Vasculitis-allergie

vasculitis allergica, ook bekend als Schoenlein-Henoch purpura, is een ontsteking van kleine en middelgrote schepen in verschillende orgaansystemen veroorzaakt door een immuunreactie. Bij voorkeur optredend tijdens de koud seizoen begint de ziekte meestal één tot drie weken na een eerder bovenleer luchtwegen infectie en treft voornamelijk kleuters en schoolgaande kinderen of adolescenten. De ziekte wordt ook af en toe waargenomen na medicatie en komt iets vaker voor bij jongens dan bij meisjes.

Allergische overreactie van het immuunsysteem als oorzaak

vasculitis allergica wordt verondersteld te worden veroorzaakt door een allergische overreactie van de immuunsysteem, die kan worden veroorzaakt door verschillende vreemde eiwitten (antigenen). Meestal komen deze antigenen het lichaam binnen als componenten van pathogenen, maar contact is ook mogelijk als onderdeel van medicijnen of insectengif.

De immuunsysteem reageert met de vorming van IgA antilichamen, die agglomereren met de antigenen om immuuncomplexen te vormen. Hun afzetting in vaatwanden veroorzaakt de bovengenoemde ontstekingsreactie, wat resulteert in een verhoogde permeabiliteit van de schepen in verschillende orgels. De gebeurtenis wordt zichtbaar in de grootte van een punt tot munt huid bloedingen.

Symptomen in verschillende organen

Het ziekteproces in de bloedvaten kan symptomen veroorzaken in verschillende orgaansystemen bij vasculitis allergica:

  • Huid: opvallende roodbruine voelbare huidbloedingen (purpura) komen regelmatig voor, meestal symmetrisch gerangschikt, vooral aan de strekzijden van de benen en billen. De jeukende plekken en papels vloeien vaak in elkaar over en kunnen variëren van speldenknop tot muntgrootte.
  • Gewrichten: veel kinderen hebben tijdelijk last van pijnlijke zwelling van de enkel en knie gewrichten en plotseling niet meer willen lopen.
  • Darm: door ontstoken schepen van de dunne darmklaagt meer dan de helft van de kinderen over koliek pijn in de buik, Vergezeld misselijkheid en braken​ Deze klachten gaan vaak gepaard met bloederige ontlasting.
  • Nieren: bij ongeveer 30 procent van de patiënten, de nier bloedvaten worden ook aangetast, wat vaak pas na twee tot drie weken merkbaar is bij detectie van bloed en eiwit in de urine (zogenaamde Schoenlein-Henoch-nefritis).

De symptomen van vasculitis allergica wordt meestal voorafgegaan door een algemeen gevoel van ziekte en mild koorts.

Klinisch beeld leidt tot de diagnose

Er is geen specifieke laboratoriumtest als bewijs van allergische vasculitis. De arts kan de diagnose echter meestal stellen op basis van het kenmerk huid symptomen in combinatie met een eerdere infectie of medicatie. Soms detectie van immuuncomplexen die circuleren in de bloed is succesvol.

Het is niet ongebruikelijk dat symptomen van het darmkanaal voorafgaan aan huidsymptomen, waardoor de diagnose moeilijker wordt. Verdere begeleiding kan worden gegeven door echografie van de buik en onderzoek van de ontlasting om te detecteren bloed​ Herhaalde urinetests zijn ook nodig om te detecteren nier betrokkenheid.

Therapie van vasculitis allergica

In de acute fase van de ziekte wordt bedrust voorgeschreven. Bij een groot deel van de patiënten verbeteren de symptomen zonder verdere behandeling. Als de gewrichtssymptomen ernstig zijn, niet-steroïde ontstekingsremmend drugs worden toegediend voor verlichting, en in het geval van darmbetrokkenheid, cortisone preparaten worden gebruikt voor de behandeling.

If nier betrokkenheid al lang aanwezig is, kan een weefselmonster informatie geven over de omvang van de schade. Therapie Met drugs om de immuunsysteem (immunosuppressiva) en cortisone kan dan worden aangegeven.

Het relapsing-verloop is kenmerkend

Het relapsing-verloop met recidiverend pijn in de buik en huidbloeding is typerend voor Schönlein-Henoch purpura. In de meeste gevallen is de ziekte goedaardig en na een paar dagen genezen, maar uiterlijk na vier tot zes weken. Af en toe kunnen de symptomen echter maanden of jaren terugkeren.

In zeldzame gevallen van darmbetrokkenheid kan een deel van de darm worden geïnvagineerd. De ontwikkeling van chronische nier ontsteking met verslechtering van nierfunctie wordt vooral gevreesd.