De geslachtsklieren zijn de geslachtsklieren van mensen die zowel exocriene als endocriene functies vervullen en een belangrijke rol spelen bij de voortplanting. Naast kiemcellen produceren de geslachtsklieren seks hormonen die de voortplanting regelen. Ziekten van de geslachtsklieren manifesteren zich vaak als overproductie of onderproductie.
Wat is de geslachtsklieren?
De geslachtsklieren zijn de mannelijke en vrouwelijke geslachtsklieren. Ze worden ook geslachtsklieren genoemd en komen overeen met de testikels (testis) bij mannen. Bij vrouwen zijn de geslachtsklieren de eierstokken Naast seks hormonenproduceren de geslachtsklieren de geslachtscellen (gameten) voor reproductie. Dit zijn haploïde cellen die overeenkomen met sperma bij mannen en eieren bij vrouwen. De mannelijke geslachtsklieren zijn in paren en bevinden zich samen met de bijbal in het zogenaamde scrotum. In aanvulling op sperma, zij produceren testosteron De gepaarde eierstok van de vrouwelijke vormen eieren en verdrijft ze maand na maand om ze te hernieuwen van seksuele rijpheid. De geslachtsklieren behoren tot de buik- en bekkenorganen en ontwikkelen zich tijdens de embryogenese. Voor beide geslachten zijn de eerste stappen van deze ontwikkeling hetzelfde. Op het Y-chromosoom ligt echter het zogenaamde SRY, dat de testis-determinerende factor (TDF) bepaalt en zo de ontwikkeling van testes kan initiëren. Als deze ontwikkeling niet op gang komt, wordt het gonadale anlageen de eierstok.
Anatomie en structuur
De eierstok bij vrouwen bevindt zich in een Depressie van weefsel (fossa ovarica) in het kleine bekken. Het zogenaamde ligamentum suspensorium ovarii verbindt de eierstok met de laterale bekkenwand. Het ligamentum ovarii proprium zorgt voor een verbinding met de baarmoeder De eierstok is maximaal vijf centimeter lang en maximaal één centimeter dik. Het is amandelvormig en aan beide kanten bol. Bij geslachtsrijpheid verandert het oppervlak van glad naar vesiculair naarmate ovariële follikels worden gevormd. De eierstok wordt vegetatief geïnnerveerd door de plexus mesenterica superior en de plexus nier. In tegenstelling tot de eierstok is de mannelijke testis ongeveer vijf centimeter lang en tot drie centimeter dik en breed. Het is eivormig en bevindt zich in het scrotum. Het is opgehangen aan de zaadstreng (funiculus spermaticus). Het is extern omhuld door een sereus huid, wat overeenkomt met een peritoneale duplicatie en anatomisch analoog is aan de buikwandlagen. De vegetatieve innervatie van de mannelijke geslachtsklieren wordt verzorgd door de testiculaire plexus en de deferentiële plexus.
Functie en taken
De geslachtsklieren zijn klieren. Als zodanig produceren en scheiden ze secreties af met verschillende taken. In het menselijk lichaam vinden exocriene en endocriene afscheidingen plaats. Endocriene afscheidingen omvatten alle afscheidingen met hormonale functies. De functie van de geslachtsklieren is samengesteld uit exocriene en endocriene componenten. Exocriene ze leveren kiemcellen aan het geslachtsrijpe individu, wat overeenkomt met eicellen bij vrouwen en spermatozoa bij mannen. Met hun exocriene functies zorgen de geslachtsklieren dus voor het voortplantingsvermogen en dus voor het voortbestaan van de menselijke soort. Dankzij de zogenaamde spermatogenese kan de man functioneel produceren sperma cellen tot op hoge leeftijd. Vrouwen voltooien de oögenese uiteindelijk in de vijfde maand van ontwikkeling. Ze zijn dus niet ontworpen voor eindeloze productie van eieren Het vrouwelijke maximum is ongeveer zeven miljoen kiemcellen, die tijdens de embryogenese in het dictyoteenstadium terechtkomen en daar worden opgeslagen. In de puberteit zijn er slechts ongeveer 400,000 bewaard gebleven. Na de voortplantingsfase tot menopauzevoltooien slechts ongeveer 500 kiemcellen de folliculaire overgang nog. Naast de exocriene functies van de productie van geslachtscellen, vervullen de mannelijke en vrouwelijke geslachtsklieren endocriene functies door het geslacht hormonen oestrogeen en progestageen, evenals androgeen. Zowel de exocriene als de endocriene functies van de geslachtsklieren kunnen worden geëlimineerd door de geslachtsklieren te verwijderen als onderdeel van castratie.
Ziekten
Interseksualiteit is een afwijking van de geslachtsklieren. Genetisch gezien hebben interseksuelen een ander geslacht dan anatomisch vanwege seks chromosomen Dat wil zeggen, hun geslachtsorganen komen niet overeen met hun genetische geslacht. Hormonaal kunnen ze niet duidelijk worden toegewezen aan een van de twee geslachten. Deze interseksualiteit wordt ook wel seksuele differentiatiestoornis genoemd en komt vaak overeen met een aangeboren afwijking, misvorming en chromosomale afwijking. Meestal is interseksualiteit het gevolg van een abnormaal proces tijdens de embryogenese. De mannelijke geslachtsklieren kunnen ook aangeboren positieafwijkingen hebben. Dergelijke afwijkingen van de testikels omvatten bijvoorbeeld hangende testikels, die zich niet permanent in het scrotum bevinden, maar flexibel zijn in hun positie. De vrouwelijke geslachtsklieren kunnen ook worden aangetast door aangeboren positionele of vormafwijkingen, die, net als positionele afwijkingen van de mannelijke testikels, niet noodzakelijkerwijs de vruchtbaarheid beïnvloeden. De geslachtsklieren van beide geslachten zijn ook een doelwit voor tumorziekten. Cysten komen vaak voor op de eierstok en eierstoktumoren iets minder vaak. Op de testikels wordt gevreesd voor de even zeldzame testiculaire tumoren. Vaker worden de geslachtsklieren van beide geslachten beïnvloed door hyper- of hypofunctie. Ontstekingen van de geslachtsklieren zijn ook niet ongewoon, vooral bij vrouwen eierstokken. Ovariële ontsteking komt meestal voort uit ontstekingsprocessen in andere bekkenorganen bij vrouwen en kan, afhankelijk van de ernst ervan, vruchtbaarheidsverlies veroorzaken.
