Symptomen
In aanwezigheid van een ontsteking van het stuitbeenkunnen de typische tekenen van ontsteking worden waargenomen. De symptomen van stuitbeen ontsteking hangt af van de onderliggende ziekte. De getroffen patiënten ervaren meestal vroeg steken of trekken pijnAfhankelijk van de veroorzakende ziekte, dit pijn kan uitstralen naar de billen en / of lumbale wervelkolom.
Als de ontsteking op de stuitbeen wordt veroorzaakt door een stuitbeen fisteltreden de symptomen meestal op in de vorm van plotselinge pijnzwelling en roodheid in de bilplooi. In deze gevallen is het volledige stuitbeen regio is zeer gevoelig voor druk. De getroffen patiënten kunnen dermate ernstige symptomen ervaren dat zitten en lopen slechts in beperkte mate mogelijk is.
Liggen is in veel gevallen ook alleen mogelijk in buikligging. Bovendien, in de loop van de fistel-gerelateerde ontsteking van het stuitbeen, etterende en bloederige vloeistof kan lekken uit de fistel opening. Een ontsteking van het periosteum van het stuitbeen, aan de andere kant, vertoont meestal minder uitgesproken symptomen.
In deze gevallen ervaren de getroffen patiënten ook stekende of trekkende pijn, maar uitgebreide zwelling en roodheid zijn zeldzaam. Traumatische veranderingen in het benige stuitbeen leiden vaak tot verwondingen aan de billen of in het gebied van de vaatplooi. Bovendien is kneuzing in dit gebied na externe kracht niet ongewoon.
Diagnose
Patiënten die lijden aan langdurige of regelmatig optredende pijn in de bilplooi, dienen onmiddellijk een geschikte specialist te raadplegen. Alleen deze specialist kan de oorzakelijke ziekte vaststellen en vervolgens een passende behandeling starten. De belangrijkste stap bij de diagnose van een ontsteking van het stuitbeen is de gedetailleerde arts-patiëntconsultatie (anamnese).
Tijdens dit gesprek moeten zowel de intensiteit als de kwaliteit van de waargenomen pijn worden onthuld. De tijdelijke relatie tussen fysieke activiteit en het eerste optreden van de pijn kan ook een eerste indicatie geven van de onderliggende ziekte. Vooral traumatische gebeurtenissen kunnen leiden tot een ontsteking van het stuitbeen.
Daarnaast spelen andere klachten een doorslaggevende rol bij de diagnose van pijn in het stuitbeen. Dit arts-patiënt-consult wordt meestal gevolgd door een oriëntatie fysiek onderzoek Bij dit onderzoek wordt bijzondere aandacht besteed aan huidsymptomen (zoals kneuzingen en verwondingen), pijntriggers en mogelijke verkeerde plaatsing van de lichaamsas.
Vervolgens wordt beeldvorming van het billengebied uitgevoerd door middel van magnetische resonantiebeeldvorming of computertomografie. Bij patiënten waarbij de ontsteking op het stuitbeen wordt veroorzaakt door a stuitbeen fistelwordt chirurgische verwijdering beschouwd als de enige veelbelovende behandelingsmaatregel. In de klassieke procedure wordt de fistel gemarkeerd met een speciale kleurstof (methyleenblauw) voordat deze daadwerkelijk wordt verwijderd.
Op deze manier kan het hele ontstoken weefsel volledig worden verwijderd. Sinds de stuitbeen fistel heeft de neiging herhaaldelijk terug te komen (zogenaamd recidief), de chirurg moet bezuinigen op het periosteum van het stuitbeen tijdens de operatie en bovendien het bot afschrapen. De chirurgische verwijdering van de stuitbeen fistel, wat leidt tot ontsteking van het stuitbeen, wordt meestal uitgevoerd onder narcose.
Alleen in bijzonder milde gevallen kan een operatie onder plaatselijke verdoving worden overwogen. Deze mogelijkheid bestaat vooral als het een kleine fistel is die nog niet tot ontstekingsprocessen heeft geleid. De reden hiervoor is dat ontstekingsweefsel vaak minder goed reageert lokale anesthetica, dus een operatie zou buitengewoon pijnlijk zijn voor de patiënt.
In het geval van een uitgesproken stuitbeenfistel, die een uitgebreide ontsteking van het stuitbeen veroorzaakt, is na operatieve verwijdering vaak een ziekenhuisopname van drie tot vier dagen nodig. Bovendien open wondbehandeling (secundair wond genezen) moet vaak worden uitgevoerd nadat het ontstoken weefsel volledig is verwijderd. Dit betekent dat de geopende gebieden op het stuitbeen niet worden behandeld met hechtingen.
Voor de getroffen patiënt is deze vorm van wond genezen resulteert in uw lange ziekteperiode. Afhankelijk van de grootte van de fistel en de mate van ontsteking aan het stuitbeen kan genezing enkele maanden duren. In sommige gevallen echter primair wond genezen (dwz wondgenezing nadat de operatieplaats is gesloten met een hechtdraad) kan ook worden gekozen voor stuitbeenfistel. Deze vorm van wondgenezing zorgt meestal voor een relatief korte genezingsperiode.
