De moederbanden trekken zonder zwangerschap | Trekken aan de moederbanden

De maternale ligamenten trekken zonder zwangerschap

Buiten een zwangerschap, veroorzaken de ligamenten van de moeder normaal gesproken geen ongemak, aangezien er geen grote trekkrachten op worden uitgeoefend, zoals bijvoorbeeld het geval is bij een zwangerschap. De klachten, die door de betreffende vrouw worden geïnterpreteerd als het trekken van de moederbanden, hebben meestal andere oorzaken. De meest voorkomende oorzaak is ongemak als gevolg van de vrouwelijke cyclus.

Sommige vrouwen voelen tijdens de behandeling een trek in de buik ovulatie (zogenaamde Mittelschmerz), andere vrouwen hebben pijn in de buik voor het begin van menstruatie of tijdens het. Als geen van deze omstandigheden van toepassing is, zijn andere oorzaken voor het pijn kan worden beschouwd. Bijvoorbeeld, ovariële cysten, buitenbaarmoederlijke zwangerschap, appendicitis, diverticulitis (ontsteking van het slijmvlies van de dikke darm), cystitis, liesbreuk of ontsteking van de geslachtsorganen.

Zelfs eenvoudig spanningen in de bekkenbodem gebied of onderrug kan veroorzaken pijn in de buik, wat kan worden verward met het trekken van de ligamenten van de moeder. Als de symptomen aanhouden, moet in geval van twijfel een medische opheldering worden gegeven. Dit geldt vooral als er andere symptomen aan de pijn in de buik of als de intensiteit van de pijn toeneemt.

Trekken aan de moederbanden tijdens de zwangerschap

Gedurende zwangerschap, het trekken van de moederbanden komt relatief vaak voor en wordt veroorzaakt door de toenemende groei van het kind als de baarmoeder breidt uit. Deze veranderingen zorgen ervoor dat toenemende tractiekrachten worden uitgeoefend op het ligamenteuze apparaat, dat de baarmoeder in positie. Dit kan leiden tot bilateraal trekken of steken pijn, die kan uitstralen in de lies en de schaamstreek.

Pijn in de onderrug kan ook voorkomen. De klachten komen vaak voor in verband met specifieke verrekkingen, bijvoorbeeld bij hoesten of niezen, maar ook bij positieveranderingen, bijvoorbeeld bij het opstaan ​​of gaan zitten. In deze situaties neemt de druk in de buik toe en wordt er extra spanning uitgeoefend op de moederbanden, die dan pijn kunnen doen.

Meestal gaat de pijn echter zo snel als hij komt. Langdurige tractie kan meestal worden verlicht door een comfortabele rugligging en lokale toepassing van warmte met behulp van een warmwaterkruik. Een trekken van de baarmoederbanden tijdens zwangerschap is meestal merkbaar van het tweede trimester van de zwangerschap, zoals de baarmoeder wordt in deze periode erg gestrekt en het kind neemt steeds meer ruimte in het vrouwelijk lichaam in.

Echter, vanaf ongeveer de 5e week van de zwangerschap kunnen er al klachten ontstaan ​​door trekken aan de moederbanden. Dit is voor elke vrouw individueel verschillend en hangt onder meer af van de respectievelijke anatomie. Aan het begin van een zwangerschap is het vrij onwaarschijnlijk dat eventuele klachten worden veroorzaakt door de ligamenten, aangezien er op dit moment geen grote trekkrachten op het ligamenteuze apparaat werken.

Lokale veranderingen zoals de implantatie van het ei en de hormonale verandering kunnen daar echter buikklachten veroorzaken, maar dit heeft andere oorzaken. Tussen de 17e en 24e week van de zwangerschap zijn doorgaans de sterkste klachten als gevolg van trekkrachten op de ligamenten te verwachten. In latere stadia van de zwangerschap worden de symptomen weer minder vaak waargenomen, omdat de baarmoeder en de ligamenten dan voldoende worden uitgerekt en zelfs losser worden tegen het einde van de zwangerschap om de geboorte van het kind op gang te brengen en het gemakkelijker te maken om het bekken te verlaten. Aan het begin van een zwangerschap is het vrij onwaarschijnlijk dat enig ongemak wordt veroorzaakt door de ligamenten, aangezien er op dit moment nog niet veel grip is op het ligamenteuze apparaat.

Lokale veranderingen, zoals de implantatie van het ei en de hormonale verandering, kunnen daar echter buikklachten veroorzaken, maar dit heeft andere oorzaken. Tussen de 17e en 24e zwangerschapsweek zijn doorgaans de sterkste klachten door trekkrachten op de ligamenten te verwachten. Op latere momenten in de zwangerschap worden de klachten weer minder vaak waargenomen, aangezien de baarmoeder en zijn ligamenten dan voldoende worden uitgerekt en zelfs meer loskomen tegen het einde van de zwangerschap om de geboorte van het kind op gang te brengen en het gemakkelijker te maken verlaat het bekken.

Hoe lang het trekken van de moederbanden kan duren, verschilt sterk van persoon tot persoon en hangt voornamelijk af van de oorzaak van de symptomen. Tijdens de zwangerschap komt het aantrekken van de ligamenten van de moeder het vaakst voor en is het meestal kort en met wisselende lange tussenpozen. In wezen treedt de pijn vooral op in de periode waarin de baarmoeder het meest wordt gestrekt en dus ook in de periode waarin verhoogde trekkrachten op de ligamentstructuren worden uitgeoefend.

Getroffen zwangere vrouwen klagen vaak over dergelijke klachten tot het begin of midden van het laatste trimester van de zwangerschap. In het laatste deel van de zwangerschap komen de klachten tenslotte minder vaak voor omdat de baarmoeder zijn maximale grootte heeft bereikt en de ligamenteuze structuren de neiging hebben los te raken ter voorbereiding op de naderende bevalling en om het kind gemakkelijker door het vrouwelijk bekken te laten passeren. . Wanneer er aan de moederbanden wordt getrokken, wordt dit meestal beschreven als een scherpe, korte pijn die aan beide kanten in de liesstreek trekt. Door een comfortabele lichaamshouding en bijvoorbeeld lokale warmtetoevoer duurt de pijn echter meestal niet lang.