Iedereen die ooit heeft gesneden uien weet wat er gebeurt - onze ogen beginnen water, we huilen! Maar waarom is dit eigenlijk zo? Zolang de ui ongesneden op het keukenbord ligt, is er geen van beide smaak factor noch de traanfactor. Zodra het echter wordt gesneden, ontsnappen er stoffen uit de cellen van de ui, waaruit een gas wordt gevormd dat in de ogen stijgt. Elke cel van een ui bevat twee verbindingen. In de buitenste laag van de cel is het een zwavel-bevattende aminozuur, iso-alliin, en in de cel bevindt zich het enzym alliinase. Wanneer de ui wordt gesneden, komen de twee stoffen in contact en splitst het enzym het aminozuur in afzonderlijke delen. Dit produceert de irriterende stof die tranen veroorzaakt. Wanneer het in de ogen komt, stimuleert het onmiddellijk de tranenstroom om de substantie weer uit de ogen te spoelen.
Wat kan er worden gedaan om de situatie te verhelpen?
- Snijd de ui zittend. Doordat de geur van ui verticaal stijgt, huil je niet zittend.
- Doop de gepelde ui erin koud water, halveer, leg de gesneden kant op het bord en snijd beide helften in de lengte in plakjes, beginnend bij de bovenkant en dan kruiselings in blokjes.
Tegen de geur of uien op handen en keukenplanken, bescherm uzelf door alles af te spoelen dat in contact komt met de bol - handen, mes, plank - voor en na het snijden van uien koud En tegen de ui geur in de mond, is het het beste om wat te eten peterselie.
Wat heb je aan de "pittige" ingrediënten?
De ‘prikkelende’ ingrediënten van de ui hebben een biologische reden: ze waren een bescherming van de ui tegen hongerige aanvallers zoals ratten of veldmuizen, volgens de theorie van wetenschappers. De ui wordt ook therapeutisch gebruikt tegen verkoudheid en koorts. De geneeskrachtige eigenschappen spelen hier een rol: het heeft antibacteriële, kiemdodende, ontstekingsremmende, diuretische en pijnstillende effecten.
