Therapie van de ziekte van Lyme Samenvatting
Eens Lyme is gediagnosticeerd, behandeling met antibiotica is noodzakelijk. Medicamenteuze therapie is meestal effectief bij deze ziekte. Problemen ontstaan door de noodzakelijke, individueel zeer verschillende dosering en de duur van de therapie, waardoor het nodig is om het betreffende antibioticum gedurende een periode van twee tot vier weken in te nemen.
Lyme wordt verschillend behandeld, afhankelijk van het stadium van de ziekte, dit wordt een 'stadiumgeschikte' behandeling genoemd. EEN Lyme kan zich manifesteren op verschillende lokalisaties van het organisme, zodat een therapie voor de ziekte van Lyme een interdisciplinaire taak kan zijn waarbij artsen uit verschillende disciplines betrokken zijn. Over het algemeen kan de ziekte aan de hand van de symptomen in drie stadia worden verdeeld, waarmee ook rekening wordt gehouden bij de behandeling van de ziekte van Lyme. maakt een volledige eliminatie van de ziekteverwekker uit het organisme moeilijker.
Het falen van een antibioticatherapie in het vroege stadium is slechts ongeveer 10% en neemt toe tot ongeveer 50% in het late stadium, wat opnieuw het belang van een vroege start van de therapie aantoont. In het vroege stadium van de ziekte van Lyme de antibiotica doxycycline en amoxiciline worden meestal gebruikt, maar het zijn slechts twee voorbeelden van een veelvoud aan preparaten die kunnen worden gebruikt om een optimale therapie voor de patiënt te bereiken. Bijvoorbeeld redenen om bepaalde werkzame stoffen uit te sluiten, zoals de aanwezigheid van nierinsufficiëntie of de leeftijd van de patiënt, om er maar twee te noemen. In het latere stadium van de ziekte van Lyme wordt meestal ceftriaxon, een cefalosporine-antibioticum, voorgeschreven.
Therapie Ziekte van Lyme stadium 1
In stadium I, dat wordt gekenmerkt door de karakteristieke ronde roodachtige kleur huiduitslag, het zogenaamde erythema migrans rond de tekenbeet, een antibioticum Behandeling van de ziekte van Lyme wordt gedurende twee weken uitgevoerd: dat is relevant Doxycycline wordt niet toegediend aan kinderen onder de 8 jaar vanwege opslag in botten en tanden, omdat het anders kan leiden tot een verstoring van de botgroei, onderontwikkeling van de glazuur en vergeling van de tanden. Om deze redenen, amoxicilline wordt gebruikt bij kinderen onder de 8 jaar. In geval van non-respons op het antibioticum Behandeling van de ziekte van Lyme uitgevoerd, moet het antibioticum worden vervangen door een ander. - Doxycycline (een tetracycline) of
- Amoxicilline (een aminopenicilline)
Therapiefase 2 en 3
In meer gevorderde stadia, zoals fase II en fase III, de antibiotica voornamelijk ceftriaxon en cefotaxim worden gebruikt. Ceftriaxon en cefotaxim zijn cefalosporines uit groep 3a en hebben een extreem breed werkingsspectrum. De behandeling van de ziekte van Lyme met cefalosporines uit groep 3a moet worden uitgevoerd over een periode van drie tot vier weken.
De toediening is intraveneus, dwz de injectie vindt direct plaats in een ader. Momenteel worden in stadium II en III andere antibiotica gebruikt naast de bovengenoemde cefalosporines uit groep 3a. Andere antibiotica kunnen een alternatief zijn bij de behandeling van de ziekte van Lyme, aangezien wordt besproken dat cefalosporines uit groep 3a niet voldoende effectief zijn tegen Borrelia. bacteriën die in de cellen aanwezig zijn en ook de vorming van cystische Borrelia-bacteriën bevorderen die moeilijk met medicatie te bestrijden zijn. Als de ziekte opnieuw oplaait na een antibioticabehandeling voor de ziekte van Lyme, wordt deze indien nodig opnieuw behandeld met een nieuwe antibioticakuur.
