Waarom bevat de tandpasta actieve kool?
In feite vertegenwoordigt actieve kool de moderne vorm van as, die vóór de tijd van werd gebruikt voor tandheelkundige zorg tandpasta. Zelfs vandaag de dag, in arme streken van Afrika en Azië, de as van brandend hout wordt nog steeds gebruikt om tanden te poetsen. De tandpasta met actieve kool is een terugkeer naar het verleden, aangezien koolstofverbindingen hebben bewezen effectief te zijn als tandpasta's.
Het is echter merkbaar als je ziet schedel botten of de tandstelsel van patiënten die koolstof gebruikten dat de tanden zijn geërodeerd. De knobbels zijn na langdurig gebruik meestal volledig versleten, wat laat zien hoe actieve kool werkt. Hoewel de schurende deeltjes van de actieve kool de oorzaak zijn gedenkplaat worden verwijderd, wat aanvankelijk een verlichtend effect kan hebben, op de lange termijn zorgt het ervoor dat de harde tandsubstantie geleidelijk wordt weggeërodeerd.
De grove deeltjes van de actieve kool wrijven de tand af glazuur zoals schuurpapier, dat niet kan regenereren. Tijdens gebruik tandpastamoet de gebruiker er altijd voor zorgen dat de RAD-waarde laag is. Deze waarde beschrijft de deeltjesgrootte in de tandpasta en dus het schurende effect. Vanwege de deeltjesgrootte van de actieve kool overschrijdt het de redelijke RAD-waarde ver, en daarom mag het niet als dagelijkse tandpasta worden gebruikt.
Bijwerkingen / risico's
Een groot probleem van actieve kool is de schurende werking. De grove deeltjes van de koolstofverbinding zijn zo groot dat ze bij elke toepassing de harde tandsubstantie verminderen. Zo worden de tanden geleidelijk platter en vlakker en verdwijnen de knobbels van de tanden.
Een gevolg van de vlakkere tanden is dat de gehele beet wordt verlaagd als de tanden worden geschuurd. Door de beet te verminderen, allemaal botten en weefsels moeten zich aanpassen aan nieuwe omstandigheden - kaakgewricht en spieren moeten zich aanpassen. Deze aanpassing is echter slechts in zeer beperkte mate mogelijk voordat ongemak, spanning en verstijving van het kaakgewricht optreedt.
Deze klachten kunnen als ernstig worden uitgedrukt pijn en kan ook uitstralen naar anatomisch dichtbij gelegen gebieden. Dit kan resulteren in hoofdpijn, nek pijn en zelfs oorpijn omdat het kaakgewricht kan zich niet aanpassen. Door het verlies van harde tandsubstantie, vooral de glazuurkunnen de tanden gevoeliger worden voor thermische prikkels zoals warmte en kou, waardoor overgevoeligheidsklachten kunnen ontstaan.
Alle artikelen in deze serie:
