Het actieve medische ingrediënt penciclovir wordt gebruikt als een virostatisch middel voor de therapie of herpes infecties. Chemisch gezien is het een verbinding die functionele en structurele overeenkomsten vertoont met guanine. Penciclovir is goedgekeurd in de Verenigde Staten en Europa, inclusief Duitstalige landen (Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland).
Wat is penciclovir?
Penciclovir is een analoog van guanine. Dit betekent dat, vanuit chemisch en farmacologisch oogpunt, penciclovir qua functie en structuur sterk lijkt op de nucleïnezuurbase guanine. Deze overeenkomsten hebben gevolgen voor de werkingsmechanisme Penciclovir wordt gebruikt als een virostatisch middel om het simplex-type te behandelen herpes infecties. De drug heeft een moreel massa van 253.26 g / mol, overeenkomend met een chemische molecuulformule van C 10 - H 15 - N 5 - O 3. De stof, die vast is bij normale kamertemperatuur, is oplosbaar in water en wordt meestal op de markt gebracht als een zalf voor uitwendig gebruik op het gezicht. In Europa is penciclovir onderworpen aan de verplichte apotheekverkoop. Geneesmiddelen die het actieve ingrediënt bevatten, kunnen daarom alleen worden gekocht bij erkende apotheken. Penciclovir is echter niet op recept verkrijgbaar. Aangezien de fabrikant Novartis, een Zwitsers farmaceutisch bedrijf gevestigd in Bazel, de enige eigenaar is van het patent, zijn er geen generieke geneesmiddelen. De verkoop wordt daarom exclusief afgehandeld door Novartis. Desalniettemin worden verschillende handelsnamen gebruikt, die variëren naargelang de dosering en het land van distributie (bijv. Fenivir, Denavir of Fenistil).
Farmacologische effecten op het lichaam en organen
Het effect van penciclovir kan worden omschreven als antiviraal. Bijgevolg is de stof effectief in het richten en doden van bepaalde virussen die oorzaak infectieziekten Vanwege deze effecten behoort penciclovir tot de groep van antivirale middelen. Het kan echter alleen worden gebruikt tegen de herpes simplex virussen, aangezien er geen relevante werkzaamheid is tegen andere vormen van het virus. Bovendien is penciclovir een zogenaamde prodrug. Dienovereenkomstig is het medicijn zelf niet direct effectief. In plaats daarvan wordt het in het lichaam gemetaboliseerd tot de verwante stof penciclovirtrifosfaat, die vervolgens de antivirale effecten veroorzaakt. Penciclovirtrifosfaat remt virale DNA-replicatie door DNA-polymerase te voorkomen. Vanuit farmacologisch perspectief moet ook worden benadrukt dat penciclovir een veel langere halfwaardetijd heeft in vergelijking met andere herpes. drugs zoals aciclovir In de literatuur is aangetoond dat penciclovir, indien correct gebruikt, de symptomen van herpesinfectie kan verminderen (bijv. Laesies op de lip) binnen een halve dag.
Medicinaal gebruik en gebruik voor behandeling en preventie.
Penciclovir wordt uitsluitend op de markt gebracht voor lokaal gebruik in de vorm van zalven or crèmes Deze worden rechtstreeks op de koortslippen De toepassing moet echter uitsluitend op het gezicht plaatsvinden. De exacte dosering is afhankelijk van tal van factoren en daarom is deze mogelijk niet altijd identiek. In de regel is een aanvraag om de twee uur echter aan te raden. Het is belangrijk om de medicatie met zo schoon mogelijke vingers aan te brengen om verdere infecties te voorkomen. De gemiddelde behandelingsduur is vier dagen. De preparaten die in Duitstalige landen worden verkocht, zijn onderworpen aan apotheekvoorschriften, maar niet aan receptplicht. Ze kunnen daarom worden gekocht zonder voorafgaand medisch recept.
Risico's en bijwerkingen
Aangezien penciclovir een geneesmiddel is, kunnen er zelfs bij correct gebruik van de crème of zalf risico's en bijwerkingen zijn. In principe wordt de werkzame stof echter als zeer veilig beschouwd. In tal van onderzoeken is de stof op ruim 1,000 proefpersonen getest. Het bleek dat sommige patiënten lieten zien huid reacties na het aanbrengen. Deze kwamen tot uiting in roodheid, een prikkelend gevoel, lokale (niet-voorbijgaande) gevoelloosheid en een matige tot ernstige brandend gevoel. Als deze bijwerkingen optreden, moet de toepassing worden stopgezet. Er moet contact worden opgenomen met een arts om overeenstemming te bereiken over de verdere handelwijze. Interacties tussen penciclovir en andere geneesmiddelen zijn niet bekend. Desalniettemin dient de behandelende arts te worden geïnformeerd over alle ingenomen medicatie. Bovendien mag penciclovir niet worden ingenomen als er een contra-indicatie is. Een contra-indicatie is wanneer behandeling met het werkzame bestanddeel vanuit het oogpunt van een arts moet worden vermeden, omdat er contra-indicaties zijn die leiden voor gevaren. Dit is het geval met penciclovir als een allergie of intolerantie is bekend. Ook is de crème alleen geschikt voor uitwendige behandeling van het gezicht. Penciclovir mag daarom niet op de ogen of het genitale gebied worden aangebracht.
