Therapie
Voor de behandeling van trigeminus zenuwpijn, medicijnen van epilepsie therapie worden gebruikt, die goed helpen bij dit type pijn De eerste keuze zou zijn carbamazepine, die langzaam wordt gedoseerd en als monotherapie wordt ingenomen. Voor acute pijn, carbamazepine kan worden ingenomen in zijn snelwerkende vorm.
In de loop van de tijd, als de respons goed is, kan de therapie langzaam weer afgebouwd worden. In trigeminus zenuwpijn het is belangrijk op te merken dat normaal pijnstillers zoals ibuprofen or paracetamol hebben geen effect. De therapie voor acuut cluster hoofdpijn bestaat uit 100% zuurstof inademen en innemen triptanen, die onder de huid kan worden geïnjecteerd of als een neusspray.
Profylaxe speelt een belangrijke rol bij deze ziekte, zoals de pijn is een grote pijn voor de patiënten. cortisone wordt gewoonlijk toegediend als profylaxe op korte termijn, maar profylaxe op lange termijn moet altijd worden overwogen. Hier, verapamil, een calcium antagonist, wordt voornamelijk gebruikt. Normaal pijnstillers zijn hier ook niet effectief.
Duur
De duur van trigeminale aanvallen is beperkt tot een paar seconden, maar zoals hierboven vermeld, kunnen ze zich heel vaak na elkaar herhalen. Ongeveer een derde van de patiënten ervaart slechts één episode in hun leven. Dit voorwaarde verergert vaak in de loop van het leven. Meer dan 50% van de getroffenen heeft pijnvrije fasen die langer dan zes maanden duren.
Bij elke vijfde persoon duren deze fasen meer dan een jaar. Clusterhoofdpijn is onderverdeeld in episodische en chronische vormen. In de episodische vorm, die ongeveer 75% van de patiënten heeft, zijn ze gedurende minstens een maand pijnvrij. 25% van de patiënten lijdt aan chronische pijn die geen of slechts korte fasen van pijnverlichting kent.
Wat is de prognose?
De therapie van trigeminus zenuwpijn heeft een relatief goede prognose. Ongeveer 80% van de patiënten reageert goed op de medicatie, hoewel steeds hogere doses nodig zijn om hetzelfde effect te bereiken. Toch zijn er verschillende medicijnen die kunnen worden uitgeprobeerd.
Onder bepaalde omstandigheden kan de compressie van de zenuw operatief worden verwijderd, met vrij goede slagingspercentages van tot wel 82% pijnvrije patiënten. De prognose voor cluster hoofdpijn is enigszins bescheiden, met een spontaan herstel van 40% in de episodische vorm en 17% in de chronische vorm. In tot 15% van de gevallen ontwikkelt episodische hoofdpijn zich tot een chronische vorm. Zowel zuurstof als medicatie hebben echter een zeer goede respons en kunnen de pijn snel verlichten.
