Algemene informatie
De term buik haar wordt gebruikt om het haar te beschrijven dat wordt aangetroffen in het gebied van de buik. Er zijn drie soorten haar bij mensen: twee van deze soorten haar kunnen op de buik worden aangetroffen, zowel vellushaar als terminaal haar. - Lanugo haar
- Vellus haar
- terminal haar.
Bij mensen zijn de meeste lichaamshaar, inclusief het haar op de buik, bestaat uit het ongepigmenteerde, zachte, dunne vellushaar. Deze haren bedekken het lichaam vanaf de geboorte. In de loop van de puberteit worden sommige vellusharen door hormonale veranderingen omgezet in dikkere, hardere, gepigmenteerde terminale haren, die als secundaire geslachtskenmerken worden beschouwd. Bij mannen is deze ontwikkeling tijdens de late puberteit onder invloed van androgenen zoals testosteron, resulteert soms ook in terminale haren op de buik.
Haarpatroon en omvang
Het typische haarpatroon vindt zijn oorsprong onderaan borstbeen en gaat dan van daar naar de navel, tegelijkertijd begint de haargroei in de schaamstreek en beweegt ook naar de navel. De omvang van het haar varieert sterk van persoon tot persoon en hangt voornamelijk af van de hormoonspiegels in de bloed en op een individuele genetische aanleg. Dit is de reden waarom sommige mannen bijna geen terminaal haar op hun buik hebben, terwijl anderen zeer uitgesproken haar hebben. Dit alles wordt als normaal beschouwd. Bij vrouwen is de aanwezigheid van buikhaar ongebruikelijk, maar het kan ook voorkomen in de context van bepaalde hormonale stoornissen.
Abdominale ontharing
Tegenwoordig sterk lichaamshaar op de meeste plaatsen, inclusief de buik, is bij de meeste mensen niet populair, het schoonheidsideaal wordt steeds meer bepaald door een haarloos lichaam. Daarom komt het erop neer dat steeds meer mannen de buikhaar willen verwijderen (laten). Net als bij andere haren, is de eenvoudigste methode hiervoor een scheerbeurt, wat kan worden gedaan met een klassieke natte scheerbeurt of met een lichaamshaar trimmer.
Het voordeel is dat dit eenvoudig en goedkoop is en door iedereen kan worden gedaan, het nadeel is de korte duur van de gewenste voorwaarde. Afhankelijk van de snelheid van de haargroei dient men zich na 1 tot 3 dagen opnieuw te scheren om geen zichtbaar haar op de buik te hebben. Bovendien reageren mensen met een gevoelige huid vaak met lichte allergische reacties op nat scheren.
Een alternatief is de ontharingscrème. Dit is iets duurder, maar het resultaat gaat langer mee. Gemiddeld verschijnen er geen nieuwe stoppels gedurende minimaal 3 dagen en is het meestal zachter en fijner dan zijn voorgangers.
Waarschijnlijk de meest effectieve, maar tegelijkertijd de meest complexe en dure manier om haar uit de buik te verwijderen, is behandeling door een dermatoloog of schoonheidsspecialist met IPL (intens gepulseerd licht). Hier gebruikt men gepulseerd licht, vergelijkbaar met een laser, waarmee men de haarwortels kan vernietigen. Als gevolg hiervan valt het haar in het bestraalde gebied uit en groeit het, indien al, veel later en dunner en zachter terug.
Hiervoor zijn meerdere sessies nodig, afhankelijk van het huidtype is de buik na gemiddeld 7 sessies meestal haarvrij. Afgezien van de bovengenoemde methoden voor het verwijderen van buikhaar, die allemaal pijnloos zijn, zolang er geen complicaties optreden, is het ook mogelijk om epileren, pluk of laat het haar groeien (laat groeien), wat ook leidt tot goede en zelfs langer durende resultaten dan scheren, maar kan soms ernstige pijn.
