Definitie Xanthelasmas
Xanthelasma is geelachtig gedenkplaat veroorzaakt door afzettingen van lipiden (lipiden zijn vooral vetten cholesterol) in de bovenste en onderste ooglid. Ze zijn onschadelijk, in geen geval besmettelijk en niet erfelijk, hoewel ze vaker in gezinnen kunnen voorkomen.
Wanneer komen Xanthelasmas voor?
Xanthelasma kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt het meest voor tussen de 40 en 60 jaar. Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen, maar ook een ongezonde levensstijl, roken, vet voedsel en te zwaar, evenals een aanleg voor verheven cholesterol zijn risicofactoren voor xanthelasma en de daaropvolgende beroerte or hart- aanval.
Samengevat
In dit klinische beeld hopen lipiden zich op in de huid van de boven- en / of onderoogleden. Lipiden zijn vetten. Bij oudere mensen gebeurt dit vaak zonder oorzaak, bij jongere mensen moeten basisziekten worden uitgesloten.
Xanthelasma kan worden herkend als gelige pads. Indien gewenst kunnen de aangetaste huidgebieden worden weggesneden. Meestal bevindt xanthelasma zich in het gebied van de binnenhoek van het oog.
De bovenste ooglid wordt vaker aangetast dan het onderste ooglid. De xanthelasma valt op door het verhoogde oppervlak en de gele verkleuring van de huid. Xanthelasma is zacht en beweegbaar.
Het verloop van de ziekte is heel anders: van lange constante cursussen tot de grootte en verspreiding van toenemende xanthelasma, alles werd waargenomen. Xanthelasma doet geen pijn en veroorzaakt geen andere klachten, maar wordt door de getroffen personen of familieleden meestal opgemerkt als een cosmetische beperking. In zeldzame gevallen kan de functie van de oogleden worden beperkt, zodat de ooglid hangt sterker aan de aangedane zijde (ptosis).
Als de onderliggende ziekte aanwezig is, kunnen er ook symptomen optreden die niet worden veroorzaakt door xanthelasma. Dergelijke vetophopingen in cellen komen ook voor in andere delen van het lichaam, bijv pezen. De diagnose xanthelasma is een visuele diagnose, omdat xanthelasma met het blote oog zichtbaar is.
Jongere mensen moeten verdere diagnostiek ondergaan, zoals nemen bloed monsters om bloedwaarden te bepalen, om een ​​onderliggende ziekte uit te sluiten (hyperlipidemie). Conservatief: als er een verstoring is in het lipidenmetabolisme, een therapie van de onderliggende ziekte met lipidenverlagende geneesmiddelen en dieet is geïndiceerd om de progressie van de stofwisselingsstoornis en de talrijke gevolgen ervan te voorkomen. Echter, dieet en lipidenverlagers hebben meestal weinig effect op xanthelasma.
Chirurgisch: om xanthelasma te verwijderen, wordt het operatief verwijderd. Er zijn verschillende methoden: excisie, cauterisatie met HF-apparaten of chloorazijnzuur. Tegenwoordig wordt de procedure voornamelijk uitgevoerd met behulp van laserablatie en CO2-laser.
Omdat de reden voor de verwijdering meestal uitsluitend cosmetische beschadiging is, is dit wettelijk verplicht volksgezondheid de verzekering betaalt de procedure niet. Ongeacht welke chirurgische methode wordt gekozen, voorzichtigheid is geboden omdat het ooglid een heel speciale anatomie heeft. Als er teveel weefsel wordt verwijderd, kan het daaropvolgende krimpen van de littekens leiden tot een ooglidafsluitingsstoornis (ectropion), waardoor uitdroging van het oogoppervlak (hoornvlies) kan volgen.
Pigmentstoornissen vormen ook een risico op complicaties, wat zou resulteren in een esthetisch onbevredigend chirurgisch resultaat. De chirurgische verwijdering van xanthelasma wordt noodzakelijk als de patiënt te veel lijdt aan de cosmetische beperking veroorzaakt door xanthelasma of als de xanthelasma de sluiting van het ooglid belemmert vanwege de locatie en grootte. De xanthelasma zelf is goedaardig en daarom niet noodzakelijk verwijderbaar.
De procedure is een snelle routinekwestie en kan poliklinisch en korter worden uitgevoerd plaatselijke verdoving. De arts kiest voor het traditionele scalpel of voor een laser, wat de behandeling duurder en complexer maakt zonder enig cosmetisch voordeel te bieden. Het aangetaste huidgebied wordt uitgesneden met de scalpel en het ooglid wordt vervolgens aangespannen.
Daarom is de operatie niet altijd mogelijk, omdat er voldoende huid beschikbaar moet zijn om de wond te sluiten. De huid van de oogleden heeft ook de neiging recidieven te vormen. In 40% van de gevallen verschijnt nieuwe xanthelasma opnieuw op dezelfde plaatsen na de verwijdering, na de tweede operatie is het al 60%.
