Wat kan het elastasegehalte verhogen?
Verhoogde elastase-waarden worden meestal niet gevonden in de ontlasting maar in de bloed. Dit leidt tot een verhoogd eigen risico in de bloed, wat verschillende redenen kan hebben. In het geval van een acute ontsteking van de alvleesklier of een episode van chronische pancreatitis, de bloed schepen meer doorlaatbaar worden, waardoor elastase in het bloed kan komen. Bovendien, als de alvleesklier niet goed afvoert, kan er een opstuwing zijn met verhoogde druk, waardoor elastase in het bloed kan komen schepen. De opstuwing kan worden veroorzaakt door ernstig lever ziekte, galstenen of alvleesklierkanker.
Wat is leukocytenelastase?
De leukocyt-elastase wordt ook wel granulocyt-elastase genoemd omdat het voorkomt en wordt gevormd in de granulocyten. Net als pancreaselastase splitst leukocyt-elastase verbindingen van aminozuren van een eiwit. Als gevolg van een immuunrespons nemen de granulocyten, ook wel scavenger-cellen genoemd, schadelijke objecten op zoals bacteriën in de cel en beginnen deze objecten af te breken. Het zogenaamde leukocytenelastase is hierbij effectief. Omdat dit elastase slechts niet-specifiek effectief is, wordt ook het lichaamseigen weefsel beschadigd, wat moet worden voorkomen door de vorming van elastase-remmers.
Wat doet elastase met de longen?
Bij sommige ziekten wordt elastase ook in de longen aangetroffen. Een gebrekkige aanwezigheid van elastase-remmers zoals alfa-1-antitrypsine kan leiden tot verhoogde elastase-activiteit in de longen. Hier, zoals overal in het lichaam, breekt elastase af eiwitten, maar dit heeft invloed op het lichaamseigen weefsel in de longen.
Dit heeft vooral gevolgen voor structurele eiwitten zoals elastine, die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de elasticiteit van de longen. Dit resulteert in enorme schade aan het long weefsel, dat onvermijdelijk de longfunctie beperkt. Ons artikel is ook belangrijk: Ziekten van de long
Alle artikelen in deze serie:
