Begeleidende symptomen
Tekenbeten leiden niet altijd tot klachten en zijn meestal asymptomatisch. De beet als zodanig is niet pijnlijk en wordt meestal pas opgemerkt als er naar de teek wordt gezocht. Sinds de tekenbeet kan leiden tot de overdracht van infecties, begeleidende symptomen zijn mogelijk.
De overdracht van Lyme is in het begin meestal asymptomatisch. Na een paar dagen lijdt echter 50% van de getroffenen aan de zogenaamde migrantenroodheid (erythema migrans). Af en toe gaat de migrerende roodheid gepaard met een lichte jeuk.
Slechts in zeer zeldzame gevallen zijn er begeleidende symptomen zoals koorts, malaise, hoofdpijn en vermoeidheid. Latere stadia van Lyme worden pas na maanden symptomatisch en kunnen daarom niet worden gezien als begeleidende symptomen van een tekenbeet Een infectie met TBE tijdens zwangerschap is volledig asymptomatisch in meer dan 90% van de gevallen.
In zeer zeldzame gevallen koorts en griep-achtige symptomen kunnen 2 tot 4 weken na de tekenbeet Typisch is een vervolg koorts-vrij interval met een daaropvolgende hernieuwde verhoging. Dit proces wordt bifasisch genoemd.
Wat te doen bij een tekenbeet tijdens de zwangerschap?
Allereerst moet u in de eerste plaats proberen een angel te vermijden of deze zo snel mogelijk ontdekken. Na een wandeling in het bos, veld of hoog gras moet men daarom - vooral tijdens zwangerschap - grondig zoeken naar teken op het lichaam. Zeker als u in risicogebieden woont, is aandachtig zoeken aan te raden.
Op deze manier zijn teken snel terug te vinden en blijven ze niet onopgemerkt op het lichaam. Hoe langer de teek de tijd heeft om te zuigen, hoe groter het risico op infectie. Nadat de teek is gevonden, moet deze zo snel mogelijk worden verwijderd. Verwijder de teek alleen met een geschikte tang uit de apotheek en vermijd knijpen of drukken.
Daarna een schoonmaakbeurt van de prik plaats met ontsmettingsmiddel wordt aanbevolen. Na het verwijderen van de teek dient u een arts te raadplegen en u te laten onderzoeken. Als er een vermoeden bestaat van een overdracht van Borrelia bacteriën, een onmiddellijke antibioticatherapie met amoxicilline wordt uitgevoerd.
Een antibioticumtherapie na een tekenbeet is noodzakelijk als er een vermoeden bestaat van borreliose bij de zwangere. Dit komt voort uit indicaties in de bloed test of de fysiek onderzoek Een indicatie is de zogenaamde migrantenroodheid (erythema migrans). Als zodanig is een huidteken echter alleen te zien in 50% van de Lyme infecties kan de ziekte van Lyme niet met zekerheid worden uitgesloten of bevestigd.
Als er een verhoogd risico is op de ziekte van Lyme, kan een therapie met amoxicilline wordt zelfs zonder klinische symptomen uitgevoerd. De beslissing moet voor elke zwangere vrouw afzonderlijk worden genomen. Om een risicobeoordeling te kunnen maken, kan in sommige gevallen een onderzoek naar de teek worden uitgevoerd.
Er kan worden vastgesteld of de teek Borrelia draagt bacteriën of niet. In werkelijkheid wordt dit onderzoek echter zelden uitgevoerd, aangezien het zelden nuttig is. Verder wordt de therapietijd van de teek gebruikt om het risico te beoordelen. Als de teek binnen een paar minuten of uren wordt verwijderd, is het risico op overdracht erg laag. Dit wordt in de regel pas verlengd vanaf een hechtingsperiode van 6 tot 24 uur.
Alle artikelen in deze serie:
