Wat veroorzaakt angina pectoris?
Angina pectoris is het meest intens pijn achter het borstbeen (retrosternale pijn). Dit pijn kan uitstralen naar verschillende delen van het lichaam. De oorzaak van angina pectoris is een verharding van de slagaders of zogenaamde arteriosclerose. De oorzaken van arteriosclerose omvatten toegenomen bloed lipiden, hoge bloeddruk or suikerziekte mellitus. Risicofactoren voor arteriosclerose omvatten roken, te zwaar, gebrek aan lichaamsbeweging en leeftijd.
Oorzaken van angina pectoris
Angina pectoris kan worden veroorzaakt door verschillende factoren. Deze omvatten onder meer:
- Coronaire hartziekte (CHD)
- Psychosomatische oorzaken (Depressiestress, pessimistische stemming, enz.) - Hoge bloeddruk (arteriële hypertensie)
- Diabetes mellitus
- Koud
- Te zwaar
- Gebrek aan lichaamsbeweging
- Slechte voeding
- Roken als oorzaak
- Hartklepaandoeningen
- Bloedarmoede (gebrek aan bloed)
coronaire hart- ziekte is verreweg de meest voorkomende oorzaak van angina pectoris (AP).
Het veroorzaakt atherosclerotische veranderingen in het gebied van de kransslagader schepen. Deze omvatten verkalking en verharding van de vaatwanden, evenals de afzetting van zogenaamde atherosclerotische plaques in het vat. Als gevolg hiervan is het bloed levering aan de hart- spieren worden verminderd als gevolg van de verminderde diameter van de schepen.
Vooral tijdens het sporten is de hart- spiercellen krijgen minder zuurstof uit de bloed, wat veroorzaakt pijn op de borst of een beklemmend gevoel op de borst (angina pectoris). Er zijn tal van risicofactoren voor de ontwikkeling van coronaire hartziekten. Deze omvatten suikerziekte mellitus, roken, hoge bloeddruk, te zwaar, verhoogd vetgehalte (hyperlipoproteïnemie) en ouderdom.
Chronische stress is een oorzaak van het ontstaan van angina pectoris dat is tot op heden weinig bestudeerd. Dit is vooral een zogenaamde negatieve stress, die optreedt in combinatie met frustratie. Bij een sterk gevoel van stress geeft het lichaam meer van het stresshormoon cortisol uit de bijnierschors af.
Dit hormoon heeft tal van functies in het lichaam. Naast het toenemen bloeddruk, het leidt ook tot het vrijkomen van vasculaire beschadigende moleculen. Een reeds bestaande coronaire hartziekte kan worden verergerd door een toename van bloeddruk en vasculaire schade in het gebied van de kransslagader schepen.
Dientengevolge, de symptomen van angina pectoris kan voorkomen. Andere psychologische factoren die de afgelopen jaren in tal van onderzoeken zijn onderzocht, laten een vergelijkbaar effect zien als stress. Bovenal Depressiehebben een pessimistische basale stemmings- en slaapstoornissen effecten op verschillende orgaanfuncties aangetoond.
Onder andere werd ook de bloedcirculatie van het hart beïnvloed. DepressieEr werd bijvoorbeeld aangetoond dat het het risico op een hartaanval met een factor 2.5. De verminderde afgifte van het gelukshormoon (serotonine) leidt tot een verhoogde bloedvorming bloedplaatjes (trombocyten) in het lichaam.
Als gevolg hiervan is er een verhoogd risico op vorming van bloedstolsels (trombi), die kunnen worden afgezet in de kleine coronaire bloedvaten. Als er al coronaire hartziekte aanwezig is, kan deze extra verplaatsing van het vat dan leiden tot het acuut optreden van angina pectoris. Om deze reden moet altijd rekening worden gehouden met de psychologische component in de therapie van angina pectoris en, indien nodig, behandeld met psychotherapie of medicamenteuze behandeling met psychotrope geneesmiddelen.
Zoals studies hebben aangetoond, komen de symptomen van angina pectoris vaker voor, vooral tijdens de wintermaanden. Vooral bij temperaturen onder nul zorgt de kou ervoor dat de vaten samentrekken. Hoewel dit fenomeen al bekend was op de handen, werd dit mechanisme ook waargenomen op de bloedvaten van het hart die zich nabij het oppervlak bevinden.
Door de vernauwde bloedvaten moet het hart op zijn beurt tegen grotere weerstand in pompen en heeft daardoor meer zuurstof nodig. Als gevolg hiervan treedt een overbelasting van het hart op, vooral in het geval van een reeds bestaande coronaire hartziekte. De hartspiercellen kunnen daardoor niet meer van voldoende zuurstof worden voorzien.
