Burn-out is een voorwaarde die uitsluitend wordt veroorzaakt door het wangedrag van de patiënt. Daarom is het erg belangrijk om met dit probleem te beginnen en het gedrag van de patiënt te veranderen, aangezien dit de enige manier is om tot een succesvolle therapie te komen. Gedragstherapie is daarom een van de belangrijkste therapievormen voor Burnout syndroom.
Bij gedragstherapie gaat het vooral om de huidige problematiek, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de psychoanalyse die vooral op biografische achtergrond is gebaseerd. Gedragstherapie is daarom een geschikte therapie voor de Burnout syndroom omdat de patiënt het huidige probleem onder ogen moet zien en erover moet nadenken. Er wordt precies geanalyseerd hoe het kwam dat de patiënt in een burn-out terecht kon komen.
In verdere sessies zullen we bekijken hoe kan worden voorkomen dat de patiënt opnieuw een burn-out krijgt. Hier moet de patiënt leren zijn gedrag te veranderen en dit meer aan te passen aan de behoeften van zijn eigen lichaam. Omdat burn-out wordt veroorzaakt door wangedrag en het negeren van fysieke waarschuwingssignalen, is gedragstherapie vaak een moeilijk onderdeel van de burn-outbehandeling, omdat oude gedragspatronen met tegenzin veranderen.
Veel patiënten zitten erg vast in hun gedrag en het duurt even en kost meerdere therapie-uren voordat de patiënt tot de conclusie komt dat hij zijn gedrag moet veranderen als hij niet weer in een burn-out wil glijden. Gedragstherapie is ook een zeer belangrijke behandeling bij burn-out omdat het conflicten opvangt en de patiënt helpt ermee om te gaan zonder opnieuw onder druk te staan. Ook in de gedragstherapie moeten bepaalde wereldbeelden (paradigma's) doorbroken worden, zodat de therapie van burn-out ook zinvol en vooral langdurig is.
Zelfhulpgroep
Een zelfhulpgroep kan getroffen patiënten helpen om een geschikte therapie voor de burn-out te vinden of de therapie voor een milde burn-out te vervangen. Veel patiënten worden aanvankelijk overweldigd door de therapiemogelijkheden voor burn-out en weten niet welk aanbod of welke therapievorm het beste bij hen past. Omdat de patiënten door de burn-out meestal weinig drive hebben, is het vaak erg moeilijk om uit de massa aan informatie en mogelijkheden een geschikte therapie te vinden.
Daarom is er de eenvoudige mogelijkheid om voor burn-outpatiënten een beroep te doen op een zelfhulpgroep. In de zelfhulpgroep kan de patiënt niet alleen waardevolle tips krijgen van andere getroffen patiënten, maar hij kan ook nieuwe contacten leggen en contact leggen met mensen die zijn situatie zonder verwijten kennen en begrijpen. Een zelfhulpgroep voor burn-outpatiënten kan mogelijk een therapie voor milde vormen van burn-out vervangen.
Toch is het belangrijk dat de patiënt niet alleen een zelfhulpgroep zoekt, maar ook een professionele behandeling zoekt om de burn-out op de lange termijn te boven te komen. De zelfhulpgroep kan een eerste belangrijke stap zijn op weg naar een burn-outbehandeling of kan worden beschouwd als “nazorg”. Als bijvoorbeeld de therapiesessies met de psychiater zijn voorbij, kan de patiënt naar een steungroep gaan die hem of haar kan helpen om niet terug te vallen in oude gedragspatronen.
De steungroep is dus een belangrijke aanvullende optie voor burn-outpatiënten, maar mag deze niet vervangen gedragstherapie Het positieve van de zelfhulpgroep is dat familieleden, die vaak sterk onder de Burnout syndroom, kunnen ook de groep bezoeken en kunnen hier ook vrijelijk hun zorgen en behoeften melden. Dit kan helpen om een stabielere relatie met het familielid op te bouwen, en andere groepsleden kunnen ook waardevolle tips geven die het familielid en de patiënt helpen. Al met al kan een steungroep voor burn-outpatiënten een belangrijke aanvullende optie zijn, maar elke patiënt dient voor zichzelf te beslissen of de groep hem persoonlijk ten goede komt en niet alleen als therapie te beschouwen.
