LUS)) - voor vermoed longontsteking (longontsteking) bij kinderen (als alternatief voor X-ray borst).
  • Pulsoximetrie (methode voor niet-invasieve bepaling van arterieel zuurstof verzadiging door meting van licht absorptie) [ernst van hypoxie /zuurstof tekort].
  • Spirometrie (basisonderzoek in het kader van longfunctiediagnostiek).
  • Pleurasonografie (ultrageluid onderzoek van de riep (pleura) en pleuraholte) - als borstvliesuitstroming wordt vermoed.
  • Bronchoscopie (bronchoscopie) met bronchoalveolaire lavage (BAL; methode voor het verkrijgen van monsters gebruikt bij bronchoscopie (bronchoscopie)), mogelijk long biopsie (een steekproef nemen van long zakdoek).
  • Computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming van de thorax /borst (thoracale CT; thoracale MRI) - bij complicerende cursussen.

Verdere opmerkingen

  • De negatief voorspellende waarde (NPV) van a borst röntgenfoto bij kinderen met een vermoeden van longontsteking is hoog. In één onderzoek longontsteking werd ontdekt bij slechts vijf van de 411 kinderen met negatieve radiografische bevindingen en zonder antibioticum therapie in de daaropvolgende twee weken (= NCW van radiografische bevindingen was 98.8%).