Om deze reden ervaart de patiënt pijn op de borst (angina pectoris). Diabetes mellitus is een veel voorkomende risicofactor voor de ontwikkeling van coronaire hartziekten. Chronisch verheven bloed suiker niveaus veroorzaken schade aan de binnenwand van het vat (endotheel) vanwege de hechting van suikermoleculen aan verschillende eiwitten en lipiden van de vaatwanden.
Bovendien reageren de suikermoleculen ermee cholesterol moleculen, waardoor ze kunnen worden afgezet binnen de vaatwanden en de ontwikkeling van aderverkalking bevorderen. Als gevolg hiervan treedt meerdere vasculaire schade op in het lichaam. De kransslagaders worden ook beïnvloed, wat de bloedtoevoer naar de hartspiercellen kan beperken.
Als gevolg hiervan is het risico op het ontwikkelen van angina pectoris groter. Roken is een andere risicofactor voor de ontwikkeling van coronaire hartziekten. De stoffen die aanwezig zijn in sigarettenrook (vooral koolmonoxide en nicotine) hebben tal van effecten op de slagaders.
De nicotine in sigaretten leidt tot een toename van bloeddruk door de wanden van de bloedvaten te verharden en te vernauwen. Vooral de kleine bloedvaten (inclusief de kransslagaders) worden getroffen. In aanvulling op, nicotine kan leiden tot veranderingen in bloedstolling op de lange termijn, waardoor het bloed stroperiger wordt en de vorming van bloedstolsels wordt bevorderd.
In het menselijk lichaam hoopt koolmonoxide zich voornamelijk op in de rode bloedcellen (erytrocyten). Daar zorgt het ervoor dat er minder zuurstof wordt getransporteerd en afgegeven aan de cellen van het lichaam. Hierdoor lijden onder andere de hartspiercellen aan zuurstoftekort, wat zich manifesteert als angina pectoris symptomen.
Bovendien bevordert roken stoornissen in het vetmetabolisme, die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van atherosclerose. Pathologisch te zwaar (zwaarlijvigheid) is ook een risicofactor voor de ontwikkeling van coronaire hartziekten. Obesitas in de buikholte wordt hier vooral door beïnvloed.
De vetweefsel geeft talloze boodschappersubstanties vrij die de ontwikkeling van diabetes mellitus, arteriële hypertensie en atherosclerose. Als gevolg hiervan treden onder meer vasculaire veranderingen op in het gebied van de coronaire vaten, die de ontwikkeling van angina pectoris bevorderen. Het is bekend dat regelmatige lichaamsbeweging een beschermende factor is bij de ontwikkeling van hart- en vaatziekten.
Dus de vier belangrijkste risicofactoren van coronaire hartziekten (diabetes mellitus, hoge bloeddrukstoornissen van het vetmetabolisme, zwaarlijvigheid) worden voornamelijk veroorzaakt door gebrek aan lichaamsbeweging. Licht uithoudingsvermogen activiteiten (zoals fietsen, jogging, zwemmen) kan het risico op coronaire hartziekten al verminderen. Lichamelijke activiteit gedurende ten minste 20-30 minuten, 4-5 keer per week, wordt aanbevolen.
Dit verbetert de bloedtoevoer naar de hartspier en vermindert de bovengenoemde risicofactoren voor coronaire hartziekten. Een arme dieet gedurende een lange periode verhoogt ook het risico op het ontwikkelen van coronaire hartziekte met symptomen van angina pectoris. Een laag vetgehalte dieet en er moet rekening worden gehouden met regelmatige en overvloedige consumptie van visproducten, volkorenproducten, fruit en groenten.
Bovenal leiden verzadigde dierlijke vetten (bijv. Vlees, worst en zuivelproducten) tot een ophoping van vetten (waaronder cholesterol) in het bloed, waardoor het risico op het ontwikkelen van atherosclerose toeneemt. Een andere risicofactor voor de ontwikkeling van coronaire hartziekten is leeftijd. Dit moet echter altijd worden beoordeeld in het licht van de andere risicofactoren. Volgens deze studie vertonen mannelijke patiënten ouder dan 45 jaar en vrouwelijke patiënten ouder dan 55 jaar een significante toename van het risico op atherosclerotische veranderingen die kunnen leiden tot coronaire hartziekten. Vrouwen vertonen een lager risico op het ontwikkelen van coronaire hartziekten vanwege een beschermend effect van het vrouwelijk geslacht hormonen (vooral oestrogeen).
