Aan deze symptomen kunt u een elektrolytstoornis herkennen
Elektrolytische aandoeningen beïnvloeden het hele lichaam. Bijzonder getroffen zijn het spierstelsel en het vegetatieve, cardiovasculaire en zenuwstelsel. Typische symptomen zijn:
- Lethargie, verwarring, gedragsveranderingen, hoofdpijn, bewusteloosheid
- Misselijkheid, obstipatie, darmobstructie
- Hoge bloeddruk, hartritmestoornissen
- Pijn op de borst, krampen, spierzwakte, verlamming
Hoe stelt de dokter de diagnose?
De zojuist genoemde symptomen kunnen de eerste aanwijzing zijn voor een elektrolytstoornis. Deze worden op basis van die van de patiënt door de arts gevraagd medische geschiedenis Niet alle symptomen treden echter altijd parallel op en veel van hen, zoals misselijkheid, zijn relatief niet specifiek en kunnen vele oorzaken hebben.
Daarom is het onderzoek van de bloed is belangrijk en baanbrekend voor de diagnose. In het laboratorium worden de elektrolytconcentraties bepaald met een serummonster. Vervolgens is het belangrijk om de oorzaak van de elektrolytstoornis te achterhalen, zolang dit nog niet mogelijk was vanwege de medische geschiedenis Mogelijk volgen er nog meer specifieke tests.
Therapie van de elektrolytstoornis
Eerst en vooral, de elektrolyten moeten in evenwicht zijn. In het geval van een tekort, moeten ze oraal of intraveneus worden vervangen. De therapie hangt af van de ernst van de elektrolytstoornis en de algemene voorwaarde van de patiënt.
Een 'gezonde' patiënt die bijvoorbeeld lijdt aan een tekort aan elektrolyten als gevolg van veel sporten, kan dit gemakkelijk compenseren met water, fruit of zelfs voedingssupplementen Aan de andere kant, een patiënt die er last van heeft nier ziekte of medicijnen gebruikt, mag deze voeding nooit gebruiken supplementen zelfstandig en zonder overleg met een arts. Hij zou daardoor een elektrolytstoornis kunnen verergeren of zelfs veroorzaken. In de volgende stap volgt de therapie de oorzaak. Er kan hier geen algemene procedure worden beschreven, aangezien deze sterk varieert afhankelijk van het klinische beeld.
Duur / voorspelling
Het in evenwicht brengen van de elektrolytverstoring is meestal een vrij snel proces, aangezien de ionen direct in opgeloste vorm kunnen worden opgenomen. Maar de ernst van het tekort en de achterliggende oorzaak is natuurlijk ook belangrijk. Bijvoorbeeld de therapie van chronisch nier ziekte is moeilijker dan die van een gastro-intestinale infectie.
In het eerste geval moet er een permanente oplossing worden gevonden voor de elektrolytstoornis, die vaak in terechtkomt dialyse Bij een eenvoudige gastro-intestinale infectie is orale inname thuis of, in ernstigere gevallen, infusies van een arts echter vaak voldoende. Een tip op dit punt is de beproefde en geteste ‘huishoudremedie’ cola en krakelingsticks.
Deze laatste voorzien het lichaam van natrium en chloride in de vorm van zout. Cola mag alleen in kleine hoeveelheden worden ingenomen, zoals natrium kan alleen in combinatie met suiker in de darmen worden opgenomen.
Alle artikelen in deze serie:
