Fysiotherapie voor gescheurde ligamenten van de pols

A gescheurde ligament van de pols verwijst naar de scheur van het mediale (binnenste) of laterale (buitenste) ligament dat de ellepijp en de straal verbindt met de pols. De ligamenten stabiliseren de pols van de zijkanten en voorkom dat de pols wegglijdt. EEN gescheurde ligament op de pols wordt meestal veroorzaakt door sportverwondingen, waar de hand onder bijzondere spanning staat. Sporten zoals handbal, squash, tennis, volleybal, basketbal en andere komen vooral veel voor. Ofwel wordt een scheur veroorzaakt door een acuut trauma, zoals een bal of een klap erop, ofwel door langdurige slijtage.

Therapie / behandeling

De therapie voor gescheurde ligamenten in de pols moet symptoomgerelateerd zijn. Direct na het letsel dient een arts te worden geraadpleegd die de omvang van het letsel kan beoordelen door middel van een Röntgenstraal of MRI.

  • Afhankelijk van het trauma van het letsel, kunnen ook andere structuren betrokken zijn en deze verwondingen moeten worden uitgesloten.

    In de meeste gevallen ontvangt de getroffen persoon pijnstillers en een spalk voorgeschreven door de dokter.

  • In de acute fase verlicht fysiotherapie pijn en vermindert zwelling. Decongestivum lymfatisch schepen langs de hele hand inclusief de vingers en arm bevorderen weefselvocht afvoer.
  • Om te verlichten pijnkoelt de therapeut het getroffen gebied met een koelkussen en mobiliseert hij de pols voorzichtig om zwelling te minimaliseren.
  • Kinesiotape kan ook ondersteunen weefselvocht drainage en stabiliseren van de pols, zelfs in de acute fase.
  • Om het sympathieke te temperen zenuwstelsel en zo algemeen bereiken ontspanning, warmtebehandeling in de thoracale wervelkolom of weke delen technieken en mobilisatie in dit gebied kunnen worden gebruikt.

Vanaf de proliferatiefase kan een nieuwe ontstekingsprikkel worden geïnduceerd door dwarse wrijving op de ligamentstructuren, die verder stimuleert wond genezen. De mobiliteit moet ook worden verbeterd.

In de meeste gevallen wordt dit verder beperkt door angst voor pijn of nog bestaande zwelling. Door mobilisatie in flexie en extensie wordt beweging gestimuleerd en uiteindelijk bereikt door manuele therapie, als er na enkele weken nog steeds geen duidelijke verbetering is. Als de pijn nog steeds aanwezig is, moet deze worden behandeld met verkoudheid of warmte therapie.

De spanning die door de pijn wordt veroorzaakt, kan leiden tot spanning van het geheel onderarm spierstelsel. Dit gebied moet worden losgemaakt door weke delen technieken, fasciale oplossing en massage grepen. Warmte heeft een zeer positief ondersteunend effect.

Zodra de pijn- en bewegingsbeperkingen in de consolidatiefase zijn geëlimineerd, kan de spierstabilisatie beginnen. Alle oefeningen waarbij de patiënt met de hand moet ondersteunen zijn geschikt. Krachtopbouw voor het gehele schouder-armcomplex via dips, trekoefeningen met de TRX-trainer of aan de touwtrekker, push-ups en algemene ondersteuningsoefeningen zijn ook bijzonder belangrijk. Elektrotherapie en stabiliserende tape zijn ook nuttig in alle fasen van wond genezen. Andere artikelen die mogelijk interessant voor u zijn, zijn:

  • Hand ondersteuning
  • Zijsteun
  • Viervoetige stand op vlakke oppervlakken of zelfs effectiever op oneffen oppervlakken zoals wiebelende kussens of tollen bevorderen proprioceptie
  • Proprioceptieve neuromusculaire facilitatie
  • EMS-training
  • Isometrische oefeningen
  • Oefeningen met de Theraband