Oorzaken
Zweterige voeten worden veroorzaakt door een te grote zweetklieren, die meer zweet kunnen produceren, door verhoogde activiteit van het sympathische zenuwstelsel, die vervolgens de zweetklieren te veel op de voet of door onjuist schoeisel, waardoor de voet geen zweet kan afvoeren en in plaats daarvan het zweet op de voet kan ophopen. De plaatsen op de voetzool en in de ruimtes tussen de tenen zijn hiervoor bijzonder voorbestemd, omdat in de ruimtes tussen de tenen, wanneer de huid op de huid ligt, het zweet zich gemakkelijk kan ophopen en op de voetzool, zoals op de handpalmen, er is een zogenaamde inguinale huid, die een speciaal type heeft zweetklieren. In tegenstelling tot de zweetklieren van de rest van de huid, worden deze geleverd door een vegetatieve zenuw, in het geval van de sympathische zenuw.
De sympathische zenuw stimuleert de zweetklieren vooral wanneer er sprake is van een stresssituatie of een bepaalde inspanning. Deze processen zijn te wijten aan een pathologische overactiviteit van de vegetatieve zenuwstelsel. Bovendien kunnen onjuiste schoenen en kousen van synthetische materialen, zoals nylon, ook de oorzaak zijn zweetvoeten, vooral de bijbehorende zweetgeur. Het probleem hierbij is dat het geproduceerde zweet niet kan verdampen of op een andere manier kan worden afgegeven en zich vervolgens ophoopt in de schoen.
Therapie
In de therapie van zweetvoeten, de eerste stap is om onderscheid te maken tussen zweetvoeten die een organische oorzaak hebben, zoals een verhoogde activiteit van de vegetatieve zenuwstelsel en vergrote zweetklieren aan de voeten, en de tweede stap is de vorm van zweetvoeten veroorzaakt door het dragen van luchtdichte schoenen en kousen. Voor dit laatste wordt in therapie aanbevolen om de voeten elke avond te wassen en daarna zorgvuldig af te drogen. Voetbaden met toevoegingen zoals salie kan ook helpen.
Bovendien moet je zo vaak mogelijk op blote voeten gaan, wat geschikter is voor de zomer. Anders moet erop worden gelet dat katoenen kousen worden gedragen en dat het schoeisel voldoende ademend is of op zijn minst voldoende tijd heeft om te luchten na het dragen. Teken een overfunctionering van het sympathieke zenuwen achter de zweetvoeten kunnen werkzame stoffen van buitenaf op het aangetaste deel van de voet worden aangebracht, vooral op de zool en de ruimtes tussen de tenen, wat overmatige transpiratie moet voorkomen.
Deze omvatten aluminiumchloride, dat vaak wordt aangetroffen in anti-transpiranten. Een zogenaamd 'kraanwater' iontoforese”Kan ook worden gebruikt bij de behandeling van zweetvoeten. Medicamenteuze therapie richt zich voornamelijk op de vegetatief zenuwstelsel, of beter gezegd de blokkering van de sympathische zenuw, omdat deze de zweetklieren te veel stimuleert. Verschillende psychotrope geneesmiddelen worden ook gebruikt om zweetvoeten te verminderen.
Voordat u ze inneemt, is het essentieel om een gespecialiseerde arts te raadplegen. Als alternatief voor het nemen van medicatie is de injectie van Botox in de veroorzakende zweetklieren een tijdelijke maar effectieve therapiemaatregel. Als dit alles niet voldoende effect heeft, kan een operatie om de zweetvoeten te verlichten worden overwogen.
In dit geval kunnen beide delen van de klieren volledig worden verwijderd of kan de toevoer van de sympathische zenuw naar de zweetklieren worden doorgesneden. In de eerste plaats zal men echter proberen de zweetvoeten te behandelen door middel van niet-operatieve maatregelen. Omdat de orthodoxe geneeskunde slechts enkele medicijnen met veel bijwerkingen biedt voor de behandeling van zweetvoeten, nemen veel getroffen mensen ook graag hun toevlucht tot homeopathie.
Het aanvalspunt van de homeopathische middelen zijn voornamelijk de zweetklieren zelf. De oplossing "Calciumcarbonicum“, Dat wordt gewonnen uit oesters, zou bijzonder effectief zijn tegen zweetvoeten. Het wordt ook meestal goed verdragen door kinderen.
Salvia officinalis ”, de salie, wordt ook gebruikt om zweetvoeten te behandelen. Daarnaast zijn er nog andere homeopathische middelen, zoals Silicea Silicea, nr. 11 van de Schüßler-zouten, die vaak wordt gebruikt in de D12-dosering en ook wordt gebruikt om de bindweefsel.
Homeopathische middelen hebben meestal een goed effect, hebben weinig bijwerkingen en moeten voor een effectieve behandeling gedurende een lange tijd regelmatig worden ingenomen. Een specialist moet beslissen welke homeopathische middelen algemeen en individueel geschikt zijn en in welke dosering ze moeten worden ingenomen. Het wordt daarom ten zeerste aanbevolen om een homeopaat of een arts te raadplegen, aangezien ook andere aanvullende maatregelen, zoals voetbaden en dergelijke, voor de behandeling van zweetvoeten kunnen worden besproken.