Welk type chirurgische verwijdering er ook wordt gekozen, de kosten zijn altijd voor rekening van de patiënt, aangezien de ingreep wordt vergoed door cosmetische behandelingen. Afhankelijk van de grootte en het aantal xanthelasma en de vorm van de therapie moet men ongeveer € 250 rekenen. Bij oudere mensen komt xanthelasma vaak voor zonder duidelijke oorzaak. Als dergelijke lipiden echter worden aangetroffen in de ooglidmembranen van jongere mensen, moet verdere verduidelijking worden uitgevoerd.
De reden is waarschijnlijk hyperlipidemie (hyper = (te) veel; lipiden = vetten). De getroffen patiënten hebben daardoor te veel vetten in de bloed. Normaal gesproken bevatten vetten in de bloed worden opgenomen door de verantwoordelijke cellen en getransporteerd naar de lever worden gemetaboliseerd.
Xanthelasma is daarom een ​​aandoening bij Vet metabolisme, waardoor het lichaam het overtollige vet opslaat in het gebied rond de ogen. Het lichaam heeft overtollig vet omdat het te veel vet opneemt bij het verteren van voedsel of omdat het het vet niet goed verwerkt. Ongeveer 50% van de getroffenen kan worden gediagnosticeerd met dergelijke stoornissen in het lipidenmetabolisme, zoals type II of type IV hyperlipidemie.
Deze stoornis van het lipidenmetabolisme wordt vaak geassocieerd met suikerziekte mellitus. Xanthelasma kan ook voorkomen bij mensen met een normaal totaal cholesterol niveaus, maar verlaagd HDL niveaus. Voor getroffenen is het belangrijk om een ​​uitgebreid preventief onderzoek te laten doen door hun huisarts, die een verhoogd risico op hart- en vaatziekten kan ophelderen.
Tijdens het onderzoek bloeddruk moeten worden gemeten, het gewicht en de buikomtrek moeten worden bepaald en een bloed Test voor cholesterol en triglyceridenwaarden moeten worden uitgevoerd. Bovendien kunnen geavanceerde technische procedures (bijv ultrageluid) kan worden gebruikt om het bloed te onderzoeken schepen voor een bestaande ziekte. Dus een mogelijk bestaande arteriosclerose (vernauwing van het bloed schepen vanwege afzettingen) kunnen worden gediagnosticeerd.
Deze arteriosclerose kan leiden tot beroertes en hart- aanvallen en moeten regelmatig worden gecontroleerd en ondersteund door medicatie. Als het xanthelasma niet volledig is verwijderd, kan het terugkeren. Anders bestaat er geen gevaar door de afzettingen van lipieïne.
Als de xanthelasma's zogenaamde harde xanthelasma's zijn, is het soms mogelijk om ze in de loop van een kleine chirurgische ingreep te krabben en als het ware uit te drukken. Het is echter niet mogelijk om het xanthelasma zelf uit te drukken zoals men zou doen met conventioneel puistjes. Dit komt omdat, in tegenstelling tot puistjesxanthelasma is een chronische vetafzetting en geen acute ontstekingsgebeurtenis met pus vorming.
Daarom moeten getroffen personen hun handen van de xanthelasma houden en ze niet manipuleren, maar in plaats daarvan een specialist raadplegen voor huidziekten. Deze arts kan professionele hulp bieden. Xanthelasma wordt veroorzaakt door een overaanbod van bloedlipiden in het lichaam.
Het lichaam kan deze op geen enkele andere manier afzetten en vormt kleine kussentjes op de oogleden. EEN zwangerschap, wat in hormonale termen een enorme verandering betekent voor de aanstaande moeder, kan leiden tot schommelingen en storingen in de stofwisseling, wat ook de vorming van cholesterol beïnvloedt. Als er nieuwe xanthelasma optreedt tijdens zwangerschap of daarna moet de getroffen vrouw een huisarts raadplegen en hem / haar laten zoeken naar mogelijke oorzaken.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat (zwangerschap) suikerziekte zich heeft ontwikkeld of dat er een traag werkende schildklier is ontstaan. Beide kunnen xanthelasma tot gevolg hebben. Omdat deze echter goedaardig van aard zijn en vooral cosmetisch storend, hoeft de patiënt zich geen zorgen te maken over de gevolgen voor haar of haar kind.
Xanthelasma is samengesteld uit zogenaamde xanthoma- of schuimcellen. Dit zijn histiocyten (macrofagen, scavenger-cellen), die een "schuimend" cytoplasma hebben als gevolg van de intracellulaire opslag van vetten (lipiden). De samenstelling van deze lipiden heeft een zeer hoog cholesterolgehalte.
