Wat is het dumpingsyndroom?
Het dumpingsyndroom kan immers bijna altijd optreden maag operaties. Vanwege de zeer korte maag passage, voedsel bereikt de dunne darm te snel. Het komt plotseling stretching van de dunne darm.
Vooral problematisch zijn voedingsmiddelen die veel suiker bevatten. Dit zijn hyperosmolair. Dit betekent dat ze veel vocht uit de darmwand naar de darm trekken, dit effect kan zo sterk zijn dat er plotseling een vochttekort ontstaat in de darm. schepen, wat op zijn beurt kan leiden tot een grote terugval bloed druk met bijbehorend flauwvallen.
Andere symptomen zijn pijn in de buik, misselijkheid en diarree. Dit heet vroege dumping. Maar er is ook late dumping, die pas na twee tot drie uur gebeurt.
Het probleem hier is de te snelle en teveel suikeropname in de dunne darm. Dit verhoogt de bloed suiker, wat kan resulteren in koud zweet, misselijkheid en in ernstige gevallen ook in schokken symptomen. Normaal gesproken wordt het voedselpulp geportioneerd door de maag, waardoor de suiker gelijkmatig wordt opgenomen. Met een maagomleiding, er is geen geportioneerde levering meer.
Wat gebeurt er met vitamine-inname na maagbypass?
Zoals reeds vermeld, sommige vitaminen moet worden aangevuld. In principe echter allemaal vitaminen worden opgenomen in de dunne darm, maar door de verkorte dunne darm is de opname mogelijk niet meer voldoende. Vitamine B12 is een belangrijke uitzondering.
Dit wordt ook in de dunne darm opgenomen. Voor de opname is echter een eiwit nodig dat in de maag wordt aangemaakt. Om deze reden kan deze vitamine in de dunne darm niet meer door het lichaam worden opgenomen en moet daarom geïnjecteerd worden.
Wat zijn de alternatieven van een maagbypass?
Operatieve alternatieven voor maagomleiding de buisvormige maag, maagband en maagballon. Hoewel de procedures niet zo uitgebreid zijn als bij maagomleiding, bereiken de maatregelen niet zulke sterke effecten. In ieder geval moeten ze als alternatief worden besproken, omdat ze voldoende kunnen zijn en ook een lager risico met zich meebrengen.
Veranderingen in levensstijl en voedingspatroon vormen natuurlijk ook een alternatief voor chirurgie. Dit vereist echter veel discipline en vertoont slechts in enkele gevallen langdurig succes. De maagband wordt om de maag gebonden, waardoor een kleine maag ontstaat met een veel kleiner volume.
Door het verminderde opnamevermogen ontstaat er al vroeg bij het eten een verzadigd gevoel. De procedure is zeer laag risico en omkeerbaar. Het risico bestaat echter dat de band wegglijdt, dat de pre-maag uitrekt en dat het implantaat geïnfecteerd raakt bacteriën.
Als de vagina opgezwollen is, wordt er vaak een operatie uitgevoerd en een buisvormige maag is ingevoegd. De maagballon wordt via de slokdarm in de maag geplaatst. Daar wordt de ballon opgeblazen en daarmee het maagvolume verkleind, waardoor eerder verzadiging optreedt.
Voor deze procedure is geen operatie nodig. De intragastrische ballon kan echter maximaal 6 maanden in de maag blijven. Daarna slijt het materiaal.
Het wordt broos en materiaal kan in de darm worden afgevoerd. Vervallen ballonmateriaal kan leiden tot een intestinale ileus (darmobstructie De intragastrische ballon wordt vooral gebruikt bij patiënten voor wie narcose zou te gevaarlijk zijn.
In tegenstelling tot een maagbypass wordt de voedseldoorgang niet gewijzigd in a buisvormige maag Het voedsel blijft door de maag en via de maaguitlaat in de twaalfvingerige darm Bovendien verkort de buisvormige maag de doorgang door de dunne darm niet.
Bij de buisvormige maag wordt alleen het volume van de maag verminderd door de maag gedeeltelijk te verwijderen en deze smaller te hechten. Hierdoor ontstaat een soort buis. Het doel van de operatie is om eerder een verzadigd gevoel te krijgen bij het eten.
Bovendien wordt het hongergevoel verminderd, doordat tijdens de operatie delen van de maag worden verwijderd die het zogenaamde hongerhormoon Grehlin produceren. Buikmaagchirurgie heeft vergelijkbare risico's en bijwerkingen als maagbypass, maar de bijwerkingen zijn niet zo ernstig of frequent. Bij een buismaag komt malabsorptie minder vaak voor (onvoldoende opname van bepaalde voedingsstoffen).
Het dumpingsyndroom komt normaal gesproken nooit voor bij spiermaag. De slagingspercentages op de lange termijn zijn echter iets slechter in de spiermaag. Permanent te veel eten zorgt ervoor dat de maag uitzet en het volume toeneemt. De spiermaag kan later worden geopereerd voor een maagbypass. In Duitsland wordt de maagbypass vaker geopereerd dan de maag-sonde.
