Introductie
Het medicijn Clomifen is een zogenaamd anti-oestrogeen (ook wel anti-oestrogeen genoemd), dat wordt gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen om ovulatie. Helaas is dit medicijn, dat een grote stap vooruit in onvruchtbaarheid behandeling, heeft ook enkele bijwerkingen. Daarom behandeling met clomifeen is alleen mogelijk onder medisch toezicht, zodat eventuele complicaties kunnen worden behandeld.
Overzicht van de bijwerkingen van Clomifen
Clomiphene is een zeer effectief medicijn maar heeft helaas ook veel bijwerkingen. Bij de juiste dosering en onder medisch toezicht kunnen bijwerkingen vaak worden vermeden. Typische bijwerkingen van het gebruik van clomifen zijn
- Hoofdpijn
- Visuele stoornissen
- Misselijkheid
- opvliegers
- oplichterij
- Uitbreiding van de eierstokken
- Gewichtstoename, veroorzaakt door het vasthouden van water
- Winderigheid, braken en algemene maagdarmklachten
- Bloedsomloopproblemen
- Te lage bloeddruk (hypotensie)
- Slapeloosheid
- Depressies
- Borstspanningen
- Allergische huidreacties (roodheid, branderig gevoel en huiduitslag)
- Trombose
- Ovarium hyperstimulatiesyndroom
- Hoe kun je de ovulatie stimuleren?
- Hoe word ik zwanger? Visieproblemen geassocieerd met clomifeen inname manifesteert zich in verschillende vormen, maar nooit in blindheid in een of beide ogen. Het is eerder een soort wazig zicht en een lichte verslechtering van het zicht.
Bovendien kan er een flikkering van de ogen of lichtflitsen zijn. Deze visuele stoornissen duren ook maar een paar dagen en zijn geen reden tot bezorgdheid, hoewel ze als zeer onaangenaam worden ervaren. Desalniettemin dient onmiddellijk een arts te worden geraadpleegd.
Clomifeen werkt via een anti-oestrogeen mechanisme op een hormonale klier genaamd hypofyse. Dit veroorzaakt een verhoogde afscheiding van anderen hormonen, zoals FSH en LH. Deze tussenkomst in het hormonale controlecircuit kan op een complexe manier enkele bijwerkingen veroorzaken, waaronder misselijkheid en braken.
Omdat clomifeen het hormonale systeem verstoort, veroorzaakt het vaak symptomen die lijken op premenstrueel syndroom of menstruatie. Sommige vrouwen krijgen daarom opvliegers. In contrast met menopauze, opvliegers verdwijnen een paar dagen na het einde van de clomifeentherapie.
De oorzaak van de duizeligheid is niet echt duidelijk. Deze bijwerking is echter slechts een kortstondig fenomeen, dus er is geen reden om blijvende schade aan te vrezen volksgezondheid. Als verlamming optreedt in combinatie met duizeligheidmoet een arts worden geraadpleegd, aangezien clomifeen ook de ontwikkeling van trombose kan bevorderen.
Deze bijwerking komt ook zelden voor. De gewichtstoename is te wijten aan een verandering in het hormoon evenwicht en vaak alleen om het vasthouden van water in het weefsel. Na het einde van de therapie wordt het gewicht vaak snel weer normaal.
Zeer zelden kan gewichtstoename ook worden veroorzaakt door vochtophoping in de buik en eierstokken. Deze vochtophoping kan het gevolg zijn van overstimulatie van de eierstokken. Omdat in zo'n geval ook levensbedreigende trombose kan optreden, moet direct een arts worden geraadpleegd.
Het gebruik van clomifeen kan ook leiden tot trekken pijn in de buik, zoals ook het geval is bij PMS of menstruatieproblemen. De pijn verdwijnt meestal een paar dagen na de behandeling, dus het is niet nodig om de therapie te stoppen. De pijn kan worden verlicht door warmwaterkruiken of ontstekingsremmend pijnstillers zoals ibuprofen.
Dit kunnen moeilijkheden zijn bij het in slaap vallen of de hele nacht door slapen. Slaapstoornissen kunnen worden tegengegaan door verschillende maatregelen, zoals kalmerende thee 's avonds voor het slapengaan en verbeterde slaaphygiëne. Slaaphygiëne verwijst naar maatregelen die een ongestoorde nachtrust mogelijk maken.
Dit omvat bijvoorbeeld een voldoende verduisterde kamer, rust en een voldoende rustfase voor het slapengaan. Slaapstoornissen verdwijnen meestal enkele dagen na de behandeling weer. Helaas is het bekend dat clomifeen onder bepaalde omstandigheden een verandering in de stemming veroorzaakt.
Dit is meestal een licht depressieve of prikkelbare bui. Dit moet bekend zijn voordat clomifeen wordt ingenomen, zodat de stemming kan worden beoordeeld tegen de achtergrond van het gebruik van clomifeen. Echter, in het geval van zeer ernstige stemmingswisselingen of zelfs depressieve symptomen, moet de inname van clomifeen worden stopgezet.
Het anti-oestrogene effect van clomifeen kan PMS-achtige symptomen veroorzaken. Men moet zich voorstellen dat clomifeen de hormonale controlecyclus verstoort en een afgifte van hormonen zoals FSH en LH. Dit zou moeten triggeren ovulatie.
Net als natuurlijk ovulatie, gevoelige borsten en andere soortgelijke PMS-symptomen kunnen optreden. Dit is geen reden tot bezorgdheid en heeft geen ernstige volksgezondheid effecten. Pijnstillers zoals ibuprofen kan worden gebruikt om de symptomen te verlichten, of massages van het aanhaalweefsel kunnen worden uitgevoerd.
Het gebruik van clomifeen kan meestal leiden tot zogenaamde flush-symptomen. Dit is een plotselinge, plotselinge roodheid van het gezicht, die het gevolg is van een verwijding van de huid bloed schepen. Deze symptomatologie komt vaak voor tijdens therapie met clomifeen.
Na stopzetting van clomifeen verdwijnen de flushingsymptomen onmiddellijk. Het gebruik van clomifeen leidt meestal niet tot haaruitval. In zeldzame gevallen echter tijdelijk haaruitval kan optreden, die na stopzetting van de medicatie weer normaal worden.
Normaliseren haaruitval kan een paar cycli duren. Als het haar verlies normaliseert niet, andere mogelijke oorzaken moeten worden overwogen en opgehelderd.
