De digastrische spier, als onderdeel van de hoofd, met name het bovendeel tong spieren, is verantwoordelijk voor mond en beweeglijkheid van het kaakgewricht. Bovendien beïnvloedt het slikken, spreken en gapen en stemproductie. Als de digastrische spier gespannen is, kunnen milde tot zelfs ernstige klachten over het lichaam optreden, die niet altijd direct aan hem zijn toegewezen. Dit kan enorm veel veroorzaken volksgezondheid problemen voor de getroffenen door een gebrek aan diagnose voor gerichte behandeling.
Wat is de digastrische spier?
De musculus digastricus, in het Duits dubbelbuikspier (skeletspier) en vroeger ook wel musculus biventer mandibulae genoemd, maakt deel uit van de hoofd, met name het bovendeel tong spieren. De spier is betrokken bij mond openen (beweeglijkheid van het kaakgewricht om te openen en te sluiten), gapen en spreken (stemband spanning). Als er spanning optreedt, kan dit leiden tot ernstige asymmetrie van de bovenste cervicale, die zich bijna altijd over het hele lichaam uitstrekt met veel fysiologische beperkingen. De digastrische spier moet daarom altijd worden beschouwd in een holistische focus die verder gaat dan de hierboven genoemde feitelijke taken. Ook of vooral bij klachten zoals oor pijn optreden zonder een pathologische diagnose met betrekking tot dit orgaan door de KNO-arts, orthopedist, enz.
Anatomie en structuur
De digastrische spier bestaat uit twee vlezige buiken, die worden geïnnerveerd door twee craniale zenuwen Deze innervatie is afkomstig van de mandibulaire zenuw in de voorste buik en van de ramus digastricus in de voorste buik. De twee buiken zijn verbonden door een pees. De voorste buik (venter anterior) begint aan de binnenkant van de onderkaak. De achterste buik (venter posterior) begint bij het slaapbeen, specifiek bij de incisura mastoidea (3). De spier bevindt zich aan beide zijden van de hoofd (dwz in paren). Beide spierkoppen ontmoeten elkaar in het midden en vormen de gemeenschappelijke tussenpees, waardoor ze zoals eerder vermeld zijn verbonden. Deze tussenpees is aan het tongbeen bevestigd door een bindweefsel lus. Het behoort dus tot de suprahyale musculatuur (skeletspieren afkomstig van craniaal, beginnend bij het tongbeen en dus boven het tongbeen). Bij deze opbouw is de digastrische spier niet alleen verantwoordelijk voor veel centrale processen, maar helaas ook voor veel klachten die er niet altijd direct aan zijn toegewezen. Hierover meer in de volgende secties.
Functie en taken
Een van de belangrijkste taken van de digastrische spier is zijn aandeel in het slikproces. Het heft het tongbeen op of fixeert het op zijn plaats. Bovendien is deze spier betrokken bij het openen van de kaak. Er moeten twee onderscheidingen worden gemaakt:
De venter posterior, de posterieure venter, is verantwoordelijk voor hyoid elevatie. De venter anterior, de voorste buik, is daarentegen verantwoordelijk voor het openen van de kaak. Bovendien is de digastrische spier dus verantwoordelijk voor zowel gapen, spreken als slikken. Het wordt dus beschouwd als de antagonist van de kauwspieren. Het suprahyoidale spierstelsel vormt niet alleen de bodem van de mond Het is eerder het deel dat verantwoordelijk is voor kauwen en slikken, evenals voor spreken. Samen met de infrahyoid-spieren zijn ze ook verantwoordelijk voor het zo correct mogelijk positioneren van het tongbeen. In detail wordt het tongbeen opgetild door de digastrische en stylohyoid-spieren tijdens het slikken. Tegelijkertijd wordt ondersteuning geboden tijdens het openen van de mond. Tijdens het slikken wordt het tongbeen naar voren bewogen door de geniohyoideus. Dit ondersteunt de opening maar ook de laterale beweging van de onderkaak De mylohyoid is anders. Het veroorzaakt voornamelijk het aanspannen en optillen van de mondbodem. Het kan echter ook het openen van de kaak en de kauwbeweging ondersteunen. Door de ondersteuning tijdens het kauwen worden de suprahyoid spieren dan ook wel kauwspieren genoemd.
Ziekten
Oorklachten, prikkelbaar hoesten en prikkelbare rales evenals brok in de keel (globus sensatie) maar ook slikproblemen (dysfagie) en stemstoornissen (dysfonie) kunnen afkomstig zijn van de tongbeenspieren. Dit kan echter alleen worden vastgesteld door de spieren en fascia te onderzoeken. Als dit niet gebeurt, ontvangt de patiënt geen fysieke bevindingen. De symptomen van prikkelbaar hoesten en prikkelbare rales worden dan vaak afgedaan als psychologisch. Tijdens het sensorimotorische lichaam therapie volgens Dr. Pohl, de fasciae en nek spieren worden losgemaakt. In de meeste gevallen zijn de symptomen verdwenen. De slikproblemen treden op omdat het slikproces wordt beïnvloed door de asymmetrische digastricus-spier. Het tongbeen met de keelholte, dat zich daaronder bevindt, wordt lateraal anders opgetild door de spier. Aanhoudend slikproblemen kan resulteren. De stemhoogte en de stem sterkte (de zogenoemde stemband spanning) worden ook bepaald door de spieren boven het tongbeen. Als er hier ernstige veranderingen (verslechtering) optreden zonder een koudkan er sprake zijn van asymmetrie van de bovenste cervicale waarbij de digastrische spier betrokken is. Het brok in de keel gaat niet zelden gepaard met slikken en ademhaling aandoeningen, evenals misselijkheid in de keel, misselijkheid en kokhalzen. Spanning resulteert vaak in een verlaagde en dus steeds meer gespannen hoofdhouding, met de kin dichter bij de nek Bij deze hoofdhouding is een begeleidende obstructie van ademhaling wordt altijd vermeld door de betrokkene. De presentaties van klachten als kortademigheid en angst in de keel benadrukken deze symptomen en maken duidelijk hoeveel invloed het dagelijks leven kan hebben.
