West Nijl koorts (WNV) (ICD-10 A92.3: West-Nijl koorts) is een infectieziekte die behoort tot de groep van zoönosen (infectieziekten overdraagbaar van dieren op mensen; epizoötieën).
De ziekte behoort tot de virale hemorragische koorts groep.
West Nijl koorts wordt veroorzaakt door West Nile virus (WNV), genus Flavivirus, een RNA-virus behorend tot de Flavivirus-groep (Flaviviridae). Het virus is een van de meest voorkomende flavivirussen.West Nile virus is onderverdeeld in subtypen 1 en 2.
Pathogeenreservoirs zijn wilde vogelsoorten.
Voorkomen: Infectie is wereldwijd endemisch (geclusterd voorkomen van de ziekte in een beperkt gebied). De getroffen regio's zijn te vinden in India, Israël, het Midden-Oosten, West-Turkije, Griekenland (centraal Griekenland), delen van Zuidoost-Azië en Noord- en Midden-Amerika. Er zijn nog meer endemische gebieden in de tropen. Oorspronkelijk is het virus ontstaan in Afrika (provincie West-Nijl in Oeganda). Via trekvogels heeft het virus ook gebieden ten noorden van de Middellandse Zee en Zuid-Europa bereikt. Daar worden seizoensuitbraken waargenomen. In 2018 waren er bijna 800 gevallen van West-Nijlkoorts zijn geregistreerd in Europa. In Duitsland zijn ook geïsoleerde geïmporteerde gevallen (door reizigers) ontdekt. Langdurig zomerweer bevordert de verspreiding van het virus. Volgens schattingen van het Robert Koch Instituut zal de ziekte zich naar verwachting verder verspreiden in Duitsland. In augustus 2020 zijn tenminste 4 mensen in Duitsland besmet geraakt met West Nile virus (autochtone infecties).
Overdracht van de ziekteverwekker (infectieroute) vindt plaats via muggen tussen wilde vogels. De geïnfecteerde muggen (voornamelijk van het geslacht Culex, maar ook Aedes en Mansonia-soorten) kunnen het virus overbrengen op zoogdieren (vooral paarden) en mensen, die het virus echter uitscheiden als virusbron (valse gastheren) vanwege een laag niveau. viremie (aanwezigheid van virus in de bloedTransmissieroutes van mens op mens zijn orgaantransplantaties, bloed transfusies, en zwangerschap en moedermelk.
Overdracht van mens op mens: ja
De incubatieperiode (tijd van infectie tot het begin van de ziekte) is gewoonlijk 2-14 dagen.
De ziekteduur is gewoonlijk maximaal 7 dagen.
Prevalentiecijfers zijn niet beschikbaar, aangezien de ziekte vaak asymptomatisch is.
Verloop en prognose: West-Nijlkoorts komt herhaaldelijk voor als een epidemie. In de meeste gevallen (80%) blijft de ziekte onopgemerkt. In andere gevallen is het begin abrupt met koorts en rillingen In het verdere verloop krijgen de patiënten er last van griep-achtige symptomen. Na de eerste aflevering van koorts, de voorwaarde verbetert vaak voordat de koorts weer opduikt (bifasisch beloop). Tegen het einde van de koorts, een exantheem (huiduitslag) verschijnt in ongeveer 50%, wat ongeveer een week blijft. De ziekte geneest meestal zonder complicaties. Ongeveer elke 150ste persoon ontwikkelt een ernstig beloop van de ziekte. De getroffenen zijn meestal ouderen (> 50 jaar), immuungecompromitteerd of hebben een eerdere ziekte (bijv suikerziekte mellitus). na encefalitis (hersenen ontsteking), een residu voorwaarde (blijvende beperking) kan in tot 50% van de gevallen voorkomen encefalitis treedt op als een complicatie, de letaliteit (sterfte gerelateerd aan het totale aantal mensen dat door de ziekte wordt getroffen) is 15 tot 40% (bij ouderen> 70 jaar.).
Vaccinatie: een vaccinatie tegen West-Nijlkoorts is nog niet beschikbaar.
In Duitsland is de ziekte meldingsplichtig volgens de Infectiebeschermingswet (IfSG). De melding moet worden gedaan bij directe of indirecte detectie van pathogenen.
