Het cerebrospinale vloeistofverlies-syndroom

Definitie

CSF-lossyndroom is een steeds vaker voorkomende aandoening, die voornamelijk wordt gekenmerkt door een zogenaamde orthostatische hoofdpijn. Het wordt gekenmerkt door het feit dat de pijn neemt aanzienlijk toe bij het staan, maar wordt veel milder of verdwijnt volledig bij het liggen. De oorzaak van deze symptomatologie is het verlies van hersenvocht, wat irritatie van de hersenvliezen.

Er zijn veel verschillende andere namen voor deze ziekte, zoals CSF-hypotensiesyndroom, hypoliquorroe, spontane intracraniële hypotensie, enz. Die verschillende aspecten van de ziekte onder de aandacht brengen. De frequentie van de ziekte is naar verluidt 5 van de 100,000 nieuw gediagnosticeerde patiënten en is daarom niet zo zeldzaam als veel artsen aannemen. Vrouwen worden gemiddeld twee keer zo vaak getroffen als mannen.

De symptomen

Het belangrijkste symptoom van CSF-verlies-syndroom is de zogenaamde orthostatische hoofdpijn, die wordt gekenmerkt door een verslechtering van pijn bij het staan. Het komt, zij het met wisselende intensiteit, voor bij alle patiënten in de loop van de ziekte. De intensiteit hiervan pijn varieert van een lichte tot matige trekkracht in de nek tot de meest ernstige reizende hoofdpijn.

Naast de pijn kunnen andere symptomen optreden, afhankelijk van de ernst van de ziekte. Deze omvatten misselijkheidduizeligheid, gevoeligheid voor licht en geluid, maar ook ernstigere neurologische gebreken zoals verminderd zicht of gehoorstoornis. Als er geen snelle therapie is voor verlies van cerebrospinale vloeistof, kan dit uiteindelijk leiden tot bewustzijnsverlies.

De hoofdpijn die optreden in de context van CSF-lossyndroom worden beschreven als orthostatisch en vertonen dus een afhankelijkheid van de positie van het lichaam. Hoewel er bijna geen ongemak is bij het liggen, neemt de intensiteit van de pijn aanzienlijk toe bij het staan ​​of zitten. Dit fenomeen is te wijten aan het toegenomen verlies van hersenvocht tijdens het rechtop staan.

Aangezien de hersenen en spinal cord normaal gesproken "zwemmen" in deze cerebrospinale vloeistof, een verlies van deze vloeistof zorgt ervoor dat het weefsel zinkt. Sinds de hersenvliezen vastzitten aan botstructuren, wordt een trekkracht uitgeoefend, die wordt ervaren als hevige hoofdpijn. De pijn heeft meestal invloed op het geheel hoofd en verspreidt zich vaak naar de nek.