Vrije radicalen (oxidatieve stress): laboratoriumtest

De anti-oxidant test geeft informatie over de verhouding tussen vrije radicalen en antioxidanten (radicalenvangers).

De test laat zien hoe goed het lichaam in staat is om vrije radicalen onschadelijk te maken, waardoor het zichzelf beschermt tegen schade door vrije radicalen. Tegelijkertijd wordt een mogelijk tekort aan antioxidanten gedetecteerd.

De anti-oxidant test geeft informatie over de omvang en ernst van oxidatieve stoffen spanning en maakt dus voldoende therapie.

De volgende tests kunnen worden uitgevoerd:

Bepaling van oxidatieve stress

  • D-ROMs-test Test op oxidatief spanning​ De d-ROMs-test toont het niveau van vrije radicalen spanning.
  • Malondialdehyde (MDA) Diagnostische laboratoriummarker voor lipideperoxidatie.
  • 4-Hydroxy-2-nonenal (HNE) en 2-propenal (acroleïne) indirecte indicatoren van oxidatieve stress (als eindproducten van lipideperoxidatie).

Bepaling van het antioxidantpotentieel

  • Enzymbepaling glutathionperoxidase, superoxide-dismutases (SOD) en andere.
  • Concentratie of anti-oxidant stoffen vitaminen C en E, gereduceerd glutathion (GFH), urinezuur.
  • Spoorelementen zink en selenium
  • BAP-test (Biologisch Antioxidant Potentieel) De BAP-waarde geeft informatie over de toestand van het antioxidant-afweersysteem van het lichaam tegen vrije radicalen.

Indirecte markers voor het risico op verhoogde oxidatieve stress.

  • IJzerstatus-ferritine en vrij ijzer

Indirecte markers van de effecten van oxidatieve stress.

Alle metingen worden uitgevoerd in een laboratorium met een bloed monster.
De bloed het monster wordt 's ochtends genomen vastend.