Bijbehorende symptomen
De bijbehorende symptomen zijn vaak doorslaggevend voor de diagnose van weefselvocht knooppunt zwelling in de sleutelbeen. De meerderheid van weefselvocht knooppunt zwelling in de hoofd en nek gebied is te wijten aan een ontsteking veroorzaakt door de ziekteverwekker. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dit te wijten aan een simpele griep.
Pijn in de weefselvocht knooppunten wanneer er druk van buitenaf wordt uitgeoefend en dat is er ook koortsvermoeidheid, pijnlijke ledematen en griep symptomen, de diagnose is duidelijk. Zelfs na de griep is afgenomen, de zwelling van de lymfeklieren kan blijven. Rondom de lymfeknoop vormt zich een harde capsule, zodat de knoop ook na de infectie zijn grootte behoudt.
De exacte symptomen van de mogelijke veroorzakende infectieziekten verschillen onderling. Pfeiffer's klier koorts, bijvoorbeeld, manifesteert zich als hoge koorts en zwelling van de amandelen, terwijl mazelen is meer opvallend met huiduitslag (). Kwaadaardige ziekten blijven meestal zeer lang zonder symptomen. Vaak is het pijnloos opgezwollen lymfeklieren zijn het eerste dat opvalt. Later echter symptomen zoals nachtelijk zweten, gewichtsverlies en licht koorts zijn toegevoegd.
Behandeling
De behandelingsprocedure is sterk afhankelijk van de gediagnosticeerde oorzaak. In de meeste gevallen eenvoudig invloed aanwezig is, waarvoor zelden therapie nodig is. De zwelling van de lymfeklieren en de griepsymptomen verdwijnen meestal binnen een paar dagen.
Bij sommige infectieziekten kunnen symptomen van meerdere weken op handen zijn. Bacteriële infecties vereisen op hun beurt vaak een ontstekingsremmende en antibacteriële behandeling. Eigenwijs bacteriën vereisen vaak een antibioticabehandeling die meerdere dagen duurt. kwaadaardige lymfomen van de sleutelbeen lymfeklieren vereisen intensievere gerichte therapieën.
Er zijn verschillende soorten lymfeklieren kanker De belangrijkste typen kunnen worden onderverdeeld in Hodgkin-lymfomen, non-Hodgkin-lymfomen en lymfeklier metastasen van andere kankers. Bij de laatste staat de therapie van de onderliggende ziekte centraal. In overleg met een oncoloog, chemotherapie en radiotherapie moet ook worden overwogen voor kwaadaardige lymfomen.
Alle artikelen in deze serie:
